Z powodu braku powołań włoscy dominikanie zamykają klasztor w Neapolu, w którym zdobywał dominikańska formację, a następnie nauczał i pisał swojej dzieła Tomasz z Akwinu.
Klasztor i kościół dominikanów w Neapolu należały do najważniejszych w mieście. Przez stulecia w murach tego centrum życia zakonnego mieściły się władze dominikańskiej prowincji, której terytorium obejmowało południowe Włochy oraz Sycylię. Klasztor słynął z bogatych zbiorów bibliotecznych, w jego murach powstał uniwersytet.
To właśnie tutaj Tomasz z Akwinu poznał dominikańskiego kaznodzieję, który wywarł zasadniczy wpływ na jego życie. Pobierał tutaj nauki i najpewniej poznał dzieła Arystotelesa, Awerroesa i Majmonidesa.
Po powrocie ze studiów w Paryżu Akwinata pełnił obowiązki kaznodziei w kościele San Domenico Maggiore. W tutejszym klasztorze zaś organizował studium dla braci i napisał w jego murach dużą część „Summa contra Gentiles” oraz trzecią część „Summa Theologiae”. Miejsce to było centrum scholastyki promieniującym na całą Europę. Wobec braku powołań zakonnych słynny klasztor ma być jednak zamknięty.
Z tych samych powodów w ostatnim czasie włoscy dominikanie postanowili o zamknięciu także swoich innych historycznych ośrodków. Taka przyszłość czeka San Marco we Florencji, gdzie mieszkali m. in. Fra Angelico i Girolamo Savonarola. Również ten klasztor słynął ze zbiorów bibliotecznych, w jego murach powstała pierwsza w Europie publiczna biblioteka. Choć niedawno ukończono kosztowną renowację, władze zakonne podjęły decyzję o zakończeniu życia klasztornego w tym miejscu.
