14 listopada 1398 roku w Wilnie zmarł Andrzej herbu Jastrzębiec (nazywany Andrzejem z Krakowa lub Andrzejem Polakiem). Ten polski franciszkanin dokonał chrztu Litwy, był biskupem sereckim i pierwszym biskupem wileńskim, dyplomatą i spowiednikiem Elżbiety Łokietkówny.
Do zakonu franciszkanów wstąpił w Krakowie. Wiadomo, że w roku 1354 był kaznodzieją na Mazowszu, później misjonarzem na Litwie. Następnie został wysłany na dwór Elżbiety Łokietkówny, polskiej królewny, węgierskiej królowej, córki Władysława Łokietka.
Rozpoczął wraz z franciszkanami akcję misyjną w Mołdawii, której skutkiem było utworzenie 31 lipca 1370 roku biskupstwa w Serecie. 9 maja 1371 roku Andrzej Jastrzębiec został jego pierwszym duszpasterzem. Od roku 1372 objął pieczę nad archidiecezją halicką. W latach 1376-1386 był biskupem pomocniczym w archidiecezji gnieźnieńskiej, a w latach 1387-1388 dokonał chrztu Litwy i został pierwszym biskupem nowo utworzonej diecezji wileńskiej.
Na mocy postanowień unii w Krewie w roku 1385 Władysław Jagiełło zobowiązał się do przyjęcia chrztu przez Wielkie Księstwo Litewskie. W związku z tym przybył na Litwę w roku 1387 i przekonał bojarów litewskich do przyjęcia nowej wiary. Polecił niszczenie obiektów dawnego kultu (karczowanie świętych gajów, gaszenie świętego ognia, zabijanie świętych węży). Obeszło się jednak bez stosowania przemocy wobec ludności. W roku 1388 biskup Andrzej przeprowadzał liczne chrzty zbiorowe. Jagiełło natomiast przetłumaczył dla swoich poddanych Modlitwę Pańską i Skład Apostolski na język litewski.
Za: www.isf.edu.pl
