Parafie polonijne z północnej części Anglii pod koniec czerwca, a dokładnie w sobotę 29 czerwca 2024 r., udały się do sanktuariów położonych w północnej Walii w hrabstwie Flintshire, do Holywell oraz Panatasaph.
Nie inaczej było z ośrodkami prowadzonymi przez chrystusowców, gdzie pielgrzymi z Manchester, Liverpool, Warrington oraz Crewe zorganizowanymi autokarami, minibusami lub prywatnymi samochodami udali się do tych niezwykłych miejsc… Niezwykłych…, bo po pierwsze, dosyć mało znanych, czyniących je jeszcze bardziej tajemniczymi, a tym samym unikatowymi, a po drugie: poznanie ich historii jest samo w sobie bardzo frapujące.
Holywell nazwane Walijskim Lourdes, wg podań jest najstarszym, działającym bez przerwy miejscem kultu w Europie. Tam od trzynastu stuleci studnia, a co za tym idzie źródło przyciąga pielgrzymów z samej Wielkiej Brytanii i nie tylko. Źródło, któremu patronuje Święta Winefryda, przypomina nam postać tej pięknej Angielki. Jej walory wzbudziły zachwyt u lokalnego księcia i chciał ją poślubić. Nasza święta jednak wolała życie mnisze i odmówiła. Pobudziła tym go do gniewu, który spowodował jej tragiczną śmierć: młodzieniec poderżnął jej gardło. Legenda podaje, że w miejscu gdzie padła Winefryda wytrysnęło źródło.
Właśnie tam o godz. 10.30 rozpoczęliśmy pielgrzymowanie i modlitwę od konferencji, którą wygłosił bp Krzysztof Zadarko, biskup pomocniczy diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej (tyt. Cavaillon) i odpowiedzialny w polskim episkopacie za migrantów i uchodźców (przewodniczący Rady ds. Migrantów i Uchodźców i Delegat KEP ds. Imigracji). Mówił w niej o randze sakramentu chrztu oraz o tym, jak ważna jest uświadamianie sobie mocy tego sakramentu, chociażby przez odnawianie przyrzeczeń chrzcielnych. Następnie w procesji wokół sanktuarium odmówiliśmy Różaniec, który poprowadził Rektor Polskiej Misji Katolickiej ks. Bogdan Kołodziej.
Po południu udaliśmy się do drugiego miejsca, do Pantasaph, gdzie po różnych, a jednocześnie ciekawych perturbacjach drogowych znaleźliśmy się we franciszkańskim klasztorze, gdzie od połowy XIX w. znajduje się niewielki, ale urokliwy kościół pw. Świętego Dawida. Tam została odprawiona Msza Święta, której przewodniczył Ksiądz Biskup, wygłaszając homilię, w której przybliżył nam postać Błogosławionej Rodziny Ulmów.
tekst i zdjęcia: Karol M. Rogasik SChr