Centrum Pomocy Trędowatym Karunalaya (Karunalaya Leprosy Care Centre) położone jest w mieście Puri w indyjskim stanie Odisha. Założone zostało w 1975 roku przez o. Mariana Żelazka SVD, by zapewnić dach nad głową, wyżywienie, edukację, pomoc medyczną i socjalną dla ludzi, którzy przez Hindusów uważani byli za nietykalnych.
Obecnie Karunalaya otacza opieką około 1000 ludzi, w tym kilkaset dzieci. Tym samym, niezmiennie od lat, Centrum jest wierne wizji swego założyciela. Przyjmuje w swe progi nie tylko mieszkańców dystryktu Puri, ale także potrzebujących z przyległych dystryktów, a nawet z sąsiedniego stanu Andhra Pradesh. Ponieważ na przestrzeni ostatnich lat rząd indyjski zamknął wiele ośrodków pomocy trędowatym, Karunalaya pozostaje jedynym tego typu miejscem w całym regionie.
Fachowa pomoc szpitalna
Sercem Karunalaya jest oddział szpitalny z 22 łóżkami. Pacjenci przyjmowani są tutaj na krótkookresowe terapie, w tym opatrywanie owrzodzeń będących częstymi powikłaniami związanymi z trądem. Ponieważ wielu pacjentów nie ma szans na dostanie się do innych szpitali, pomagamy również leczyć inne schorzenia.
Większość lekarstw i środków medycznych kupujemy w najbliższej hurtowni w Bhubaneswar. To pomaga nam zaoszczędzić środki pieniężne. W przypadkach nagłych zaopatrujemy się w lokalnej aptece. Pacjentom podajemy nie tylko lekarstwa na trąd, ale w razie potrzeby, antybiotyki, syropy na kaszel, witaminy czy środki przeciwbólowe. Niemowlęta i małe dzieci mogą liczyć na pełnowartościowe odżywki.
Żaden szpital nie może funkcjonować bez laboratorium. U nas jest podobnie – stale wykonujemy testy histopatologiczne i wszelkie inne testy niezbędne w procesie leczenia. Gabinet opatrunkowy czynny jest praktycznie bez przerwy. Dzięki licznym darowiznom udało nam się zakupić wiele nowych narzędzi, takich jak stetoskopy, nożyczki, tacki opatrunkowe. Mamy też nowe urządzenie do pomiaru ciśnienia krwi.
Wielkim darem, jest obecność wśród nas dr S.B. Mahapatry, specjalisty od trądu, który przyjmuje w klinice dwa razy w tygodniu. Dzięki jego wiedzy jesteśmy w stanie szybko i profesjonalnie diagnozować szczególne przypadki choroby.
Personel gotowy na różne obowiązki
Raz w miesiącu pojawia się u nas stomatolog. Niestety, fotel dentystyczny, który posiadamy ma już 25 lat i wymaga poważnego remontu. Mamy nadzieję, że uda się to zrobić jeszcze w tym roku. Członkiem naszego personelu jest także szewc, specjalizujący się w wytwarzaniu specjalnego obuwia ortopedycznego z twardymi gumowymi podeszwami. Pomaga ono w codziennym funkcjonowaniu pacjentom cierpiącym na neuropatię.
Inna osoba zajmuje się opatrywaniem ran trędowatych i zmienianiem im opatrunków. Regularnie opatrujemy 89 pacjentów cierpiących na owrzodzenia. Rany niektórych z nich nie goją się już od 20 lat. Na szczęście niedawno udało nam się sprowadzić z Niemiec większą ilość płynu bakteriobójczego Octenisept, który bardzo pomaga w gojeniu się ran.
Nasz personel zajmuje się wieloma sprawami i godzi wiele obowiązków na raz. Od wielu lat częścią Karunalaya są ratownicy medyczni. Poza zwykłymi czynnościami ratującymi życie i zdrowie, zajmują się też pracą w laboratorium i podstawowymi zabiegami dentystycznymi. Prowadzą również rejestry pacjentów, monitorują stan lekarstw i materiałów medycznych oraz wykonują niezliczone czynności biurowe. Nasze dwie pielęgniarki, oprócz opieki nad pacjentami, co jest ich podstawowym zadaniem, zajmują się także ich karmieniem i sprzątaniem szpitala.
Kuchnia Miłosierdzia (Mercy Kitchen) przygotowuje 3 posiłki dziennie dla pacjentów szpitala oraz dla niepełnosprawnych i osoby w podeszłym wieku, przychodzące do Centrum Karunalaya. Jedna osoba z obsługi Kuchni dowozi posiłki do osób obłożnie chorych, które nie mogą przychodzić same. Ta sama osoba zajmuje się też praniem pościeli szpitalnej.
Częścią personelu jest też kierowca, który przywozi pacjentów do szpitala i odwozi ich do domów, a w wolnych chwilach opiekuje się naszym ogrodem. No i jest jeszcze stróż nocny, który dba o to, byśmy wszyscy czuli się tutaj bezpiecznie.
Nawrót trądu
Personel pracujący w Centrum Karunalaya ma praktyczną wiedzę na temat trądu, gdyż sześć spośród ośmiu osób pracujących z nami zostało wyleczonych z choroby. Niektórzy cierpią na niewielką niepełnosprawność będącą wynikiem trądu.
O ile na świecie ogólna liczba przypadków trądu spada, o tyle w stanie Odisha odsetek ten rośnie. W 2011 roku w Indiach nie odnotowano nowych przypadków zachorowania na trąd i choroba została uznana za opanowaną. Jednak dwa lata później znów pojawiły się nowe przypadki zachorowań i ich liczba zaczyna rosnąć. W ubiegłym roku zarejestrowaliśmy 7 nowych przypadków trądu. Z tej liczby 3 osoby udało się całkowicie wyleczyć, zaś 2 osoby pozostają pod stałą opieką Centrum Karunalaya.
Nie poddajemy się i wierzymy, że zarówno medycyna jak i okazywana tym ludziom miłość, w kolejnych latach pomogą w zmniejszeniu liczby nowych zachorowań.
Zarobić na życie mimo choroby
Karunalaya jest centrum naszej misji tutaj. Jednak dzieło o. Mariana żyje na wiele różnych sposobów. By uczyć chorych samowystarczalności założyliśmy spółdzielnię, dzięki której nasi pacjenci mogą zarobić na swoje utrzymanie. W warsztacie tkackim, wykorzystując lokalne materiały z palm kokosowych i juty, wykonują liny i maty podłogowe. W pracy posługują się maszynami ręcznymi, ale naszym celem jest wyposażenie warsztatu w maszyny mechaniczne. Na razie pracują tutaj 22 osoby, ale mamy nadzieję zatrudnić kilka nowych, gdy pojawią się nowe maszyny.
Inną formą zatrudnienia dla naszych pacjentów jest niewielka farma zwana Ogrodem Nadziei (Garden of Hope). Uprawiamy tam warzywa i palmy kokosowe. Poza tym mamy dwa duże stawy rybne i oborę z siedmioma krowami, które dostarczają mleko dla naszych pacjentów i dzieci.
Kuchnia Miłosierdzia przygotowuje posiłki dla pacjentów nie mogących własnymi rękami zapracować na swoje utrzymanie. Najczęściej są to osoby z poważną niepełnosprawnością fizyczną lub posiadające niegojące się rany, które utrudniają normalne funkcjonowanie i wymagają regularnej zmiany opatrunków. Kuchnia przygotowuje również posiłki dla starszych z kolonii trędowatych, którzy żyją samotnie i nie mają żadnego wsparcia ze strony rodziny.
Dwa razy w roku, w czasie Bożego Narodzenia i święta hinduskiego, rozdajemy starszym osobom ubrania. Niestety, ich potrzeby wykraczają niejednokrotnie poza zwykłą pomoc materialną. Staramy się dawać im też odrobinę nadziei i godności, dlatego gdy zbliża się śmierć, staramy się pokryć ich ostatnie wydatki.
Ukończone projekty i wiele do zrobienia
W ostatnich latach przeprowadziliśmy kilka projektów, których celem była poprawa życia naszych pacjentów. Oto one:
- w 2019 roku otrzymaliśmy fundusze na zainstalowanie 3-kilowatowego systemu paneli słonecznych dostarczających energię elektryczną dla szpitala; obecnie pacjenci mają dostęp do prądu przez 24 godziny na dobę
- od 3 lat prowadzimy projekt remontu domów trędowatych; udało nam się dotychczas wyremontować 20 domostw; niestety pozostałe domy są praktycznie w ruinie i wymagają całkowitej odbudowy
- zakończyliśmy budowę nowego budynku szkoły, w której obecnie uczy się 680 dzieci; 198 dzieci ma rodziców lub bliskich chorych na trąd
Plany na najbliższą przyszłość to budowa większej liczby łaźni oraz placu zabaw dla dzieci.
44 lata temu o. Marian Żelazek SVD otworzył Centrum Pomocy Trędowatym Karunalaya i rozpoczął misję pracy z najbardziej potrzebującymi ludźmi w Indiach. Dziś, dzięki Waszej pomocy i ofiarności, kontynuujemy to dzieło, rozwijamy naszą misję i walczymy nie tylko z tą straszną chorobą, ale i z piętnem, które ona ze sobą niesie.
O. Joseph Philip SVD
Za: The MIssion Post
Za: www.werbisci.pl
