Był tercjarzem karmelitańskim

W sobotę 21 maja 2022 roku Papież Franciszek autoryzował Kongregację Spraw Kanonizacyjnych by ogłoszono dekret o heroiczności cnót filipińskiego biskupa Teofila Camomot (1914-1988), tercjarza Zakonu Karmelitów Bosych i założyciela Zgromadzenia Zakonnego Córek św. Teresy, przyznając mu tym samym tytuł Czcigodnego Sługi Bożego (Venerabilis). Swoje związki z Karmelem bp Cammont wyraził mi.in. przez fakt, że w swój herb biskupi wkomponował herb karmelitański oraz eliańskie zawołanie „zelo zelatus sum” (żarliwością się rozpaliłem).

Wychowany przez chrześcijańskich rodziców, marzył by pójść w ślady ojca i zostać rolnikiem. Matka jednak chciała by zdobył średnie wykształcenie i zachęciła go by rozpoczął naukę w niższym seminarium św. Karola w Mabolo (Cebu). Ukończywszy je wstąpił na drogę do kapłaństwa i 14 grudnia 1941 r. przyjął święcenia. Skierowany do pracy w parafii pw. św. Teresy od Jezusa w Talisay, w 1955 r. wstąpił tam do trzeciego (dziś świeckiego) zakonu karmelitów i zaprzyjaźnił się z mniszkami karmelitankami bosymi z klasztoru w Barangay Mabolo (Cebu). Mianowany biskupem pomocniczym diecezji Jaro (Iloilo), 29 maja 1955 r. przyjął sakrę biskupią. W 1959 r. został przniesiony jako koadiutor do archidiecezji Cagayan de Oro. Zaangażowany w dzieło ewangelizacji i żyjąc duchowością Karmelu, założył Zgromadzenie Karmelitanek Tercjarek Najświętszej Eucharystii, które po reformie soborowej przyjęło nazwę Córek św. Teresy. Przeżywając ustawiczny rozwój, 16 lipca 2009 r., w święto Matki Bożej Szkaplerznej – Patronki Karmelu, siostry otrzymały status zgromadzenia zakonnego na prawie papieskim.

Arcybiskup Camomot uczestniczył w kilku sesjach soborowych i był na Filipinach promotorem soborowej odnowy. W duszpasterstwie odznaczał się szczególną troską o biednych i potrzebujących i prowadził ascetyczny tryb życia. Zmarł w opinii świętości 27 września 1988 r., po Mszy św. sprawowanej w Seminarium Duchownym i odwiedzeniu klasztoru karmelitanek bosych w Barangay Mabolo.

Proces beatyfikacyjny, o otwarcie którego zabiegały Córki św. Teresy, rozpoczął się 15 października 2010 r., w patronalne święto zgromadzenia. Wcześniej przeniesiono ciało Założyciela z cmentarza miejskiego do kaplicy sióstr w Valladolid (Carcar City), gdzie jego grób jest licznie nawiedzany przez wiernych.

Do beatyfikacji Czcigodnego Sługi Bożego potrzeba jeszcze zatwierdzenia cudu wyproszonego u dobrego Boga za jego przyczyną.

o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD

Wpisy powiązane

Indie: 8 milionów pielgrzymów złoży hołd relikwiom misjonarza Azji

Ukraiński jezuita wzywa Europę i Watykan do przemyślenia wojny Rosji z Ukrainą

Generał dominikanów wskazuje na aktualność przesłania Piotra Jerzego Frassatiego