Rozpoczęcie procedury zapoczątkowała pisemna prośba postulatora generalnego brata Elia Tripaldi, którą złożył w imieniu zarządu generalnego Zakonu i Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Jana Bożego. Na mocy przyjętej prośby brat Fortunatus może być określany Sługą Bożym.
Życiorys
Brata Fortunatus, imię świeckie Bernard, urodził się 27 lutego 1918 w Berlinie. Był najstarszym z trójki dzieci a swoje dzieciństwo i młodość spędził w Woliborzu na Śląsku. W 1935 wstąpił we Wrocławiu do Zakonu Bonifratrów i 20 września tego samego roku został przyjęty do nowicjatu.
Po złożeniu ślubów czasowych 21 listopada 1936, najpierw z uwagi na wrogość narodowego socjalizmu do Kościoła a następnie w związku z II wojną światową, musiał czekać 10 lat na złożenie ślubów uroczystych, które miały miejsce dopiero w 1946 roku.
W tym czasie zdobył wykształcenie zawodowe pielęgniarza i asystenta medycznego. Prace w tym charakterze mógł wykonywać w szpitalu braci bonifratrów we Wrocławiu jeszcze do 1950 roku. W 1950 roku wraz z innymi niemieckimi współbraćmi był wydalony ze Śląska, który w międzyczasie został przyłączony do Polski.
Założyciel misji w Indiach
W kolejnych latach był jednym z głównych aktorów tworzenia i rozwoju Prowincji Nadreńskiej, która w późniejszym czasie przyłączona została do Prowincji Bawarskiej. Na prośbę jednego z biskupów z Indii bracia Prowincji Nadreńskiej w roku 1969 zdecydowali o założeniu misji w Indiach. Do realizacji tej idei został wyznaczony 51-letni wówczas brat Fortunatus wraz z dwoma braćmi. W ten sposób powstał w Kattappana, w stanie Kerala szpital bonifratrów, który dzisiaj zaliczany jest do najważniejszych ośrodków służby zdrowia w tym regionie.
W 1977 br. Fortunatus przekazał zarządzanie szpitalem innemu współbratu a sam poświęcił się dalej pracy w ośrodku dla ubogich, który utworzony został na obszarze szpitalnym. W tym samym roku, wraz z kilkoma kobietami założył wspólnotę sióstr – „Siostry Miłosierdzia św. Jana Bożego”, którą w 1994 zaaprobował biskup diecezji i liczy obecnie ok. 90 sióstr. Brat Fortunatus był inicjatorem wielu jeszcze innych inicjatyw i programów dla najuboższych z ubogich a przez swoją działalność położył podwaliny pod dzisiejszą prowincję Indii. Za życia czczony już jako „ojciec ubogich”, br. Fortunatus zmarł w Kattapana w opinii świętości 21 listopada 2005 w wieku 87 lat.
Źródło: strona internetowa Kurii Generalnej