W wieku 91 lat zmarł 21 kwietnia w Wiedniu franciszkanin o. Benno Mikocki, duchowy opiekun Różańcowej Krucjaty Pokuty (RSK). Franciszkański zakonnik działał w sumie przez 47 lat na rzecz wspólnoty modlitewnej, która powstała w Austrii w 1947 roku, rozprzestrzeniła się poza granice kraju i z którą związanych jest około 700 tysięcy osób. „Wraz ze śmiercią ks. Benno Mikockiego Kościół traci wielkiego człowieka modlitwy, który żył Pismem Świętym”, powiedział agencji katolickiej Kathpress przewodniczący Konferencji Biskupów Austrii, abp Franz Lackner.
„Swoje siły i wysiłki, jako następca Petrusa Pavlicka, poświęcił pokojowi na świecie” – powiedział arcybiskup Salzburga, który wraz z kardynałem Christophem Schönbornem pełni funkcję protektora Wspólnoty Modlitewnej. „Dla mnie był on wzorem franciszkańskiego braterstwa i uczynności” – przyznał abp Lackner, który również jest członkiem zakonu franciszkanów. Podkreślił, że Kościół katolicki Austrii jest wdzięczny o. Mikockiemu: „Niech jego wielkie dzieło zostanie bogato wynagrodzone w przyszłym świecie”.
Hołd Zmarłemu i jego dziełu oddał również kard. Schönborn. We wpisie na Twitterze określił o. Mikockiego jako „zaangażowanego duszpasterza i gorliwego człowieka modlitwy, który wiernie kontynuował dzieło ks. Petera Pavlicka – wielkiego ruchu modlitewny na rzecz pokoju na świecie”. Arcybiskup Wiednia w osobistym krótkim przesłaniu podkreślił, że „jego zaangażowanie na rzecz pokoju odzyskało nieoczekiwaną aktualność właśnie pod koniec życia”. „Moją modlitwę wdzięczności kieruję do niego, wyrazy współczucia do jego współbraci w zakonie franciszkańskim, jego krewnych i wielu wiernych modlących się w RSK”, napisał kard. Schönborn.
O. Benno – Martin Otto Maria Mikocki- urodził się 18 listopada 1932 r. w Wiedniu. W 1950 roku wstąpił do zakonu franciszkanów, ukończył studia na wydziale teologii katolickiej. W 1956 r. przyjął święcenia kapłańskie, był m.in. prefektem w seminarium zakonnym oraz proboszczem jednej z parafii. Od 1976 r. był asystentem założyciela Różańcowej Krucjaty Pokuty (RSK), o. Petrusa Pavlicka, a po jego śmierci w 1982 roku został opiekunem duchowym tej wspólnoty modlitewnej. O. Pavlicek założył ją 2 lutego 1947 r. w Wiedniu.
W czerwcu 1949 r. o. Pavlicek przywiózł z Fatimy figurę Matki Bożej dla wiedeńskiego kościoła franciszkanów. W 1950 r. podjął inicjatywę zorganizowania wielkiej krucjaty różańcowej w intencji wycofania z kraju okupacyjnych wojsk sowieckich. Kiedy w ulicznych procesjach i nabożeństwach pokutnych modlono się o wolność Austrii, figurę umieszczono pośród wiernych i stała się ona w ten sposób symbolem wolności. Krucjata objęła całą Austrię, a nabożeństwa odprawiane przez o. Pavlicka gromadziły rzesze wiernych. Po podpisaniu układu państwowego w maju 1955 r., który przywracał wolność temu krajowi, doroczne modlitwy 12 września w święto Imienia Maryi prowadzone były w intencji pokoju na świecie, modlono się w intencji chrześcijan w krajach pod panowaniem komunistycznym. Do dziś główną intencją „różańcowej krucjaty” jest modlitwa o pokój na świecie. Przez wiele lat o. Mikocki przygotowywał duchową formację tego wielkiego wydarzenia w Kościele Austrii.
Obok corocznych uroczystości w święto Imienia Marii Wspólnota organizuje rekolekcje i dni pokuty, nastawione zwłaszcza na ludzi poszukujących odpowiedzi na ważne, życiowe problemy i oddalonych od Kościoła. Wydaje też własne czasopismo „Betendes Gottesvolk” (Modlący się Lud Boży) w nakładzie 420 tys. egz. Jest również producentem filmów, np. o Fatimie czy też cyklu „Świadkowie wiary”. RSK skupia dziś ok. 700 000 członków w ponad 130 krajach świata, również w Polsce.
ts (KAI) / Wiedeń