25 lutego redemptoryści obchodzą 270 rocznicę (1749 r.) zatwierdzenia swojego Zgromadzenia przez Stolicę Apostolską. Zostało ono założone 9 listopada 1732 roku w Scala k. Neapolu przez św. Alfonsa Marię de Liguori (1696-1787). Jego celem jest iść za przykładem Jezusa Chrystusa i głosić Dobrą Nowinę o przeobfitym odkupieniu ludziom najbardziej opuszczonym duchowo, a szczególnie ubogim.
Do realizacji tego celu Założyciel opracował specjalny program misji ludowych. Mottem Zgromadzenia są słowa: „Obfite u Niego odkupienie”. Strojem redemptorystów jest czarny habit przepasany płóciennym pasem z różańcem oraz szeroka biała koloratka nakładana na kołnierz.
Po kilkunastu latach prowadzenia misji ludowych i renowacji misyjnych w różnych miejscowościach Królestwa Neapolitańskiego oraz nauczania i sprawowania sakramentów we własnych kościołach lub kaplicach redemptoryści posiadali już 4 wspólnoty w miejscowościach: Ciorani, Pagani, Deliceto i Materdomini.
W marcu 1748 roku, kiedy powstały odpowiednie warunki, aby zwrócić się do Stolicy Apostolskiej o uznanie Instytutu, Alfons Liguori napisał list do papieża z prośbą, aby mógł przedstawić propozycję Reguły nowego Zgromadzenia. Po otrzymaniu pozytywnej odpowiedzi o. Liguori, przy pomocy ojców Sportellego, Mazziniego i Villaniego, przygotował „Streszczenie Reguł” do przekazania papieżowi. W pierwszym jego artykule tak określił ideę Zgromadzenia: „Jedynym celem będzie iść za przykładem naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa w głoszeniu słowa Bożego ubogim, jak on sam o sobie powiedział: posłał mnie głosić Ewangelię ubogim”.
9 listopada o. Andrzej Villani i brat Franciszek Tartaglione wyruszyli do Rzymu z dokumentami koniecznymi do rozpoczęcia negocjacji w celu zatwierdzenia Reguły. Po wielu rewizjach (włącznie ze zmianą pierwotnej nazwy Zgromadzenia z „Najświętszego Zbawiciela” na „Najświętszego Odkupiciela”), Kongregacja Watykańska ds. Soboru wydała pozytywną opinię i skierowała wniosek do papieża. 25 lutego 1749 roku papież Benedykt XIV listem apostolskim „Ad pastoralis dignitatis fastigium” zatwierdził Zgromadzenie Redemptorystów i jego Regułę. Papieskie zatwierdzenie przyczyniło się do wzrostu liczby powołań do nowego Instytutu.
Obecnie redemptoryści wypełniają swoją misję w Kościele poprzez głoszenie misji ludowych i rekolekcji parafialnych, a także poprzez misje zagraniczne. Prowadzą również duszpasterstwo parafialne i sanktuaryjne oraz specjalistyczne rekolekcje dla duchowieństwa, osób zakonnych i świeckich. Szczególnym zadaniem redemptorystów jest szerzenie kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Redemptoryści polscy podejmują także apostolstwo pióra prowadząc wydawnictwo i kwartalnik teologiczno-duszpasterski „Homo Dei”, rocznik naukowy „Studia redemptorystowskie”, własną drukarnię oraz Redemptorystowski Portal Kaznodziejski. Od ponad 25 lat rozwijają w Polsce apostolat i oddziaływanie religijno-społeczne poprzez Radio Maryja, TV Trwam i Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej. Prowincja Warszawska prowadzi również własne Wyższe Seminarium Duchowne w Tuchowie, a także posiada nowicjat w Lubaszowej i postulat w Bardzie.
Zgromadzenie Redemptorystów liczy obecnie prawie 5000 członków posługujących w 82 krajach na całym świecie. Polska prowincja, której władze znajdują się w Warszawie, liczy 317 kapłanów, 13 braci, 27 kleryków oraz 4 nowicjuszy i 10 postulantów w 26 domach w kraju i 9 za granicą. Oprócz tego poza granicami Polski w kilkunastu krajach pracuje 57 polskich redemptorystów, którzy należą do innych prowincji. Dom generalny Zgromadzenia znajduje się w Rzymie.
Za: www.redemptor.pl
