W dniu wspomnienia św. Rafała Kalinowskiego, 20 listopada w warszawskiej kaplicy Karmelitów na ul. Racławickiej uczczono relikwie tego Świętego. Wspomnienie świętego karmelity , ale też Sybiraka przypomina nam o zbliżającym się zakończeniu obchodów Roku Powstania Styczniowego.
Św. Rafał Kalinowski jest patronem Sybiraków . Sam był zesłańcem syberyjskim za udział w Powstaniu Styczniowym.
Młody Józef Kalinowski, inżynier, porucznik, zatrudniony przy budowie linii kolejowej Kursk-Odessa-Kijów początkowo przeciwny był akcji zbrojnej z zaborcą. Przewidywał większe represje w wypadku klęski powstania, niż po powstaniu listopadowym. Jednak po wybuchu Powstania Styczniowego uzyskał zwolnienie ze służby carskiej i przystąpił do walki .Rząd Tymczasowy w Warszawie mianował go naczelnikiem Wydziału Wojny na Litwę. Pełnił tę funkcje od czerwca 1863 do marca 1864. W tym czasie doświadczył głębokiego nawrócenia , jak sam to określa w liście do Ludwiki Młockiej : „Jedyna zmiana, jak we mnie zaszła – po 10 latach wróciłem na łono Kościoła”.
W dniu 24 marca 1864 roku zostaje aresztowany i skazany na karę śmierci przez słynnego „arcyrusyfikatora” i , „wieszatiela” Murawiewa. Staraniem rodziny wyrok zmieniono na 10 lat zesłania na Syberię.
Na Syberii Józef Kalinowski trafił do Usola w pobliżu Irkucka nad rzeką Angarą, gdzie pracował na wyspie w warzelni soli. Wolny czas poświęcał modlitwie, ale także bliźnim, a szczególnie biednym i potrzebującym. Poświęcał się chorym, słabym , dzielił się wszystkim, co miał z uboższymi od siebie. Nadesłaną przez rodzinę ciepłą odzież i obuwie oddawał biednym. W listach do rodziny w kwietniu 1867 r. pisał: : „Niewierzącym i wątpiącym nieraz opowiadam moje duchowe odrodzenie po tylu latach upadku i niewiary”.
W 1868 roku po ogłoszeniu amnestii Kalinowski uzyskał zwolnienie od przymusowych robót z pozwoleniem osiedlenia się w dowolnie wybranym miejscu w guberni irkuckiej. Zamieszkał w Irkucku. Cieszył się irkuckim kościołem, gdyż w Usolu kapłan przyjeżdżał tylko jeden raz w roku. Tutaj pomagał znowu biednym, chorym, nieszczęśliwym, osieroconym dzieciom katorżników, pozostającym pod opieką proboszcza. Zarabiał korepetycjami dla uczniów i tłumaczeniami dla profesorów gimnazjum. Jednocześnie współpracował z Syberyjskim Oddziałem Towarzystwa Geograficznego. Brał m. in. udział w wyprawach naukowych Benedykta Dybowskiego – słynnego badacza Syberii , również Sybiraka.
Po sześciu latach, tj. w 1874 roku uzyskał zwolnienie z zesłania i mógł powrócić w rodzinne strony, następnie do Krakowa. Przez 3 lata był w Paryżu wychowawcą księcia Augusta Czartoryskiego, który w r. 1877 został salezjaninem, a dziś jest błogosławionym. Beatyfikacji Augusta Czartoryskiego dokonał Jan Paweł II 25 kwietnia 2004.
18 lipca 1877 roku, w 42 roku swego życia, Józef Kalinowski podjął ostateczną decyzję dalszego życia w zakonie . Wyjechał do Grazu w Austrii, gdzie wstąpił do zakonu Karmelitów Bosych. W nowicjacie otrzymał imię Rafał. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 stycznia 1882 r. w klasztorze w Czernej koło Krakowa z ręki Ks. Biskupa Albina Dunajewskiego. Przez 9 lat był przeorem tego klasztoru. W 1892 r. założył klasztor w Wadowicach i kilkakrotnie był jego przełożonym.
Umarł w opinii świętości 15 listopada 1907 roku w Wadowicach. Został pochowany na cmentarzu klasztornym w Czernej. Obecnie relikwie o. Rafała spoczywają w Klasztorze w Czernej k. Krzeszowic.
Jan Paweł II beatyfikował ojca Rafała Kalinowskiego 22 czerwca 1983 na Błoniach krakowskich.
Kanonizacja św. Rafała Kalinowskiego odbyła się 17 listopada 1991 r. w Bazylice św. Piotra na Watykanie. W dniu kanonizacji św. Rafał Kalinowski został ogłoszony Patronem Sybiraków w Polsce.
Pomnik-mauzoleum Sybiraków na Jasnej Górze, ustawiony w 1990 r. u Ojców Paulinów, poświęcony przez kard. Henryka Gulbinowicza, zawiera płaskorzeźbę z wizerunkiem o. Rafała Kalinowskiego.
Anna Dziemska
Fot. Anna Dziemska
Źródła: własne, książka: „Święty Rafał Kalinowski, patron Sybiraków” autor: o. Tymoteusz Frączek OCD , TK Niedziela
