W 1787 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Gdy w roku 1793 Zgromadzenie zostało rozproszone przez rewolucję francuską, wróciła do rodzinnej parafii i tam opiekowała się chorymi i ubogimi oraz, po wypędzeniu proboszcza, podtrzymywała na duchu wszystkich wiernych.
W 1799 r. założyła w Besancon Instytut Sióstr Miłosierdzia pod patronatem świętego Wincentego a Paulo, oparty na duchu i tradycjach Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia, zatwierdzony w 1819 r. przez papieża Piusa VII. Zmarła w Neapolu 24 sierpnia 1826. Zaliczona do błogosławionych 23 maja 1926 r. oraz do świętych 14 stycznia 1934 r. przez Piusa XI.