W swoim przesłaniu Przełożony Generalny ks. Pascual Chávez, stwierdził: “Niepokoi nas nie tyle przyszłość Zgromadzenia, a więc kwestia jego przetrwania, ile nasza umiejętność bycia prorokiem”.
Pierwszy akt znalazł swój wyraz w inwokacji do Ducha Świętego: wniesiono Ewangeliarz, z którego odczytano fragment Ewangelii (J 21, 20.22-24) i jeden z artykułów Konstytucji, który opisuje Kapitułę Generalną. Następnie uczestnicy odmówili modlitwę do Księdza Bosko, po czym odśpiewano pieśń Veni, Creator Spiritus.
Zaraz potem ks. Chávez zaczął swoje przemówienie: “Zgromadzenie – przypomniał – zostało wezwane do tego, by poprzez tę Kapitułę odnowić się w taki sposób, by odzyskać świeżość początków, zapał misyjny jego okresu adolescencji, dynamizm jego młodości, świętość jego dojrzałości”. Przedstawia się jako zjednoczone, ale „jedność Zgromadzenia nie oznacza jednolitości”.
“A poza tym wiadomo, że Kapituła musi otworzyć drzwi do dyskusji, która będzie uwzględniać wszystkie te elementy. Wszyscy mogą swobodnie wyrazić swoje myśli odnośnie do zadania Zgromadzenia dzisiaj i najbardziej naglących wyzwań. Jednocześnie wszystkie propozycje muszą być zgodne z linią i duchem Ewangelii oraz wiernością, jak to wskazują Konstytucje”.
“Oczywiście, uchwały i tradycje, które są czysto akcydentalne, mogą być zmienione, ale nie każda zmiana oznacza postęp. Trzeba rozeznać, czy tego rodzaju zmiany przyczynią się istotnie do zachowania tożsamości, utrwalenia jedności, wsparcia żywotności i świętości Zgromadzenia”.
Każda Kapituła stanowi ważny etap, który ukierunkowuje Zgromadzenie na nowe sześciolecie. Ale „KG 27 – podkreśla ks. Chávez – stawia na coś nowego i dotąd nieznanego. Popycha nas do naglącej potrzeby ewangelicznej radykalności. Jesteśmy wezwani do powrotu do tego, co jest istotne do bycia ubogim Zgromadzeniem dla ubogich i powrotu do inspiracji, która charakteryzowała pasję apostolską Księdza Bosko”.
Pod koniec Przełożony Generalny podziękował Radcom za lojalną, wspaniałomyślną i kompetentną współpracę, i zachęcił uczestników do aktywnego udziału: “Do was wszystkich, najdrożsi współbracia, kieruję teraz słowo, a także zachętę do otwarcia serc na Ducha, wielkiego Nauczyciela wewnętrznego, który prowadzi nas zawsze ku prawdzie i pełni życia”.
Natomiast kardynał João Braz de Aviz, prefekt Kongregacji ds. Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, w swoim przemówieniu wyszedł od Listu Przełożonego Generalnego ks. Cháveza zwołującego Kapitułę, w którym znajduje się następujące pytanie: “Jakie życie konsekrowane jest potrzebne i znaczące dla współczesnego świata?”. Po czym udzielił odpowiedzi: żyć proroctwem komunii i braterstwa.
Chodzi tu o przejście od indywidualnego sequela Christi do wspólnotowego sequela Christi, parafrazując słowa św. Teresy z Avila, by budować oprócz “twierdzy wewnętrznej” także “twierdzę zewnętrzną”: iść do Boga wraz z braćmi i siostrami.
Duchowość komunii na wzór Trójcy: oto paradygmat dla codziennej rzeczywistości, w której jesteśmy wezwani do bycia budowniczymi wspólnoty, a nie tylko konsumentami. Aby urzeczywistniać każdego dnia “ducha rodzinego”, co jest cechą charakterystyczną dla doświaczenia wychowawczego i duchowego Księdza Bosko.
Kapituła Generalna Zgromadzenia Salezjańskiego jest wydarzeniem, które nie tylko dotyczy salezjanów Księdza Bosko. Tak więc na ceremonię jej otwarcia przybyli także przedstawiciele Kurii Rzymskiej, prałaci różnych diecezji oraz odpowiedzialni za prawie wszystkie grupy Rodziny Salezjańskiej.
Wszyscy goście zostali gorąco powitani przez Przełożonego Generalnego ks. Pascuala Cháveza na początku wygłoszonego przez niego przemówienia. Nie chodziło tu tylko o należny gest, ale o wyraz serdecznej przyjaźni, zważywszy na to, że wielu z przedstawicieli różnych rodzin zakonnych przybyło właśnie po to, aby podziękować ks. Chávezowi na zakończenie jego dwunastoletnich rządów.
Ks. Chávez podkreślił przede wszystkim obecność kard. Joao Braza de Aviza, kardynałów salezjańskich: Bertonego, Fariny, Rodríguez aMaradiagi i Ezzatiego; bpa Gino Realego, biskupa diecezji Porto-Santa Rufina – na terenie której znajduje się Dom Generalny – oraz byłego wychowanka salezjańskiego, bpa Brugnaro, i Matki Yvonne Reungoat.
Po wystąpieniu Przełożonego Generalnego i przemówieniu kard. Braza de Aviza w imieniu licznie zgromadzonych gości głos zabrali niektórzy z nich. Jako pierwszy uczynił to kard. Bertone, który, jako przedstawiciel kardynałów i biskupów salezjańskich, zapewnił o „nieustającym przylgnięciu do charyzmatu salezjańskiego, bliskości, także fizycznej, gdy chodzi o liczne dzieła salezjańskie na świecie, i braterskim współodczuwaniu trosk i radości związanych z apostolatem młodzieżowym w różnych krajach”.
Potem przemówiła Matka Reungoat, Przełożona Córek Maryi Wspomożycielki, która podkreśliła zgodność punktów widzenia obu grup salezjańskich: “Także gdy chodzi o naszą Kapitułę Generalną XXIII (od września do listopada 2014), w dokumentach przygotowujących do niej podkreślony został temat rodziny jako podstawowy dla naszego bycia dla ludzi młodych domem, który ewangelizuje. Dom, rodzina, to jedne z największych przejawów intuicji Księdza Bosko. Nasze proroctwo zaczyna się tam. (…) Jest to duch, który jest świadectwem braterstwa, radością powołania i porywem w posłannictwie”.
Po tych wszystkich wystąpieniach, o godz. 13.05 czasu lokalnego, Kierownik KG 27, ks. Francesco Cereda, oświadczył: “Zgodnie z Regulaminami ogólnymi, za zgodą zgromadzenia i w imieniu jej Przewodniczącego – ks. Pascuala Cháveza, wzywając pomocy Bożej, przez pośrednictwo Pana Jezusa, ze światłem Ducha Świętego i przez wstawiennictwo Maryi Wspomożycielki, ogłaszam XXVII Kapitułę Generalną Towarzystwa Św. Franciszka Salezego za otwartą”.