Dzięki pomocy Konferencji Inspektorii i Wizytatorii Afryki-Madagaskaru oraz Radcy regionalnego, ks. Guillermo Basañesa, trzej delegaci światowi mogli uczestniczyć w różnych spotkaniach organizowanych na terenie Wizytatorii Mozambiku (Maputo, Matola, Namaacha, Inharrime), Afryki Południowej (Johannesburg, Lesotho Ennerdale) oraz Zambii, Malawi, Zimbabwe i Namibii (Harare, Lusaka, Chingola, Kabwa, Mazabuka).
W tych spotkaniach uczestniczyli salezjanie, córki Maryi Wspomożycielki, salezjanie współpracownicy, ochotnicy z Ks. Bosko i byli wychowankowie salezjańscy. Znaczny był udział młodych salezjanów w formacji początkowej: prenowicjuszy i nowicjuszy.
Celami tej wizyty fromacyjnej, której chciał ks. Adriano Bregolin, Wikariusz Przełożonego Generalnego i odpowiedzialny za animację Rodziny Salezjańskiej, były: poznanie rzeczywistości Rodziny Salezjańskiej w Afryce; ocena realizacji zadań podjętych poprzednio; zachęta do jakościowego i ilościowego wzrostu oraz wzmocnienia tożsamości grup; studium i analiza Karty Tożsamości Charyzmatycznej i Duchowej Rodziny Salezjańskiej; pogłębienie tożsamości i roli delegatów ds. Rodziny Salezjańskiej; studium tożsamości różnych grup Rodziny Salezjańskiej, zwłaszcza salezjanów współpracowników i byłych wychowanków salezjańskich.
W ramach wspomnianych spotkań prezentowano i dzielono się spostrzeżeniami dotyczącymi różnych zagadnień: “Karta Tożsamości Charyzmatycznej Rodziny Salezjańskiej”, “Tożsamość i powołanie salezjanina współpracownika”, “Tożsamość i posłannictwo byłego wychowanka salezjańskiego”, “Tożsamość i posłannictwo delegata ds. Rodziny Salezjańskiej” oraz „Statut byłych wychowanków salezjańskich”.
W tych trzech Wizytatoriach, istniejących od 40, 45 lat, Rodzina Salezjańska jest młoda i znajduje się w fazie organizacji. Zaczyna coraz bardziej zdawać sobie sprawę z tego, że „autonomia dotyczy nie tylko duchowości, formacji czy spraw ekonomicznych i zarządzania. Obejmuje też apostolat, dlatego, że każda grupa realizuje posłannictwo salezjańskie we własnych strukturach i sobie tylko właściwymi sposobami” (por. Karta tożsamości, 20). Wyzwaniem jest tutaj budowanie i wzmocnienie lokalnych i inspektorialnych ośrodkow salezjanów współpracowników i byłych wychowanków salezjańskich. Zaś salezjanie powinni łączyć Rodzinę Salezjańską z odpowiedzialnością charyzmatyczną, którą należy kontynuować z zaangażowaniem i w sposób zdecydowany.
Ta wizyta o charakterze formacyjnym była poprzedzona innymi, które miały miejsce wcześniej: pierwsza, w dniach 1-31 marca 2012 r. w Wizytatorii Afryki Etiopii-Erytrei i Inspektorii Afryki Wschodniej; druga – w dniach 19 września-20 października 2012 r. w Wizytatoriach Afryki Tropikalnej Równikowej, Afryki Zachodniej Francuskojęzycznej i Afryki Zachodniej Anglojęzycznej. Wkrótce będzie mieć miejsce czwarta wizyta formacyjna dla Rodziny Salezjańskiej w Afryce: w dniach 16 września – 8 października w Wizytatoriach i Inspektoriach Angoli, Afryki Środkowej i Afryki Wielkich Jezior.
Za: www.infoans.org.