To końcowe przesłanie potwierdza zaangażowanie i odnowiony zamiar dalszego kroczenia drogą wiary w Jezusa, zgodnie z charyzmatem salezjańskim.
200 młodych delegatów, pochodzących z 45 krajów wszystkich kontynentów, spotkało się w środę, w dniu 27 lipca, w pomieszczeniach Targów EXPO w Krakowie, aby wziąć udział w Światowym Forum Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego (MGS) w ramach XXXI Światowych Dni Młodzieży. W czasie prac w grupach każdy uczestnik starał się odpowiedzieć na następujące pytania: Jakich uczynków miłosierdzia doświadczam w swoim życiu? Jakie wyzwania wiążą się z byciem miłosiernym? W jaki sposób my, jako MGS, możemy odpowiedzieć na apel papieża Franciszka, w którym wzywa on do miłosierdzia? W oparciu o odpowiedzi, jakie napłynęły z poszczególnych grup, odpowiednia komisja, która zebrała się dwa dni potem w salezjańskim seminarium w Krakowie, zredagowała ostateczną wersję tego przesłania.
SYMDONBOSCO Forum – ŚDM Kraków 2016
My, młodzi przedstawiciele Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego zgromadzeni w Krakowie na symdonbosco forum, chcielibyśmy podzielić się z wszystkimi ludźmi dobrej woli naszym odnowionym wyznaniem wiary. Zjednoczeni z Papieżem Franciszkiem w tym Jubileuszowym Roku Miłosierdzia jesteśmy zdecydowani, aby wzmocnić korzenie naszej wiary, zasadzające się na Ewangelii Jezusa Chrystusa. Charyzmat Księdza Bosko wyraża sposób, w jaki te korzenie się rozwijają i wydają owoce w naszym życiu.
Rozpoznajemy znaki miłosierdzia Bożego, które dotykają stale naszego życia
Doświadczamy miłosierdzia w naszych rodzinach i poprzez te osoby, które otaczają nas serdeczną troską; kiedy przystępujemy do Sakramentów, zwłaszcza Eucharystii i Spowiedzi; kiedy jesteśmy wysłuchani i otrzymujemy przewodnika dla naszego życia; kiedy przeżywamy i dzielimy naszą drogę z braćmi i siostrami innych religii i przekonań.
Odczuwamy błogosławioną obecność miłosierdzia Bożego także wówczas, kiedy liczne osoby towarzyszą nam swoimi modlitwami; kiedy osoby, które nas otaczają, okazują swoją cierpliwość w odniesieniu do naszych błędów; kiedy wiele osób, w każdym wieku, przyjmuje nas w naszych domach i w swoich sercach.
Dostrzegając to wszystko, spójrzymy na wyzwania, jakim musimy stawić czoło
W wielu społecznościach, w których żyjemy, coraz bardziej naznaczonych indywidualizmem i sekularyzacją, w których poszukiwanie sukcesu, bogactwa i włądzy jest postrzegane jako najwyższy ideał, jesteśmy wezwni do podtrzymania i świadczenia o chrześcijańskich wartościach miłości, przebaczenia i miłosierdzia.
Jesteśmy świadomi, że wezwanie do bycia miłosiernymi i zdolnymi do przebaczenia, napotyka na opór uprzedzeń, negatywnego podejścia, niesprawiedliwości i krytyki ogólnie ze strony całego społeczeństwa, a czasem także ze strony samych młodych ludzi. Przemoc, zwłaszcza ta dokonywana w imię religii, osłabia dodatkowo proroctwo miłosierdzia, utrudniając głoszenie ewangelicznego orędzia przebaczenia i współczucia.
Odczuwamy i jesteśmy przekonani o potrzebie przyzwolenia, by duch przebaczenia wzrastał wewnątrz naszych serc, przezwyciężając przeszkody, sprzyjając kulturze spotkania i nadziei. To wszystko musi być zakorzenione i karmić się odnowionym doświadczeniem Jezusa Chrystusa w naszym życiu.
Jedynie wychodząc od doświadczenia skoncentrowanego na Chrystusie, możemy w całości sprostać wyzwaniu, by wyjść z naszych wygodnych schronień, działając zgodnie z nową mentalnością inspirowaną Ewangelią, budując mosty pokoju i braterstwa. Tylko wychodząc od tej świętej przestrzeni, bogatej w znaczenie, możemy pokonać potęgę strachu i brak odwagi.
Ta droga stanowi wyzwanie, które, gdy już raz zostanie podjęte, rzeczywiście pomoże nam dzielić się z innymi tym, czemu pozwoliliśmy rozkwintąć w naszych sercach.
Dlatego też, jako młodzi ludzie z Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego, kierujący się Salezjańską Duchowością Młodzieżową, zobowiązujemy się odpowiedzieć na wyzwanie, jakim jest głoszenie Ewangelii, o co na nowo zaapelował do nas dzisiaj Papież Franciszek.
Każdy z nas zobowiązuje się do przyjęcia miłosierdzia Bożego jako daru, żyjąc nim na co dzień z radością i optymizmem. Z każdym dniem Miłosierdzie Boże będzie się stawać coraz bardziej źródłem naszej nadziei i doświadczeniem, którym będziemy się dzielić z innymi młodymi.
Zobowiązujemy się wzmocnić chwile duchowego wzrastania w naszych grupach i naszych stowarzyszeniach, co pomoże nam spoglądać na innych oczyma Boga. Te momenty duchowe, takie jak modlitwa, rozważanie Słowa, adoracja w milczeniu, będą potwierdzeniem naszej wiary, pomogą nam przezwyciężyć lęki i wyzwolą duszpasterską kreatywność, dopuszczając młodych ludzi do głosu.
Zobowiązujemy się do spełniania uczynków miłosierdzia w naszych działaniach duszpasterskich, zwłaszcza przyjmując cudzoziemców i pomagając młodym najbardziej potrzebującym. Będziemy okazywać współczucie i cierpliwość w naszych działaniach wychowawczych i duszpasterskich wobec wszystkich, niezależnie od koloru skóry, religii i przekonań politycznych każdego.
Zobowiązujemy się wzmocnić w naszych domach i na placówkach “ducha rodzinnego”, który jest tak bardzo drogi charyzmatycznej wizji Księdza Bosko, a który stał się żywą rzeczywistością w Mornese z osobą Matki Mazzarello, zajmując centralne miejsce w naszej Salezjańskiej Duchowości Młodzieżowej. “Salezjański duch rodzinny” pomoże nam być prawdziwymi budowniczymi mostów, autentycznymi rzecznikami braterstwa, żywymi i wiarygodnymi znakami nadziei na lepszy świat, wychodząc od chwili obecnej.
W 1884 roku, w swoim Liście z Rzymu Ksiądz Bosko napisał: “Żeby chłopcy nie tylko byli kochani, ale żeby oni sami poznali, że są kochani”. Wsłuchajmy się dzisiaj na nowo w te słowa pełne miłości, czyniąc to w świetle Jubileuszowego Roku Miłosierdzia. Modlimy się i przerzekamy, że nasze słowa i nasze działania pomogą młodym doświadczyć miłości miłosiernej – miłości bogatej w miłosierdzie.
Za (tekst): infoans.org.
Za (treść Przesłania): sdb.org.