Pożegnania: ś.p. Siostra Maura – Barbara Otto ZSNM (1938-2014)

W sobotę 15 listopada 2014 r. pożegnaliśmy naszą Siostrę Maurę Otto. Uroczystości pogrzebowe odbyły się we Włocławku. Była tą, która „chodziła po peryferiach Kościoła”, dostrzegając „różne rodzaje nędzy trapiącej naszych braci”.

Urodziła się 31 maja 1938 r. w Kłodawie, diec. włocławska.  Do Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi wstąpiła w 1955 r. Początkowo przebywała we Włocławku. Po złożeniu pierwszych ślubów zakonnych uczyła się w prowadzonej przez siostry szarytki międzyzakonnej Szkole Pielęgniarstwa pw. św. Wincentego à Paulo w Warszawie, gdzie uzyskała dyplom. Jako pielęgniarka pracowała w Zduńskiej Woli i we Włocławku.

W roku 1974 zapoczątkowała rekolekcje dla chorych, niepełnosprawnych i starszych oraz wolontariuszy diecezji włocławskiej. Przez 10 kolejnych lat s. Maura organizowała spotkania wakacyjne w Licheniu z pomocą kleryków, kapłanów i świeckich wolontariuszy. Współpracowała z zakonnikami: kamilianami, marianami, orionistami i franciszkanami, mając dar przyciągania ludzi i organizowania ich dla dobra chorych. We współpracy z lekarzami urządzała wysyłki paczek żywnościowych na misje.

Najbardziej znany jest okres działalności s. Maury w Kaliszu w latach 1984–2002. Sama będąc słabego zdrowia, nie polegała jedynie na własnych siłach. Przy pomocy ludzi, którzy chętnie wspierali siostrę we wszelkich przedsięwzięciach, założyła i prowadziła na szeroką skalę jadłodajnię dla bezdomnych i ubogich Kalisza, świetlicę dla dzieci, a także służyła osobom niepełnosprawnym. Siostra Maura z wdzięcznością wspominała pomoc kleryków, oazy, studentów, którzy udzielali się w świetlicy, a także parafian, darczyńców i władz miasta. Skromnie przyznawała: „Sama bym nic nie zrobiła. Wszystkim kieruje Pan Bóg. Opatrzność Boża czuwa nad nami i jeszcze nigdy nas nie zawiodła”. Powierzała się opiece św. Józefa, który odbiera cześć w kaliskim sanktuarium. Szczególnie w trudnościach doświadczała Jego niezawodnej pomocy. Dla swoich podopiecznych Siostra urządziła kaplicę, by mogli spotykać się z Bogiem, organizowała też rekolekcje adwentowe i wielkopostne, wieczerzę wigilijną, święconkę, przygotowywała paczki dla dzieci. Była nazywana „Matką Maurą z Kalisza”. Z wrażliwością słuchała historii życia ludzi, przychodzących do niej po wsparcie duchowe i materialne. Bolała nad losem dzieci, którym brakowało uwagi najbliższych i ciepła rodzinnego – próbowała temu zaradzić.

Doświadczywszy ciężkiej choroby, wdzięczna za darowane jej życie, czuła się pociągnięta przez Boga do pomocy innym ze wszystkich sił, z całego serca. Biskup Kaliski Stanisław Napierała wystąpił do Ojca Świętego Jana Pawła II z wnioskiem o uhonorowanie s. Maury krzyżem zasługi Pro Ecclesia et Pontifice. Za ofiarną służbę bliźnim otrzymała także inne wyróżnienia: w 1994 r. nagrodę Miasta Kalisza, tytuł „Kaliszanina Roku 2002”, w 2010 r. nagrodę „Ubi Caritas” kategorii Świadectwo Caritas – za wspaniały przykład miłości bliźniego.

Siostra Maura odeszła do Pana 12 listopada 2014 r., pozostając w sercu i pamięci tych, którym poświęciła się w ofiarnej pracy.

Za: s. Benigna Kopeć ZSNM

Wpisy powiązane

ŻYCZENIA PRZEWODNICZĄCEGO KOMISJI EPISKOPATU POLSKI DS. ŻYCIA KONSEKROWANEGO

ŻYCZENIA PRZEWODNICZĄCEGO KWPZM

DO POBRANIA: Biuletyn Tygodniowy CIZ 51-52/2024