Urodził się 14 marca 1928 r. we wsi Ponikła, w powiecie białostockim, diecezja białostocka, w rodzinie rolniczej z rodziców Karola i Anny z domu Polak, otrzymując na chrzcie świętym imię Jan. Po ukończeniu siedmiu klas szkoły powszechnej pozostał w rodzinnym domu pomagając ojcu w prowadzeniu gospodarstwa. Uczestnicząc w 1947 r. w rekolekcjach wiekopostnych dla młodzieży z Sodalicji Mariańskiej, do której należał, rozpoznał swoje powołanie do życia zakonnego. Dnia 22 grudnia 1948 r. kieruje do Prowincjała OO. Franciszkanów prośbę o przyjęcie do Zakonu, w której pisze: „Pragnę poświęcić się na służbę Bożą, służyć Panu Jezusowi i Mateczce Najświętszej jako brat zakonny”.
Furtę klasztoru w Łagiewnikach przekroczył dnia 4 marca 1949 r., rozpoczynając jednocześnie czas aspirantury do Zakonu. Dnia 15 sierpnia 1949 roku otrzymał habit postulancki z rąk o. Benedykta Rdzanka i zakonne imię Albert. Nowicjat rozpoczął w Niepokalanowie 8 grudnia 1950 roku, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia N.M.P., pod kierunkiem magistra o. Floriana Koziury. W podaniu o dopuszczenie go do złożenia profesji symplicznej pisze m.in. „Wdzięczny jestem Panu Bogu przez Niepokalaną za łaskę powołania do Zakonu św. Ojca Franciszka. Całym też sercem pragnę i dążył będę do uświęcenia swej i innych dusz. Chcę być świętym zakonnikiem, na chwałę Bożą, Niepokalanej i pożytek naszego Zakonu”. Pierwszą profesję zakonną złożył dnia 8 grudnia 1951 r. w Niepokalanowie na ręce o. Anzelma Kubita. Po złożeniu profesji zostaje skierowany do Łodzi-Łagiewnik, gdzie pełni funkcję kierowcy i podejmuje inne zlecone przez przełożonych prace w klasztorze. W sprawozdaniu przed dopuszczeniem br. Alberta do złożenia profesji solemnej gwardian konwentu łagiewnickiego o. Lutosław Pieprzycki pisze o nim m.in.: „Br. Albert dał się poznać z gorliwego udziału we wszystkich ćwiczeniach zakonnych (…) W współżyciu zgodny, do starszych odnoszący się z szacunkiem. W pracy sumienny, gorliwy i wykazujący duże zdolności nie tylko w swoim zawodzie kierowcy samochodu, ale i w innych powierzonych obowiązkach. Dał liczne dowody skorego posłuszeństwa”.
Profesję uroczystą br. Albert złożył dnia 15 grudnia 1954 r. w Łagiewnikach, pozostając tam jeszcze przez następne 5 lat. W latach 1959 – 1971 przebywał w klasztorze w Warszawie pełniąc funkcję kierowcy O. Prowincjała. Dnia 8 grudnia 1971 r. zostaje ponownie przeniesiony do klasztoru w Łodzi-Łagiewnikach, gdzie pracuje w charakterze ogrodnika, kierowcy, sprawuje pieczę nad kotłownią i hydrofornią.
Dnia 8 grudnia 2001 r. br. Albert z wdzięcznością obchodził jubileusz 50-lecia profesji zakonnej, obdarzony wielkim szacunkiem i miłością swych współbraci jak i kleryków sąsiadującego seminarium, dla których zawsze był wzorem niezwykłej gorliwości zakonnej. Ze względu na postępującą chorobę i utratę wzroku 22 marca 2007 r. zostaje przeniesiony do Niepokalanowa, do klasztornego szpitalika. Jest to czas naznaczony ofiarnym cierpieniem, poprzez które nadal służy Panu Bogu przez Niepokalaną w miejscu szczególnego apostolstwa, jak to zaznaczył założyciel Niepokalanowa św. Maksymilian Kolbe.
Wiedząc, że przed najświętszym Bogiem nikt z ludzi nie jest bez winy, Dobremu i Miłosiernemu Bogu polecamy przez pośrednictwo Niepokalanej Maryi Dziewicy zmarłego brata Alberta, aby go wprowadził do krainy życia wiecznego.
Pogrzeb Ś.P. brata Alberta Marii Jana Sobolewskiego odbył się razem ze zmarłym w tym samym dniu pogrzebem Ś.P. brata Eugeniusza Marii Jana Najducha dnia 5 października 2011 roku o godz. 10.45 w Niepokalanowie. Kondukt żałobny z kaplicy św. Maksymiliana do bazyliki poprowadził o. Stanisław Maria Piętka, gwardian Niepokalanowa, okolicznościową homilię podczas Mszy św. wygłosił o. Bonawentura Górski z Niepokalanowa. Mszy św. przewodniczył wikariusz prowincji o. Wiesław Pyzio. Kondukt żałobny na cmentarz klasztorny poprowadził i przewodniczył modlitwom przy grobie gwardian klasztoru w Łodzi-Łagiewnikach o. Paweł Warchoł.
Opracowanie: o. Dariusz Myszk
Archiwista, Asystent Sekretarza Prowincji