O. Stanisław Marczak urodził się 18 marca 1927 r. w m. Mariantów k. Konina, jako siódme z dziesięciorga dzieci Antoniego i Marianny. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Gębicach. W czasie wojny rodzina została wysiedlona. We wrześniu 1945 r. rozpoczął naukę w juwenacie redemptorystów w Toruniu, a po dwóch latach wstąpił do Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela. Odbył nowicjat w Łomnicy-Zdroju i złożył śluby zakonne (2.08.1948).
Kontynuował naukę w liceum w Toruniu (1948-1950), a następnie odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie (1950-1956). Święcenia prezbiteratu otrzymał z rąk ks. abp. Włodzimierza Jasińskiego w Tuchowie (19.06.1955). Pracował w Głogowie (duszpasterz, 1956-1958), Serbach (proboszcz, 1958-1959), Szczecinku (misjonarz, 1959), Tuchowie (socjusz studentatu, 1961-1963), Braniewie (proboszcz, 1966-1969).
W latach 1969-1992 pracował w placówkach misyjnych w Argentynie, zajmując się duszpasterstwem parafialnym (Villa Angela, San Pedro, Quilmes, Posadas) i budową kościoła w San Pedro. W 1992 r. – po kilku miesiącach spędzonych w Polsce – wyruszył do pracy misyjnej na Wschodzie, w krajach byłego ZSRR. Działał jako duszpasterz w Makarowcach (Białoruś), w kilku miejscach w Kazachstanie (Pietropawłowsk, Kellerowka, Tonkoszurowka, oraz Sokołówka, gdzie zbudował kaplicę), a także w Truskawcu (Ukraina). W roku 2003 powrócił do Polski i przebywał w domach zakonnych w Zamościu (2003), Szczecinie (2004-2008), Braniewie (2008-2009) i Tuchowie (od 2009), pomagając jako emeryt w miejscowym duszpasterstwie. Zmarł 29.10.2014 w Tuchowie. Żył lat 87, w kapłaństwie 59 lat, w zgromadzeniu zakonnym 66 lat.
Msza św. pogrzebowa odbędzie się w piątek, 31 października, w sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej o godz. 11.00.
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie…