Śp. o. Janusz Głazowski urodził się 20 grudnia 1920 roku, w Sitańcu koło Zamościa, w rodzinie Pawła i Apolonii z domu Skiba. Po zakończeniu nauki w szkole powszechnej, w 1935 roku wstąpił do Małego Seminarium Misyjnego w Niepokalanowie. Ojciec Janusz był jednym z ostatnich świadków życia świętego ojca Maksymiliana, spotkał go w początkach swego życia zakonnego. W 1939 roku zdał małą maturę i cztery dni po powstaniu Prowincji Matki Bożej Niepokalanej rozpoczął nowicjat pod kierunkiem o. Jerzego Wierdaka. Pierwsze śluby złożył 28 sierpnia 1940 roku, po czym rozpoczął formację klerycką i naukę filozofii w Niepokalanowie. W 1943 został przeniesiony do seminarium krakowskiego w celu studiowania teologii. Śluby wieczyste o. Janusz złożył w 1945 roku w Krakowie. W 1947 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Stanisława Rosponda.
Po święceniach przez szereg lat pracował jako katecheta i duszpasterz parafialny w Koszalinie, Łodzi-Łagiewnikach, Ustce, Sławnie. W 1959 roku został wybrany magistrem nowicjatu braci zakonnych w Niepokalanowie. W latach 1966-1970 pracował w klasztorach: Miedniewice, Łódź – ul. Rzgowska, Skarżysko-Kamienna. W tym czasie o. Janusz dał się poznać jako gorliwy rekolekcjonista i misjonarz ludowy. W roku 1970 został mianowany gwardianem klasztoru w Wyszogrodzie. W 1976 roku wyjechał do Wiednia, gdzie pracował jako kapelan w poliklinice. Po roku został przeniesiony do klasztoru w Duisburgu i podjął pracę w tamtejszej parafii. Ojciec Janusz powrócił do Polski w 1978 roku do klasztoru w Poznaniu, gdzie jego głównym zajęciem była posługa w konfesjonale. W 1979 roku został przeniesiony do Niepokalanowa, gdzie spełniał funkcje misjonarza ludowego. Kapituła Prowincjalna w 1980 roku powierzyła o. Januszowi urząd gwardiana Niepokalanowa. W roku 1983 został ponownie wybrany przełożonym tego klasztoru oraz został delegatem na Kapitułę Generalną. Jak gospodarz Niepokalanowa był odpowiedzialny za przygotowanie wizyty św. Jana Pawła II. Po zakończeniu obowiązku gwardiana został przeniesiony do Kalisza. W roku 1991 powrócił do Niepokalanowa w charakterze spowiednika i misjonarza ludowego. Od 1994 śp. o. Janusz Głazowski przebywał w klasztorze w Zamościu, gdzie z wielkim oddaniem angażował się w pracę parafialną. Drugim polem działalności o. Janusza była opieka duchowa nad Siostrami Klaryskami w Sitańcu.
Święty ojciec Maksymilian pisał, że „właściwą istotą Niepokalanowa stanowi bezgraniczne oddanie się Niepokalanej dla podbicia całego świata dla Niej i stąd każdy musi być gotowy w każdej chwili udać się gdziekolwiek, bez wahania, choćby na krańce ziemi i po pewną śmierć”. W całym życiu śp. o. Janusza Głazowskiego można zauważyć ten rys posłuszeństwa, dyspozycyjności i pokornej służby Kościołowi, który wyniósł z pierwszych lat formacji w Niepokalanowie. Każdego dnia stawiał sprawy Boże na pierwszym miejscu, potrafił wiele od siebie wymagać, wszystko co robił odnosił do Niepokalanej i Jej zawierzał. Praca duszpasterska, wychowawcza, posługa przełożonego były dla ojca Janusza okazjami do zdobywania serc ludzkich dla Chrystusa przez Niepokalaną. Dzięki mądrości czerpanej z modlitwy stał się dla innych prawdziwym przewodnikiem na drodze naśladowania Chrystusa. Ostanie lata życia śp. o. Janusza są wymownym przykładem pokornego jednoczenia się z Chrystusem ciepiącym.
Dziękujemy Bogu za dar śp. ojca Janusza Głazowskiego dla naszej wspólnoty prowincjalnej i z wdzięcznością wspominamy wszelkie dobro jakie Pan zdziałał przez naszego Współbrata.
Pogrzeb śp. Ojca Janusza Głazowskiego odbył się dnia 18 września 2014 roku o godz. 11.00 w Zamościu. Mszy świętej przewodniczył J.E. ks. bp. Marian Rojek, Ordynariusz Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej. Okolicznościową homilię podczas Mszy świętej wygłosił o. Piotr Szczepański, Wikariusz Prowincji. Modlitwom przy grobie przewodniczył ks. bp. Marian Rojek.
Za: o. Piotr Żurkiewicz – Sekretarz Prowincji