Bp. Luis Bambaren w swojej homilii przypomniał niektóre fakty z historii zakładania misji w Pariacoto wraz z franciszkanami z Krakowa oraz podzielił się swoją radością nie tylko z beatyfikacji, ale również z obecności dużej grupy młodzieży, która uczestniczyła w uroczystościach. Udzielił też głosu o. Jarkowi Wysoczańskiemu, Asystentowi Generalnemu do Spraw Misji, który współtworzył pierwszą wspólnotę franciszkańską w Pariacoto wraz z męczennikami. Szczególną owację wzbudziły słowa, w których zapewnił mieszkańców Pariacoto, że to oni właśnie uczynili ich, jako misjonarzy, szczęśliwymi, i że to oni dali im wiele radości i byli natchnieniem do prowadzenia misji w sposób, który dał owoc w postaci męczeństwa dwóch z braci.
Centralna Msza święta była kulminacją dwudniowego pielgrzymowania do Pariacoto dla wielu wiernych, którzy spędzili ten czas na modlitwie, spotkaniach po latach, wspomnieniach i… przygotowaniach do beatyfikacji. Jednym z ważnych „narzędzi” tych przygotowań jest grupa misyjna utworzona z zakonników, sióstr zakonnych i osób świeckich, która została posłana na zakończenie Eucharystii do wszystkich zakątków misji Pariacoto, by podjąć posługę animacji i ewangelizacji miejscowej ludności. Ta misja ma miejsce właśnie w tych dniach.
Wśród przybyłych pielgrzymów, oprócz bpa. Luisa Bambarena – emerytowanego biskupa miejscowej diecezji, należy wymienić o. Carlosa Trovarelli – Asystenta Generalnego dla Ameryki Łacińskiej Zakonu, o. Piotra Stanisławczyka – wikariusza krakowskiej prowincji franciszkanów, o. Piotra Bielenina – definitora tejże prowincji, kapłanów i siostry zakonne posługujących w diecezji Chimbote oraz ok. 1 500 pielgrzymów z Limy, Chimbote, Casma, Huarmey i Trujillo.
Dokumentacją celebracji zajmowała się ekipa Telewizji Polskiej, która przygotowuje film dokumentalny o męczeństwie o. Michała i Tomaszka i o posłudze franciszkanów w Pariacoto. Reżyserem filmu jest pan Krzysztof Tadej. Ekipa miała co dokumentować, ponieważ atmosfera dziękczynienia, modlitwy, braterstwa i radości była bardzo odczuwalna i należy usilnie prosić Boga, by Duch obecny w tych dniach wypełniał i ożywiał miejsca i relacje, które będą ważne w przygotowaniach do beatyfikacji.
Najbardziej radosnym momentem było wspólne odśpiewanie hymnu beatyfikacji. Ponieważ melodia hymnu szybko „wpada w ucho” (do pobrania na www.beatificacionchimbote.org) pielgrzymi natychmiast włączyli się do wspólnego śpiewu i wszyscy przeżyliśmy niezapomniane chwile. Pan został uwielbiony w naszym śpiewie.
Jako wspólnota z Pariacoto dziękujemy wszystkim, którzy towarzyszyli nam swoimi modlitwami z Polski i prosimy o dalsze wsparcie w najbliższych miesiącach przygotowań do beatyfikacji.
Fr. Jacek Lisowski – Pariacoto/red.