Pożegnania: Siostra M. Franciszka Orzeł ISSM

4 stycznia 2021 r. odeszła do Domu Ojca Siostra M. Franciszka Irena Orzeł w 43. roku konsekracji w Szensztackim Instytucie Sióstr Maryi (ISSM). Przez dwie kadencje była przełożoną prowincjalną i pierwszą delegatką Delegatury Wschodniej w naszej Prowincji.

Siostra M. Franciszka urodziła się razem ze swym bratem bliźniakiem 7 stycznia 1954 roku w Nowym Sączu w rodzinie Piotra i Marii Orzeł. Miała jeszcze 2 braci i siostrę. Fundamenty Jej osobowości kształtowały się w głęboko religijnej i praktykującej rodzinie, w Podegrodziu k. Starego Sącza, miejscu urodzenia św. o. Stanisława Papczyńskiego. Z rodzinnego domu wyniosła umiłowanie Boga, Ojczyzny, bliźniego oraz hart ducha i zaangażowanie na rzecz dobra innych. Jej wielką pasją było zaangażowanie w sprawy misji w Kościele. To pragnienie służenia dziełu misyjnemu Kościoła przyprowadziło Ją do naszej wspólnoty i ten ewangelizacyjny zapał trwał w niej przez całe życie.

29 czerwca 1974 roku, siostra M. Franciszka wstąpiła do naszej wspólnoty Sióstr w Otwocku-Świdrze. Razem z grupą sióstr kursowych otrzymała strój Siostry Maryi dnia 9 stycznia 1975 roku. Wieczystą konsekrację złożyła 8 grudnia 1982 r.

Siostra M. Franciszka zdobyła wykształcenie katechetki, kończąc Kurs Katechetyczny w Warszawie. Ukończyła także Medyczne Studium Zawodowe, zdobywając dyplom wykwalifikowanej pielęgniarki oraz wyższe studia teologiczne na ATK (1987-1991).

Siostra była posyłana do różnych zadań podejmowanych przez Prowincję w Kościele w Polsce i na Wschodzie – na Białorusi i w Rosji. Należała do pierwszej apostolskiej grupy sióstr, która została skierowana na Białoruś (1990 r.), będącą wówczas jeszcze republiką ZSRR. Całą sobą  angażowała się w służbę misyjną na Wschodzie, pomagając budować struktury instytucjonalne  Kościoła – kładąc tam fundament pod instytucję Caritasu, Seminarium, Domu Rekolekcyjnego.

W związku z wielkim zaangażowaniem w misję naszej Rodziny oraz reewangelizacyjną misję Kościoła powszechnego uczestniczyła w spotkaniach międzynarodowych, między innymi: we Włoszech w Rzymie, w Teksasie, w Austrii, w Szwajcarii, we Francji, w Niemczech, na Litwie i we Francji, w Paryżu.

Zostawiła swój twórczy ślad w życiu naszej międzynarodowej Rodziny Sióstr, uczestnicząc w Kapitule Generalnej, w Kongresach Generalnych i w innych spotkaniach międzynarodowych w Szensztacie. Była przełożoną prowincjalną (dwie kadencje w latach 1997-2009), radną prowincjalną, przełożoną delegatury na Wschodzie, przełożoną placówek. Pracowała w Referacie Duszpasterskim w Kurii Opolskiej (1978-1982), budując przez kilka lat sieć ośrodków apostolskich w diecezji opolskiej. Służyła jako katechetka w Poznaniu oraz na Wschodzie. Była zaangażowana bezpośrednio w pracę w Ruchu Szensztackim. Pracowała apostolsko z dziewczętami, matkami i rodzinami w diecezji warszawskiej. Siostra służyła także na wielu placówkach naszej Prowincji: w Domu Prowincjalnym w Świdrze, w Poznaniu, w Opolu – Żerkowicach, w Grodnie na Białorusi oraz w Koszalinie i w Bydgoszczy.

Dobry Bóg obdarował naszą współsiostrę M. Franciszkę wielką oryginalnością, była kimś jedynym i niepowtarzalnym. Posiadała wiele darów i talentów, którymi z radością i z otwartością się dzieliła, bez względu na to, jakie zadanie pełniła. Z odwagą podejmowała wyzwania czasu i sytuacji. W sposób szczególny czuła się odpowiedzialna za misyjny wymiar Kościoła oraz za świętość kapłanów. Z wieloma z nich była w kontakcie, wspierała ich kapłańską posługę słowem i modlitwą. Nie potrzebowała wiele, apostołowała przy pomocy środków ubogich: radością, siłą osobistego przekonania, świadectwem, mocą przemodlonego słowa. Stawiała sobie wymagania, potrafiła też wiele wymagać od innych. Chętnie nawiązywała kontakty i pielęgnowała więzi. Jej otwarte ramiona i szczery uśmiech były gestem zaproszenia, by wejść w relację. W każdym człowieku dostrzegała godność dziecka Bożego. Każdy był dla niej ważny: przedszkolak, prosta kobieta z wiejskiej chaty, ks. Arcybiskup czy seminarzysta. I z każdym potrafiła nawiązać kontakt i zostawić ślad miłości.

Na ostatniej placówce w Bydgoszczy na Piaskach, Siostra M. Franciszka pełniła obowiązki domowe i apostolskie przy Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej – Królowej Zawierzenia. Tutaj zachorowała na Covid 19. Nadwątlony innymi chorobami organizm bronił się, ale niezbędna okazała się hospitalizacja. Została zabrana do szpitala pulmonologicznego w Bydgoszczy 23 grudnia 2021 roku i w tym szczególnym „sanktuarium cierpienia” spędziła Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok. 4 stycznia 2021 r. Siostra odeszła na spotkanie Oblubieńca do Domu Ojca. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 9 stycznia 2021 r. w kaplicy naszego Domu Prowincjalnego w Otwocku Świdrze. Śp. Siostra M. Franciszka została pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Otwocku w kwaterze naszego Instytutu. Prosimy o dar modlitwy za naszą Współsiostrę – Jezu ufam Tobie!

Więcej: www.siostry.szensztat.pl

Wpisy powiązane

Pożegnania: Ks. Edward Firuta CM

Pożegnania: o. Marek Andrzejewski OFMConv

Pożegnania: ks. Wincenty Suwała CR