S. Sabina Kotlarz urodziła się 8 sierpnia 1937 r. w Nowej Wsi parafii Łowiczek. Była najstarszą z sześciorga dzieci Teofila i Marty z Karasińskich. W czasie okupacji mając cztery lata była wywieziona wraz z rodzicami do wsi Kołbiel. Tam zmarła jedna z jej sióstr i babcia. Do domu rodzina powróciła w 1945 roku, zastając tylko gruzy. W wieku ośmiu lat przyjęła I Komunię św. a zaraz po niej przyjęła sakrament bierzmowania w sąsiedniej parafii w Bądkowie. Od młodych lat s. Sabina pragnęła wstąpić do klasztoru, ale jako najstarsza córka była potrzebna rodzicom.
Do Zgromadzenia wstąpiła w Nieszawie 4 grudnia 1959 r. Postulat odbyła w Warszawie przy ul. Wileńskiej 69, a Nowicjat w Dąbiu, gdzie złożyła I profesję zakonną 15 sierpnia 1961 r. Profesję wieczystą złożyła 15 sierpnia 1967 r. w Górze Kalwarii.
S. Sabina posługiwała w Zgromadzeniu jako krawcowa, wychowawczyni w Zakładzie dla dzieci, katechetka i organistka. Posługiwała w następujących domach:
- Warszawa przy ul. Wileńskiej – 1 rok,
- Węgorzewo – 7 lat,
- Pruszków – w sumie 23 lata,
- Skarżysko – 8 lat,
- Góra Kalwaria przy ul. Sajny – 12 lat,
- Jelenia Góra – 9 lat.
S. Sabina w latach 1981-1987 pełniła funkcję IV radnej generalnej, a w latach 1993-1999 Wikarii Generalnej. Przez 12 lat pełniła funkcję przełożonej domowej.
S. Sabina była bardzo lubianą Siostrą. Wykazywała zamiłowanie do życia duchowego i nadprzyrodzonego spojrzenia na rzeczywistość. Była bardzo pogodna i życzliwa. Chętnie przebywała z Siostrami. Cechowała ją matczyna troska o powierzone sobie Siostry, uprzejmość i dyskrecja.
Przez długie lata z wielkim zamiłowaniem posługiwała jako organistka w parafii św. Kazimierza w Pruszkowie. Prowadziła chór, miała bardzo dobry kontakt z chórzystami – kochała ludzi. Była zawsze uśmiechnięta, radosna z poczuciem humoru, otwarta na drugiego człowieka oraz spiesząca mu z pomocą. Przechodząc ulicą umiała dostrzec i zauważyć dziecko oraz człowieka w potrzebie. Wracając z kościoła, zatrzymywała się przy paniach siedzących na ławce i okazywała im zainteresowanie. Była bardzo lubiana w środowisku parafialnym.
Posługując w różnych parafiach, ofiarnie służyła. Z czasem jednak jej siły zaczęły słabnąć. Od końca marca 2019 r. s. Sabina przebywała w Pruszkowie jako rekonwalescentka. Postępująca choroba sprawiała, że potrzebowała już całodobowej opieki. 21 grudnia 2021 r. jej stan uległ radykalnemu pogorszeniu. Została zabrana do szpitala z podejrzeniem udaru. Zmarła w godzinach porannych 31 grudnia 2021 r.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w parafii św. Kazimierza w Pruszkowie 4 stycznia 2022 r., po których ciało s. Sabiny zostało złożone w kwaterze Sióstr na miejscowym cmentarzu.