Zmarła S. Aurelia – Teresa Nowak, była przełożona generalna Zgromadzenia Najśw. Duszy Chrystusa.
Śp. s. Aurelia Teresa Nowak od Cnoty Dziękczynienia Najświętszej Duszy Chrystusa Pana (1963-2023) zmarła 18 listopada 2023 roku o godz. 12.45 w domu Zgromadzenia w Siedlcu, w wieku 60 lat. W zakonie przeżyła 44 lata.
Aurelia Teresa Nowak, c. Władysława i Janiny urodziła się 5 lipca 1963 roku w Kolbuszowej. Sakrament chrztu św. otrzymała 14 lipca 1963 roku w miejscowości Dzikowiec, a Bierzmowanie przyjęła 27 listopada 1977 roku.
Wstąpiła do Zgromadzenia 1 września 1979 roku. Nowicjat rozpoczęła 31 marca 1980 roku w Krakowie, a śluby wieczyste złożyła 19 marca 1987 roku w Krakowie.
W podaniu o przyjęcie do Zgromadzenia napisała: Prośbę swą motywuję tym, że swoje życie chciałabym wypełnić służbą Panu Bogu. A w prośbie o dopuszczenie do ślubów wieczystych pisała: Ufając łasce Chrystusa Pana pragnę związać się z Nim węzłem oblubieńczej miłości, by w wierności i dziękczynieniu oddawać nieustanną cześć Duszy Chrystusowej, wiernie realizując śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
W Zgromadzeniu podejmowała pracę na następujących placówkach: Kraków – Plac Mariacki, Białogard, Gdańsk i Siedlec; jednakże najdłużej przebywała w domu generalnym w Krakowie.
Podczas życia zakonnego pracowała w charakterze katechetki, pomagała również w Sekretariacie Zgromadzenia. Pełniła także funkcję notariusza w procesie beatyfikacyjnym Matki Założycielki. Siostra Aurelia to także wieloletnia mistrzyni nowicjatu i prefekta junioratu oraz przełożona na placówce w Gdańsku. W latach 1997-2003 pełniła urząd radnej generalnej, a od 2009 do 2021 roku przez dwie kadencje – przełożonej generalnej. W czasie trwania drugiej kadencji zmagała się z chorobą nowotworową. Od 2021 roku przebywała na placówce w Siedlcu pomagając w prowadzeniu domu rekolekcyjnego, jednocześnie podejmując leczenie i chemioterapię.
Kilka dni przed śmiercią prosiła, aby przekazać Siostrom, że życie zakonne to był najpiękniejszy czas w jej życiu i jest wdzięczna Panu Jezusowi, że wstąpiła do naszego Zgromadzenia. Powiedziała też, że nigdy w życiu nie otrzymałaby tyle miłości, co w Zgromadzeniu.
Odeszła do wieczności cicho, spokojnie w Święto Boga Ojca, otoczona modlitwą Sióstr Wspólnoty domu w Siedlcu
Niech Pan obdarzy ją wieczną radością w Królestwie Niebieskim.