O. Zenon Sikorski urodził się 28 października 1943 r. w miejscowości Szronka, w diecezji płockiej, w rodzinie Konstantego i Marii z domu Aleksandrowicz. Miał dwoje starszego rodzeństwa: siostrę Marię i brata Tadeusza. Rodzina utrzymywała się z pracy w gospodarstwie rolnym. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości 28 sierpnia 1958 r. wstąpił do prowadzonego przez Misjonarzy Werbistów niższego seminarium w Domu Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bruczkowie Wielkopolskim.
Po likwidacji seminarium przez władze komunistyczne w 1960 r. kontynuował naukę , a jednocześnie rozpoczął nowicjat w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. W 1963 r. zdał egzamin dojrzałości, po czym powołano go do wojska. Służył w I. Dywizji im. Tadeusza Kościuszki.
W 1965 r., po odbyciu służby wojskowej, podjął studia filozoficzno-teologiczne w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie. 8 września 1969 r. w kościele seminaryjnym złożył wieczystą profesję zakonną, a 21 czerwca 1970 r. przyjął święcenia diakonatu. Święcenia kapłańskie otrzymał 27 czerwca 1971 r. z rąk ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski. Po święceniach pracował duszpastersko w Raciborzu i Pieniężnie. Otrzymał przeznaczenie misyjne do Prowincji Południowej Brazylii.
Do Brazylii przybył w lipcu 1972 r. Po kursie języka portugalskiego został skierowany do pracy pastoralnej. Pracował na parafiach w Rio Azul, Assai, Rio do Prata i w Kurytybie. Wszędzie ceniono go jako gorliwego duszpasterza i życzliwego współbrata. W 2019 r. ze względu na stan zdrowia powrócił do Polski i zamieszkał w Domu św. Józefa w Górnej Grupie k. Grudziądza.
O. Zenon Sikorski zmarł 13 sierpnia br. roku w szpitalu w Działdowie, w 62. roku ślubów zakonnych i 53. roku kapłaństwa. Jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu zakonnym przy Domu św. Józefa.
Opracował: o. Janusz Brzozowski SVD