W sobotę 21 grudnia 2024 r. ok. godz. 20.00 w klasztorze w Jaśle zmarł o. Franciszek Stopkowicz, wieloletni misjonarz w Zambii, Kenii i Uzbekistanie. Przeżył 81 lat, z czego 65 w Zakonie i 56 w kapłaństwie.
O. Franciszek Stopkowicz urodził się 4 października 1943 r. w Niegłowicach k. Jasła jako syn Jana i Emilii z d. Kurcz. W rodzinnej miejscowości ukończył siedmioklasową Szkołę Podstawową a następnie kontynuował naukę w zakonnym Małym Seminarium – najpierw w Legnicy (1957-1959) a następnie w Niepokalanowie (1960-1962). W międzyczasie odbył nowicjat w Gnieźnie i tam 18 września 1960 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Studia filozoficzne odbywał w Łagiewnikach k. Łodzi a teologiczne – w Krakowie, gdzie 8 grudnia 1967 r. złożył śluby wieczyste. 21 czerwca 1968 r. został wyświęcony na kapłana. Przez rok po święceniach pozostawał w Krakowie, kontynuując naukę w Studium Pastoralnym.
Po trzech latach pracy duszpasterskiej w Legnicy (1969-1972) zwrócił się do władz zakonnych z prośbą o oddelegowanie go do pracy misyjnej w Zambii. „Ta myśl i pragnienie towarzyszyły mi od początku życia zakonnego. Nie kieruję się względami czysto ludzkimi, ale chęcią głoszenia Ewangelii tym, którzy jej nie znają” – argumentował swoją decyzję ówczesnemu prowincjałowi. Po kilku miesiącach nauki języka angielskiego w Rzymie w lutym 1973 r. wyjechał do Zambii i w tamtejszej kustodii generalnej posługiwał 23 lata, do końca 1995 r., kiedy to powrócił do Polski i na kilka miesięcy trafił do klasztoru we Wrocławiu.
W latach 1996-1998 w ramach braterskiej pomocy posługiwał na misjach prowincji gdańskiej w Kenii a następnie ponownie wrócił do Polski i trafił do klasztoru w Horyńcu Zdroju. W korespondencji z władzami zakonnymi wciąż wyrażał jednak swoją gotowość kontynuowania pracy misyjnej, chcąc wesprzeć tworzącą się nową obecność w Ugandzie. Ostatecznie w 2000 roku na kolejne 23 lata wyjechał do Uzbekistanu. Przez znaczną część pobytu w tym kraju mieszkał w Samarkandzie, będąc gwardianem tamtejszego klasztoru, administratorem parafii oraz administratorem parafii w Nawai. W 2016 r. został skierowany do klasztoru w Taszkiencie i tam przebywał do połowy 2023 r., kiedy to przyjechał do Polski, by tutaj poddać się leczeniu, mieszkając w klasztorze św. Antoniego w Krakowie. Mimo podeszłego wieku i licznych dolegliwości zdrowotnych ciągle miał nadzieję na powrót do Uzbekistanu i kontynuowanie pracy misyjnej. 1 lutego 2024 r. w ramach dalszej rekonwalescencji został skierowany do klasztoru w Jaśle, gdzie przebywał do dnia swojej śmierci.
o. Marian Michasiów
sekretarz prowincji