Ze smutkiem, ale też z głęboką ufnością i wiarą w zmartwychwstanie i życie wieczne informujemy, że o poranku w środę 20 września 2023 r. Pan Życia i Śmierci odwołał do siebie śp. ks. Zenona Gąsiorowskiego, chrystusowca (l. 90) w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku duszpasterza brazylijskiej Polonii, a potem proboszcza parafii w Brojcach, Bielicach i Kozielicach.
Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Zenona odbędą się w piątek 22 września 2023 r. w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie (ul. Ignacego Posadzego 1, 62-040 Puszczykowo):
godz. 12.30 – wspólny Różaniec
godz. 13.00 – Msza Święta pogrzebowa, po której odprowadzimy ciało Zmarłego Kapłana na miejsce oczekiwania na Zmartwychwstanie do kwatery chrystusowców na puszczykowskim cmentarzu parafialnym
* * *
Ks. Zenon Gąsiorowski SChr, syn Antoniego i Stanisławy z Gogolewskich, urodził się 11 lutego 1933 r. w Modlinie w powiecie i województwie warszawskim. Został ochrzczony w parafii św. Anny w Pomiechowie w diecezji płockiej. Sakrament bierzmowania przyjął w Kwidzyniu 4 czerwca 1950 r. Po ukończeniu Technikum Chemicznego w Grudziądzu w połowie sierpnia 1952 r. wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego. We wrześniu 1952 r. w Bydgoszczy rozpoczął kanoniczny nowicjat, który ukończył 8 września 1953 r. złożeniem pierwszej profesji zakonnej. Następnie podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. 23 maja 1959 r. z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB, pasterza archidiecezji poznańskiej, przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach i prymicjach przez pierwszy rok kapłaństwa pomagał w różnych parafiach Towarzystwa na Pomorzu Zachodnim, zastępując tamtejszych duszpasterzy. Od września 1960 r. podjął stałą posługę wikariuszowską w parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Maszewie, a po roku pracy w Maszewie został przeniesiony do parafii św. Józefa w Stargardzie Szczecińskim. Stamtąd po kolejnym roku – do parafii św. Ottona w Pyrzycach, gdzie przepracował zaledwie trzy jesienne miesiące 1962 r., albowiem został skierowany do posługi duszpasterskiej wśród Polonii w Ameryce Południowej.
W Ziemi Krzyża Południa spędził prawie 15 lat, od stycznia 1963 r. do października 1977 r., i posługiwał we wspólnotach parafialnych w Triunfo, Vila Rio Branes, Guarani das Missões i Rio de Janeiro. Piastował też urzędy II Radnego i Zastępcy Przełożonego w Wiceprowincji w Brazylii, a także wykładał w Papieskim Instytucie w Rio de Janeiro.
W październiku 1977 r. powrócił do ojczyzny i został skierowany do Ziębic. Następnie, w latach 1978-1979 posługiwał jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Goleniowie, w latach 1979-1981 – w parafii Świętego Ducha w Szczecinie Zdrojach, a w latach 1981-1982 – w parafii Matki Bożej Bolesnej w Chociwlu. W marcu 1982 r. został wybrany Delegatem na VII Kapitułę Generalną Towarzystwa, a we wrześniu tegoż roku – mianowany administratorem-proboszczem i przełożonym wspólnoty zakonnej w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brojcach. Po dziewięciu latach posługi, w 1991 r., został proboszczem i przełożonym wspólnoty w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Bielicach. W sierpniu 1996 r. został przeniesiony i ustanowiony proboszczem w parafii św. Stanisława, Biskupa i Męczennika w Kozielicach. Posługiwał tam tylko rok, gdyż w sierpniu 1997 r. otrzymał nominację na przełożonego Domu Zakonnego Towarzystwa Chrystusowego w Częstochowie.
Po upłynięciu trzyletniej kadencji przełożeńskiej, w 2000 r., został zwolniony z tych obowiązków i przeniesiony do pomocy duszpasterskiej w parafii Wniebowzięcia NMP we Władysławowie. Po kolejnym roku został posłany do parafii Zwiastowania NMP w Potulicach i do tamtejszego Zakładu Karnego w charakterze kapelana. W lipcu 2003 r. zamieszkał jako rezydent w domu zakonnym w Ziębicach (skąd udawał się z duszpasterską posługą do pobliskiej wsi Lipa), a w styczniu 2013 r. – w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie, w którym zakończyła się jego ziemska pielgrzymka 20 września 2023 r.
Zmarłego Współbrata polecajmy miłosierdziu Bożemu,
Requiescat in pace
Za: chrystusowcy.pl