Pokładając ufność i nadzieję w Jezusie Zmartwychwstałym informujemy, że 13 listopada 2021 r., w liturgiczne wspomnienie Świętych Pięciu Braci Pierwszych Męczenników Polski, do wieczności został odwołany śp. ks. Zbigniew Olbryś, chrystusowiec, l. 89, ongiś długoletni duszpasterz polonijny na kontynencie północnoamerykańskim.
Pogrzeb śp. ks. Zbigniewa odbędzie się we wtorek 16 listopada 2021 r. w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie:
• godz. 12.30 modlitwa różańcowa
• godz. 13.00 Msza Święta pogrzebowa, po której odprowadzimy ciało zmarłego kapłana na puszczykowski cmentarz parafialny, gdzie wraz ze Współbraćmi będzie oczekiwać na zmartwychwstanie.
Polecamy naszego zmarłego Współbrata Bożemu miłosierdziu.
Requiescat in pace…
* * *
Ks. Zbigniew Olbryś SChr, syn Zygmunta i Wiktorii z Wilczewskich, urodził się 13 sierpnia 1932 r. w Grodnie i tam też został ochrzczony. Wojenna zawierucha i powojenne przesunięcia granic wymusiły opuszczenie rodzinnych stron: sakrament bierzmowania młody Zbigniew otrzymał w Białymstoku, a wykształcenie w zakresie szkoły średniej zdobył w Niższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Ziębicach.
Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił 23 sierpnia 1949 r. i po krótkim aspirandacie 7 września 1949 r. w Ziębicach rozpoczął czas nowicjackiej próby. Nowicjat ukończył złożeniem 8 września 1950 r. w Ziębicach pierwszej profesji zakonnej, po której podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu. W odbudowywanej po wojennych zniszczeniach poznańskiej katedrze 6 kwietnia 1957 r. z rąk wikariusza kapitulnego bpa Franciszka Jedwabskiego przyjął święcenia kapłańskie.
Zaraz po święceniach przez 1,5 roku posługiwał jako wikariusz w parafii Przemienienia Pańskiego w Płotach. Od września 1958 r. do września 1960 r. posługiwał w Poznaniu: najpierw jako asystent w Wyższym Seminarium Duchownym a ostatnie dziewięć miesięcy [roku 1960] jako wikariusz w parafii Najświętszego Zbawiciela. 1 września 1960 r. został mianowany wikariuszem w parafii pw. św. Jana Chrzciciela przy kościele NSPJ w Szczecinie. Po trzech latach powrócił do Poznania i podjął obowiązki Referenta Duszpasterskiego.
W lipcu 1966 r. wyjechał z Polski, by podjąć misję Towarzystwa Chrystusowego na kontynencie północnoamerykańskim: pierwsze miesiące spędził w Kanadzie, a następnie w latach 1967-1968 był wikariuszem w Providence w stanie Rhode Island. Od września 1968 r. podjął obowiązki duszpasterskie w polonijnej parafii Matki Bożej Jasnogórskiej w Los Angeles, najpierw jako asystent (wikariusz) ks. Stanisława Jureki, a po jego śmierci, od grudnia 1973 r. jako jej administrator i od września 1974 r. proboszcz. (Ks. Olbryś stał się pierwszym chrystusowcem proboszczem polskiej parafii w Mieście Aniołów, jak zwykło nazywać się najludniejsze miasto Kaliforni). W grudniu 1980 r. został ustanowiony proboszczem niedawno utworzonej parafii w Sterling Heights na przedmieściach Detroit, gdzie posługiwał przez kolejne trzy lata. We wrześniu 1983 r. został przeniesiony do Kanady, by rozpocząć tworzenie nowej wspólnoty parafialnej we wschodnim rejonie Toronto – Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough. Po sześciu latach duszpasterskiej pracy na przedmieściach Toronto został przeniesiony do parafii Matki Bożej Królowej Pokoju w Calgary, gdzie posługiwał w latach 1989-1994. Zmiany ustrojowe w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej oraz upadek Związku Sowieckiego otworzyły nowe możliwości posługi duszpasterskiej: we wrześniu 1994 r. ks. Olbryś przybył do rodzinnego Grodna i zaangażował się w duszpasterstwo w parafii farnej (katedralnej) i sanktuarium Matki Bożej Kongregackiej (Studenckiej). Po trzech latach powrócił do Kanady i pomagał w duszpasterstwie we wspólnotach: Scarborough (1997-1999), Chatham (1999-2002), Regina (2002-2003), Oshawa (wakacje 1999 r. i 2003-2007).
Z powodu wieku i pogarszającego się zdrowia w listopadzie 2007 r. powrócił do Polski i zamieszkał w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie, gdzie zmarł w liturgiczne wspomnienie Świętych Pięciu Braci Pierwszych Męczenników Polski, 13 listopada 2021 r.
