W noworoczny poranek 1 stycznia 2023 roku, w 70. roku życia, w 50 roku życia zakonnego i w 44 roku kapłaństwa zmarł ks. Tadeusz Słonina SDS.
Ks. Tadeusz Słonina przyszedł na świat w dniu 23 listopada 1952 roku, w miejscowości Tokarnia niedaleko Myślenic. Dnia 30 listopada 1952 roku został przyjęty do wspólnoty Kościoła otrzymując sakrament chrztu świętego w kościele pw. św. Szymona i Judy Tadeusza w Łętowni koło Jordanowa. Był najstarszym z czworga rodzeństwa w domu Franciszka i Józefy z d. Kluska. Od najmłodszych lat, wraz z dwoma braćmi i siostrą, aktywnie pomagał w prowadzeniu gospodarstwa domowego, które położone było na górzystym terenie Beskidu Makowskiego. W 1959 roku rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Tokarni.
Wówczas to zrodziło się w nim powołanie kapłańskie, a kontakt z salwatorianami, pochodzącymi z sąsiednich miejscowości, zrodził w nim pragnienie wstąpienia do dzieła apostolskiego bł. Franciszka Jordana. Nie bez wpływu na tę decyzję była religijna atmosfera domu rodzinnego, a także przekazywane przez pokolenia tradycyjne góralskie wartości.
Będąc jeszcze w trakcie edukacji w ósmej klasie szkoły podstawowej, w dniu 20 czerwca 1967 roku, złożył podanie do przełożonych polskiej prowincji salwatorianów, w którym zawarł prośbę o przyjęcie do kandydatury i możliwości kontynuowania edukacji w zakresie szkoły średniej. Pod koniec lipca tegoż roku, Tadeusz otrzymał potwierdzenie przyjęcia do kandydatury w Krakowie-Zakrzówku. W latach 1967-1972 przygotowywał się do egzaminu dojrzałości, najpierw w tzw. „Szkółce ks. Juliusza Boronia SDS”, późniejszego misjonarza i biologa z Zairu, który pomagał w przygotowaniach wielu kandydatów do nowicjatu i WSD w Bagnie. Następnie zaś kontynuował te przygotowania w liceum ogólnokształcącym we Wrocławiu, gdzie w 1972 roku uzyskał egzamin dojrzałości. W tym okresie, w dniu 27 czerwca 1972 roku, otrzymał również sakrament bierzmowania w rodzinnej parafii w Tokarni, z rąk ks. biskupa Stanisława Smoleńskiego.
Okres kandydatury umocnił go w przekonaniu autentyczności wyboru powołania kapłańskiego w zgromadzeniu zakonnym i dlatego też w dniu 13 czerwca 1972 roku, świeżo upieczony maturzysta z Tokarni, złożył podanie o przyjęcie do nowicjatu w Bagnie. Dziesięć dni później Tadeusz otrzymał odpowiedź aprobującą jego prośbę i rozpoczął przygotowania do wyjazdu na Dolny Śląsk. Dnia 7 września 1972 roku został przyjęty do nowicjatu w Bagnie.
Okres formacji nowicjackiej, pod kierunkiem ks. Józefa Zydka SDS, pozwolił mu na podjęcie decyzji o dalszym kontynuowaniu rozpoczętej drogi zakonnej. Dnia 8 września 1973 roku złożył pierwszą profesję zakonną i rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Podczas formacji intelektualnej podjął decyzję o związaniu się na całe życie z salwatorianami. Wyrazem tego pragnienia była wieczysta profesja zakonna, którą ks. Tadeusz Słonina złożył dnia 8 września 1977 roku w Bagnie. Kolejnym etapem na drodze naśladowania Boskiego Zbawiciela wzorem Założyciela, bł. Franciszka Jordana, były dla kleryka Tadeusza oraz jego kolegów kursowych święcenia diakonatu. Otrzymali je w Obornikach Śląskich w dniu 29 kwietnia 1978 roku przez posługę ks. biskupa Tadeusza Rybaka. Ostatni rok w bagieńskiej Alma Mater był dla diakona z Tokarni okresem finalnych egzaminów oraz tradycyjnych wyjazdów na tzw. praktyki. W okresie od 2 marca do 15 kwietnia 1979 roku diakon Tadeusz Słonina przebywał w domu zakonnym w Zakopanem. Lektura jego tzw. dziennika praktyki pozwala nam poznać cały wachlarz obowiązków, powierzonych mu przez wspólnotę w stolicy Tatr, począwszy od posług liturgicznych, poprzez głoszenie słowa Bożego i katechezę dzieci, aż do różnego rodzaju prac domowych.
Celem formacji duchowej i intelektualnej jest przygotowanie dobrych kandydatów do święceń kapłańskich. Ten upragniony dzień, dla diakona Tadeusza Słoniny nadszedł 21 kwietnia 1979 roku. Wówczas to, przez posługę ks. arcybiskupa Henryka Gulbinowicza, otrzymał święcenia prezbiteratu w bazylice św. Jadwigi w Trzebnicy. Osiem dni później, 29 kwietnia 1979 roku, w kościele parafialnym pod wezwaniem Matki Boskiej Śnieżnej w Tokarni, ks. Tadeusz Słonina odprawił swoją Mszę świętą prymicyjną.
Pierwszą jego placówką duszpasterską była parafia w Obornikach Śląskich, gdzie od 15 sierpnia 1979 roku powierzono mu obowiązki wikariusza. Po trzech latach posługi ks. Tadeusz został przeniesiony do domu zakonnego w Bielsku-Białej, gdzie od 28 czerwca 1982 roku był również wikariuszem w miejscowej parafii. W 1985 roku ks. Tadeusz został przeniesiony do WSD w Bagnie, gdzie od 28 czerwca tegoż roku podjął obowiązki ekonoma miejscowej wspólnoty zakonnej. Decyzją zarządu prowincji z dnia 2 czerwca 1987 roku, obowiązki te kontynuował dalej, a nadto powierzono mu funkcję konsultora bagieńskiej wspólnoty seminaryjnej. Prowadzone przez niego prace oraz aktywne starania o zdobycie zaopatrzenia licznej wówczas wspólnoty kleryckiej i nowicjackiej, w trudnych realiach gospodarki socjalistycznej PRL, nie uszły uwagi przełożonych i współbraci. Wyrazem tego był jego wybór w dniu 15 listopada 1989 roku na członka Prowincjalnej Komisji Finansowej.
Jego talenty do zarządzania dobrami materialnymi sprawiły, że w dniu 29 maja 1990 roku, ponownie powierzono ks. Tadeuszowi Słoninie obowiązki ekonoma oraz konsultora wspólnoty seminaryjnej. Również kolejny zarząd prowincji potwierdził tę decyzję, i na mocy dekretu z dnia 29 maja 1999 roku, ponownie powołał go na urząd ekonoma i konsultora w Bagnie.
W okresie 19 lat funkcji ekonoma w Bagnie ks. Tadeusz Słonina podjął się przeprowadzenia wielu gruntownych prac remontowych w zabytkowych budynkach WSD Salwatorianów w Bagnie. Oprócz prac rekonstrukcyjnych, pod czujnym okiem inspektora ochrony zabytków, dokonał on rewolucyjnej wymiany ogrzewania w całym obiekcie, w skład którego wchodziły zabytkowe budynki pałacu, a także nowicjat i klerykat. Pod jego czujnym okiem salwatoriańscy bracia starali się stale modernizować metody pracy w ogrodzie i na polach uprawnych. Z jego inicjatywy rozpoczęto wiele prac związanych z uporządkowaniem parku klasztornego, które były kontynuowane w późniejszych latach. Trudno byłoby tutaj wymienić wiele działań, remontów i różnych udogodnień (w kuchni i pralni klasztornej), realizowanych w okresie posługi ks. Tadeusza Słoniny w Bagnie. Zasłynął on także jako wielki miłośnik fauny. Za jego czasów pojawiły się w Bagnie majestatyczne pawie, przechadzające się po parku, czy też zwykłe zwierzęta i ptactwo domowe, jak kozy, kury, perliczki i kaczki.
Po prawie dwu dekadach w seminarium, w 2004 roku, ks. Tadeusz Słonina opuścił ukochane Bagno i udał się na Podbeskidzie. Tam, od 1 lipca 20004 roku, powierzono mu urząd wicesuperiora i ekonoma wspólnoty w Bielsku-Białej (Mikuszowice Śląskie) oraz obowiązki proboszcza tamtejszej parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata. W nowym miejscu ks. Tadeusz włączył się gorliwie w obowiązki duszpasterskie oraz prace związane z wykończeniem świątyni, a także zaplecza. Dał się szybko poznać jako dobry gospodarz i współpracownik kleru diecezjalnego, czego wyrazem była nominacja miejscowego biskupa Tadeusza Rakoczego, który w dniu 3 kwietnia 2006 roku powierzył mu funkcję duszpasterza funkcjonariuszy służb celnych w diecezji bielsko-żywieckiej. W tymże samym roku przełożeni zakonni powierzyli ks. Tadeuszowi obowiązki przełożonego miejscowej wspólnoty zakonnej. Wyrazem otwartości ks. Tadeusza na potrzeby Kościoła lokalnego jest dekret z dnia 16 października 2007 roku, na mocy którego biskup Tadeusz Rakoczy mianował go kapelanem Towarzystwa Pomocy im. Św. Brata Alberta w Bielsku-Białej.
W 2009 roku ks. Tadeusz Słonina, w związku ze zmianą zarządów, podjął ponownie obowiązki wicesuperiora miejscowej wspólnoty. Rok później przełożeni poprosili ks. Tadeusza, aby podjął się opieki duszpasterskiej nad grupą salwatorianów świeckich, działających przy miejscowej parafii. W 2012 roku natomiast przełożeni ponownie powierzyli ks. Tadeuszowi obowiązki superiora i ekonoma miejscowej wspólnoty.
Szczególnym wyrazem uznania i zaufania lokalnego kleru był dekret, z dnia 14 października 2014 roku, na mocy którego ks. biskup Roman Pindel mianował ks. Tadeusza Słoninę Referentem ds. Zakonów i Zgromadzeń Męskich w Diecezji Bielsko-Żywieckiej. Włączył się on wówczas aktywnie w organizację obchodów Roku Życia Konsekrowanego. Dekret ten i nominację, miejscowy Pasterz, ponowił dwa lata później, obdarzając w ten sposób ks. Tadeusza Słoninę ogromnym zaufaniem i uznaniem. Potwierdzeniem tej dobrej opinii jest dekret Przewodniczącego Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich, z dnia 10 września 2016 roku, na mocy którego ks. Tadeusz Słonina został mianowany, przez wspomnianą Konferencję, jej delegatem ds. zakonów męskich w diecezji bielsko-żywieckiej.
Po 13 latach owocnej posługi w Mikuszowicach Śląskich, gdzie dał się poznać jako zatroskany duszpasterz i gospodarz, ks. Tadeusz Słonina został skierowany na Dolny Śląsk. Zamieszkał we wspólnocie zakonnej w Trzebnicy, gdzie od 1 lipca 2017 roku podejmował obowiązki pomocy duszpasterskiej w miejscowej parafii. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia starał się czynnie angażować w powierzone sobie obowiązki. Po trzech latach swej posługi, na mocy decyzji przełożonych z dnia 25 maja 2020 roku, ks. Tadeusz Słonina został ponownie skierowany do diecezji bielsko-żywieckiej, do wspólnoty w Bystrej. Tam, od 1 lipca 2020 roku, realizował obowiązki pomocy duszpasterskiej przy miejscowej parafii. Mimo ograniczeń związanych ze stanem zdrowia starał się aktywnie włączać w prace domu zakonnego i parafii.
Ks. Tadeusz Słonina zakończył swą ziemską pielgrzymkę w noworoczny poranek 1 stycznia 2023 roku, w 70. roku życia, w 50. roku życia zakonnego i w 44. roku kapłaństwa.
Pogrzeb odbędzie się w środę, 4 stycznia, w kościele pw. NMP Królowej Świata w Bielsku-Białej (Mikuszowice) o godz. 10.30, i w czwartek – 5 stycznia w kościele pw. Matki Bożej Śnieżnej w Tokarni o godz. 9.30, gdzie spocznie na miejscowym cmentarzu.
Ireneusz Kiełbasa
Za: www.sds.pl