Ze smutkiem, ale również z głęboką ufnością i wiarą w zmartwychwstanie i życie wieczne informujemy, że podczas pobytu w rodzinnych stronach w Domosławicach w poniedziałek 15 maja 2023 r. do wieczności został odwołany śp. ks. Tadeusz Baniowski SChr, l. 93, duszpasterz polonijny w wielu zakątkach świata, a przez ostatnie 9 lat pomagający w duszpasterstwie w Chociwlu.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w rodzinnej parafii śp. ks. Tadeusza w Domosławicach w piątek 19 maja 2023 r. o godz. 10.30
Zmarłego Współbrata polecajmy miłosierdziu Bożemu
Requiescat in pace…
* * *
Ks. Tadeusz Baniowski SChr, syn Andrzeja i Petroneli zd Jasnos, przyszedł na świat 11 listopada 1930 r. w Charzewicach na Pogórzu Wiśnickim. Tydzień później, 18 listopada 1930 r., został ochrzczony w parafii pw. Nawiedzenia NMP w Domosławicach w miejscowym kościele. Tam również przyjął sakrament bierzmowania w 1948 r. Po ukończeniu szkoły średniej w połowie sierpnia 1955 r. zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców, gdzi po krótkim aspirandacie 7 września 1955 r. rozpoczął w Bydgoszczy kanoniczny nowicjat uwieńczony złożeniem tam rok później profesji zakonnej. Po niej rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego, podczas których ponawiał zakonne śluby i przyjął posługi oraz niższe i wyższe święcenia. Profesję dozgonną złożył 8 września 1959 r. w Poznaniu, a 9 czerwca 1962 r. przyjął z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB święcenia kapłańskie. Po święceniach krótko pracował jako wikariusz w Płotach, potem przez pół roku piastował urząd ekonoma domowego w Poznaniu. Pierwsze osiem miesięcy 1964 r. przeżył jako rezydent w parafii pw. św. Jana Chrzciciela w przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie. Od sierpnia 1964 r. do lipca 1969 r. pracował jako katecheta i wikariusz w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie Podjuchach. Tam otrzymał od przełożonych dekret posyłający go do Brazylii, do pracy duszpasterskiej wśród Polonii. Po uzyskaniu paszportu i wszelkich potrzebnych pozwoleń w styczniu 1970 r. rejsowym statkiem udał się do Brazylii, w której też podjął się intensywnej nauki języków obcych. Swoje posługiwanie w Ziemi Krzyża Południa rozpoczął w styczniu 1970 r. i posługiwał w tym kraju przez ponad 20 lat: na placówkach Towarzystwa Chrystusowego w Mendes, Santanie, w domu prowincjalnym w Kurytybie (gdzie pełnił urząd ekonoma prowincji), Campo Largo, Ijui. Miał tam również krótką przerwę w połowie lat osiemdziesiątych poprzedniego stulecia, kiedy to został posłany do Montevideo w Urugwaju (1985-1989). W lutym 1991 r. wylądował w Republice Południowej Afryki, w której posługiwał sześć i pół roku w Vanderbijlpark. W lipcu 1997 r. na pół roku wrócił do Polski. Od lutego 1998 r. pomagał w duszpasterstwie w polonijnej parafii w Manchester, a od maja 1999 r. w Alcalá de Henares na przedmieściach stolicy Hiszpanii. We wrześniu 1999 r. ponownie znalazł się w Polsce, gdzie podjął się posługi spowiedniczej w Sanktuarium NSPJ w Szczecinie. W grudniu 2000 r. ponownie udał się do Brazylii, by wspomóc duszpastersko Współbraci z Santany (2000-2002), Cruz Machado (2002-2003), Mallet (2003-2005), Quedas Do Iguaςu (2005-2006). We wrześniu 2006 r. osiadł w parafii Matki Bożej Bolesnej w Chociwlu. Stamtąd jeszcze raz udało mu się wyjechać do pomocy w duszpasterstwie polonijnym: w latach 2009-2014 pomagał w naszej parafii w chicagowskim Trójcowie. Do końca aktywnie włączał się w posługę duszpasterską w chociwelskiej parafii. W czerwcu 2022 r. wraz ze swoimi kursowymi Współbraćmi uroczyście celebrował diamentowy jubileusz kapłaństwa, przewodnicząc m.in. liturgii Mszy Świętej w kaplicy Cudownego Obrazu na Jasnej Górze i wygłaszając okolicznościowe kazanie. Zmarł w poniedziałek 15 maja 2023 r. w swoich rodzinnych stronach w Domosławicach.