Pożegnania: ks. Ludwik Meyerholz MIC

13 kwietnia 2021 roku zmarł w Wołominie ks. Ludwik Meyerholz MIC. Pogrzeb będzie miał miejsce w Warszawie na Pradze, w kościele NMP z Lourdes (ul. Wileńska 69) w poniedziałek, 19 kwietnia 2021 roku o godzinie 12:00 (11:30 – różaniec).

Ks. Ludwik Alfred Meyerholz, syn Alfreda I Weroniki z d. Pawlak urodził się dnia 7 listopada 1941 r. w Grudziądzu, jako najstarszy z siedmiorga rodzeństwa. Jeszcze przed rozpoczęciem nauki w szkole podstawowej został ministrantem w parafii NMP i od tamtego czasu myślał o poświęceniu się służbie kapłańskiej. W latach 1948-55 ukończył szkołę podstawową, a następnie w larach 1955-59 II Liceum Ogólnokształcące w Grudziądzu przy ul. Marcin­kowskiego. W szkole średniej do pragnienia kapłaństwa dołączyła się pobożność maryjna i pragnienie wstąpienia do maryjnej wspólnoty zakonnej. Przyjęty do Zgromadzenia – w roku 1959-60 odbył nowicjat w Skórcu i tam 15 sierpnia 1960 r. złożył pierwsze śluby. Po nowicjacie został przeznaczony do pracy w domu zakonnym w Skórcu. Pierwszy rok filozofii ukończył w Warszawie na Pradze (1961-1962); następne lata studiów seminaryjnych – we Włocławku (1962-1967). We Włocławku też złożył śluby wieczyste (2 lutego 1967 roku) i przyjął święcenia kapłańskie (18 czerwca 1967 roku), w bazylice katedralnej z rąk Biskupa Włocławskiego Antoniego Pawłowskiego.

Pierwszą placówką po święceniach były Głuchołazy, gdzie pracował jako katecheta i współ­pracownik w duszpasterstwie. W roku 1971-72 te same zadania pełnił w Licheniu. W 1972 r. został przeniesiony do Warszawy na Pragę z przeznaczeniem do pracy duszpasterskiej oraz członka komitetu prac przygotowawczych do obchodu jubileuszu 300-lecia Zgromadzenia i zespołu redakcyjnego Immaculaty. W 1973 r. został skierowany na studia w zakresie teologii w ATK. W 1975 r. został referentem ds. katechetycznych i członkiem komisji ds. apostolatu.

W roku 1981 został przeniesiony z domu praskiego do domu na Stegnach w charakterze wikariusza parafii pw. św. Katarzyny ze skierowaniem po pracy w kaplicy MB Miłosierdzia na Stegnach. W tym czasie zostały mu zlecone obowiązki prowincjalnego referenta liturgicznej służby ołtarza. W 1986 r. został I radnym domu zakonnego na Stegnach. W roku 1987, przeniesiony ze Stegien na Marymont, został przełożonym domu i proboszczem parafii; został także ponownie wyznaczony na członka prowincjalnej komisji ds. apostolatu. W 1989 roku został nadto mianowany ekonomem domu zakonnego na Marymoncie oraz wykła­dowcą w Mariańskim Seminarium Duchownym z katechetyki. W 1991 r. Kard. Józef Glemp mianował ks. Ludwika członkiem rady kapłańskiej archidiecezji warszawskiej.

Po zakończeniu dwóch kadencji przełożeńskich na Marymoncie w 1993 r. ks. Meyerholz został przeniesiony do Augsburga celem pogłębienia znajomości języka niemieckiego oraz aby wspomóc miejscową wspólnotę w duszpasterstwie. W latach 1994-2002 był przeło­żonym i ekonomem domu zakonnego w Elblągu, oraz proboszczem parafii pw. Wszystkich Świętych (1994-2005). Biskup elbląski powierzył ks. Ludwikowi w 1995 r. obowiązki ojca duchownego dekanatu Elbląg-Śródmieście, oraz mianował członkiem rady duszpasterskiej diecezji elbląskiej, a nadto diecezjalnym duszpasterzem rodzin, asystentem kościelnym stowarzyszenia rodzin katolickich oraz spowiednikiem alumnów diecezji elbląskiej. W roku 2001-02 był wizytatorem dekanalnym ds. nauczania religii w dekanacie Elbląg-Śródmieście. Przełożony Prowincji w r. 2000 powołał go na członka komisji ds. apostolatu.

W 2005 r. ks. Ludwik, dotknięty cierpieniem fizycznym i pogłębiającą się niesprawnością, został przeniesiony do domu zakonnego w Warszawie na Pradze. Na jesienny konwent prowincjalny 2009 r. przygotował pisemną wypowiedź-świadectwo nt. „Moja postawa wobec choroby i wieku podeszłego”. Dopóki zdrowie pozwalało, wspomagał duszpastersko miejscową wspólnotę. Zmarł w hospicjum Księży Orionistów w Wołominie 13 kwietnia 2021 roku.

Za: www.marianie.pl

Wpisy powiązane

Pożegnania: br. Ewaryst Stanisław Kutrzuba OFMCap

Pożegnania: ks. Józef Piekorz SCJ

Pożegnania: o. Franciszek Stopkowicz OFMConv