Ks. Leszek Nowak urodził się dnia 10 października 1940 roku, we wsi Siedlec w powiecie tarnowskim. Wraz z braćmi i siostrami wzrastał w rodzinie Mieczysława i Anny zd. Pawlik. W 1947 roku rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Siedlcu. W związku z tym, iż była to szkoła 6-klasowa, przeniósł się do szkoły podstawowej w Rudce, aby ukończyć 7 klasę. Następnie kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym w Radłowie, gdzie w 1958 roku zdał egzamin maturalny.
Religijna atmosfera domu rodzinnego sprzyjała wyborom życiowym młodego Leszka, który – jak sam zadeklarował w swoim podaniu – od wielu lat rozważał wstąpienie do stanu duchownego. Dlatego dnia 7 września 1958 roku wstąpił do nowicjatu salwatorianów w Bagnie, przyjął habit oraz imię zakonne Honoriusz. Pierwszą profesję zakonną złożył dnia 8 września 1959 roku w Bagnie. Następnie, w latach 1959-65 studiował dyscypliny filozoficzne i teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. W opinii ówczesnych przełożonych alumn Nowak jawi się nam jako pobożny i zaangażowany w formację kandydat do kapłaństwa.
Dnia 8 września 1963 roku na całe życie związał się z Towarzystwem Boskiego Zbawiciela, poprzez złożenie ślubów wieczystych w Bagnie. Następnie, dnia 24 lutego 1965 roku, otrzymał święcenia diakonatu z rąk biskupa Andrzeja Wronki w sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy. Święcenia prezbiteratu przyjął z rąk biskupa Andrzeja Wronki, dnia 7 czerwca 1965 roku również w Trzebnicy. Po święceniach, zgodnie z panującą wówczas tradycją, został przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie (ul. Łobzowska 22), gdzie kontynuował formację w ramach tzw. Roku Pastoralnego. W 1966 roku, po ukończeniu Studium Pastoralnego w Studium Teologicznym OO. Franciszkanów w Krakowie, został przeniesiony do domu zakonnego w Węgorzewie. W latach 1966-67 podejmował tam posługę katechety i duszpasterza przy miejscowej parafii. Kolejną placówką duszpasterską ks. Leszka była parafia diecezjalna w Gryfowie Śląskim, gdzie w latach 1967-69 posługiwał w charakterze wikariusza i katechety. W tym okresie, w liście do prowincjała z dnia 18 marca 1968 roku, wyraził swoją gotowość do wyjazdu na misje. Była to odpowiedź na apel Przełożonego Generalnego Salwatorianów, który prosił o wsparcie misjonarzy w Afryce.
Kolejnym etapem posługi ks. Nowaka był dom prowincjalny w Krakowie i obowiązki referenta ds. powołań, które realizował od września do 20 grudnia 1969 roku. Następnie został skierowany do Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie od grudnia 1969 roku do lipca 1970 roku pełnił obowiązki wikariusza w tamtejszej katedrze. Został także mianowany zastępcą Diecezjalnego Dyrektora ds. misji zagranicznych, które to obowiązki pełnił podczas nieobecności swojego przełożonego.
Od 1 września 1970 roku ks. Leszek przebywał we wspólnocie krakowskiej, gdzie był referentem powołań kapłańskich, kapelanem szpitala oraz prowadził korespondencję z dobrodziejami. W sierpniu 1971 roku został przeniesiony do wspólnoty zakonnej w Mikołowie, gdzie powierzono mu obowiązki wikariusza w parafii diecezjalnej w Kozłowej Górze. W latach 1971-72 posługiwał tam jako duszpasterz i katecheta. Rok później, od września 1972 roku do czerwca 1975 roku był kapelanem Sióstr Franciszkanek Najświętszego Sakramentu w Kłodzku. Po trzech latach przeniesiono go do Międzyzdrojów, gdzie od czerwca 1975 do czerwca 1976 roku posługiwał jako wikariusz w parafii pw. Św. Piotra Apostoła. W 1976 roku ks. Leszek zamieszkał we wspólnocie salwatoriańskiej we Wrocławiu, gdzie powierzono mu obowiązki misjonarza i rekolekcjonisty. Następnie w latach 1977-78 był wikariuszem i katechetą w diecezjalnej parafii pw. Św. Szymona i Judy w Starym Targu na Warmii. Po powrocie do Wrocławia kontynuował swoje obowiązki.
W 1984 roku został skierowany do wspólnoty zakonnej w Węgorzewie, gdzie posługiwał jako wikariusz w salwatoriańskiej parafii w Baranowie. Po roku został przeniesiony do domu zakonnego w Widuchowej, gdzie od 9 września 1985 roku był wikariuszem w miejscowej parafii. Kolejną placówką duszpasterską ks. Leszka Nowaka była wspólnota zakonna w Krzywinie Gryfińskim, gdzie od 30 czerwca 1986 roku był wikariuszem w miejscowej parafii. Następnie, od czerwca 1986 roku, został przeniesiony do domu zakonnego w Bielsku-Białej (ul. Filatelistów 14), gdzie powierzono mu obowiązki zlecone przez miejscowego superiora. Po roku ks. Leszek podjął dodatkowo posługę pomocy duszpasterskiej w niedziele i święta kościelne w kaplicy Domu Prowincjalnego Sióstr Salwatorianek w Goczałkowicach-Zdroju.
W latach 1990-92 ks. Nowak pracował w parafii pw. Objawienia Pańskiego w Brenniku, na terenie obecnej diecezji legnickiej. Pełnił tam obowiązki wikariusza, katechety i pracownika kancelarii parafialnej. Kolejnym miejscem posługi była wspólnota zakonna w Węgorzewie, gdzie w latach 1993-94 ks. Leszek Nowak pełnił urząd proboszcza w parafii pw. Św. Maksymiliana Kolbego w Kosewie. W 1994 roku ks. Leszek został skierowany do Przeborowa, gdzie posługiwał jako rekolekcjonista i misjonarz ludowy. W 1995 roku przeniósł się do pobliskiego Krzyża Wielkopolskiego, gdzie w latach 1995-99 pełnił obowiązki pomocy duszpasterskiej.
W związku z pogarszającym się stanem zdrowia, w kwietniu 1999 ks. Leszek został roku przeniesiony do domu zakonnego w Krakowie (ul. Łobzowska 22), gdzie realizował obowiązki domowe wyznaczone przez superiora. W 2002 roku przeniesiono go do Referatu Misji Zagranicznych w Mikołowie, gdzie angażował się w obowiązki domowe. W 2016 roku stan jego zdrowia pogorszył się na tyle, że wymagał codziennej opieki specjalistycznej. W związku z tym przełożeni przenieśli go do salwatoriańskiego Domu Seniora „Salwator Park” w Mikołowie.
Ks. Leszek Nowak pozostanie w pamięci współbraci jako oczytany i utalentowany kaznodzieja oraz rekolekcjonista. Swoje refleksje i homilie publikował w periodykach naukowych. Był również autorem poezji, którą lubił obdarzać współbraci.
Ostatnie lata spędził w Domu Seniora w Mikołowie, gdzie nad ranem dnia 2 maja 2021 roku zakończył swoją ziemską pielgrzymkę. Zmarł w 81 roku życia, w 62 roku życia zakonnego i w 56 roku kapłaństwa. Został pochowany w salwatoriańskim grobowcu w Mikołowie dnia 5 maja 2021 roku.
Ks. Ireneusz Kiełbasa SDS
Za: www.sds.pl