Ks. Józef Szczepański SAC urodził się 24 stycznia 1931 r. w Czarnowie, w rodzinie rol- ników Jana i Agnieszki z d. Przewoska. Tego samego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym w Brusach. W 1948 r. rozpoczął naukę w Zakładzie dla Spóźnionych Powołań w Chełmnie (przemianowanym 9 listopada 1948 r. na Małe Seminarium Du- chowne Księży Pallotynów). W 1951 r. wstąpił do nowicjatu pallotynów w Ząbkowi- cach Śląskich. W Ołtarzewie złożył zarówno pierwszą konsekrację, 8 września 1953 r., na ręce ks. wiceprowincjała Józefa Wróbla SAC, jak i wieczną – trzy lata później – na ręce ks. wiceprowincjała Franciszka Bogdana SAC. Studia seminaryjne odbył w Ołtarzewie w latach 1952-58. Tam też 22 czerwca 1957 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk Stefana kard. Wyszyńskiego Prymasa Polski. Bezpośrednio po zakończeniu studiów seminaryjnych odbył jeszcze w Gdańsku rok przygotowania duszpasterskiego, tzw. tirocinium.
W sierpniu 1959 r. został skierowany do duszpasterstwa w Chełmnie, a w 1964 r. na wikariusza do Radomia. Z końcem sierpnia 1965 r. objął kapelanię szpitala w Wałbrzychu i służył chorym do 1972 r. Następnie od 1 września tr. podjął obowiązki wikariusza w parafii Samsieczno, by w połowie października objąć urząd proboszcza tej parafii, który spełniał krótko, bo do sierpnia następnego roku. Następnie przez rok (1972-73) był kapelanem Szpitala Kolejowego w Warszawie przy ul. Brzeskiej. W 1973 r. powrócił do Wałbrzycha i przez 40 lat spełniał ponownie obowiązki kapelana szpitali: im. dra Alfreda Sokołowskiego oraz Ginekologicznego. Ze względu na wykonywane obowiązki mieszkał w mieszkaniu służbowym. W końcu sierpnia 2014 r. już jako emeryt został skierowany do Chełmna. Zmarł 19 maja 2023 r. o godz. 21.00 w szpitalu chełmińskim, dokąd trafił dzień wcześniej. Przeżył 92 lata, 70 lat w konsekracji w Stowarzyszeniu i 66 lat w kapłaństwie.
Służba kapelana szpitalnego była najpiękniejszym czasem życia ks. Józefa Szczepańskiego, a to wszystko, co było kwintesencją tej służby, czyli zaangażowanie w wykonywaną pracę, braterski stosunek do wszystkich ludzi i pogoda ducha, pokazują, jaki kształt w swej istocie ma miłosierdzie Boże i wielkoduszność kapłańska. Ks. Józef realizował w swoim życiu słowa, które przy święceniach kapłańskich w Ołtarzewie usły- szał z ust bł. kard. Stefana Wyszyńskiego: „Kapłan, to bochen chleba, z którego każdy głodny może sobie ukroić tyle, ile zechce”. Słowa te przynaglały ks. Józefa, by pochylać się nad tajemnicą Bożego miłosierdzia i tajemnicą ludzkiego cierpienia, którego do- świadczali chorzy przebywający w szpitalach.
/Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC/