W dniu 8 lipca 2021 zmarł ks. Jan Kot SAC ze Wspólnoty w Warszawie
Msza Święta pogrzebowa odbędzie się 14 lipca (środa) o godz. 12.00 w Katedrze Polowej Wojska Polskiego Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Warszawie. Po Mszy Świętej odprowadzenie na cmentarz Bródnowski.
Ks. Jan KOT SAC (1946 – 2021), administrator domu seminaryjnego w Ołtarzewie 1984-99, kapelan Komendy Głównej Policji 2002, a następnie także naczelny kapelan PolicjiUrodził się 24 lutego 1946 r. w Jankach, w parafii Moniatycze (pow. Hrubieszów, obecnie teren diecezji zamojsko-lubaczowskiej), w rodzinie rolników Konstantego i Julii zd. Janiec (+2008). Wychowywał się w gronie dwóch sióstr (Janiny, Heleny) i brata (Bolesława). Ojciec jego zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Jan w 1960 r. ukończył szkołę podstawową w Jankach i rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Hrubieszowie, którą ukończył dyplomem mechanika samochodowego. Poprzez rekolekcjonistę ks. Kazimierza Trypusa SAC (+2003) poznał pallotynów i od 1964 r. związał się z pallotyńskim duszpasterstwem powołaniowym. Zamieszkał na stancji w Radomiu i rozpoczął tam naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących. Z powodu trudności ze strony władz administracyjnych musiał zmienić zamieszkanie i przenieść się do Gdańska. Tam podjął pracę robotnika w Stoczni Gdańskiej i Transbudzie w Gdańsku-Oruni, a jednocześnie od 1968 r. uczył się w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących. Pozostawał tam pod duchową opieką ks. Konstantego Kobielusa SAC (+1984). Po latach ks. Jan wspominał, że wiele dobra i serca okazali mu wtedy: ks. Seweryn Koszyk SAC i ks. Jerzy Kopeć SAC (+2016).We wrześniu 1970 r. wstąpił do nowicjatu Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Księża Pallotyni) w Ząbkowicach Śląskich. Sutannę pallotyńską przyjął 8 września tr. z rąk ks. prowincjała Stanisława Martuszewskiego SAC. Po zakończeniu nowicjatu przebywał w domu pallotyńskim w Gdańsku przy ul. Elżbietańskiej i na specjalnych kompletach w Gdyni przez rok przygotowywał się do eksternistycznego egzaminu dojrzałości, który uzyskał w 1972 r. W tym roku złożył w Ząbkowicach pierwszą konsekrację w Stowarzyszeniu na ręce ks. prowincjała Józefa Dąbrowskiego SAC, a wieczną – w Ołtarzewie, 6 września 1977 r. W Ołtarzewie, w latach 1972-78 odbył też studia seminaryjne, uwieńczone stopniem magistra teologii, który uzyskał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (grudzień 1978). Warto podkreślić tu temat jego pracy magisterskiej: „Pallotyni polscy w walce z okupantem hitlerowskim w okresie II wojny światowej”, która w całości kilka lat później ukazała się drukiem. 16 maja 1978 r. w kościele seminaryjnym w Ołtarzewie przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Bronisława Dąbrowskiego, biskupa pomocniczego warszawskiego, sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski.Po rocznym studium języka francuskiego na Alliance Française w Paryżu, powrócił do Polski i pełnił w Ołtarzewie przez 20 lat funkcję ekonoma domu, najpierw od 1979 r. pomocnika ks. Stanisława Orlickiego SAC i ks. Tadeusza Okręglickiego SAC, a w latach 1984-99 samodzielnego już administratora domu seminaryjnego. Ponadto był spowiednikiem dwóch zgromadzeń zakonnych, pełnił posługę duszpasterską w Szpitalu Tworkowskim w Pruszkowie i zajmował się trudną młodzieżą – gitowcami, którą przygarnęła p. Maria Sitowska (+2009), organizatorka spotkań i wyjazdów wakacyjnych dla dzieci z warszawskich domów dziecka, rodzin patologicznych i trudnej młodzieży, nazywana „matką niechcianych dzieci”. W międzyczasie, w roku akademickim 1987/88 odbył rok pastoralny na Instytucie Teologii Apostolstwa w Ołtarzewie. Podkreślić należy jego ofiarne, pełne nieustannych poświęceń i dynamiczne posługiwanie w pionie spraw ekonomicznych Seminarium w Ołtarzewie, w niełatwych czasach końca XX wieku. Realia tego okresu, to stan wojenny i kartki żywnościowe, puste sklepy i nieustanny deficyt produktów żywnościowych. To też stało się powodem poważnego nadwyrężenia zdrowia, cierpienia i choroby. Po zakończeniu funkcji administratora otrzymał tzw. „rok sabatyczny”, pozostając we wspólnocie domu seminaryjnego, aby pogłębić swoją stałą formację i leczyć nadszarpnięte poważnie zdrowie. W pallotyńskich strukturach ks. Jan był członkiem Komisji (Rady) Ekonomicznej przy Zarządzie Prowincjalnym (1987-96) i wieloletnim radcą domu seminaryjnego (od 1984 do 1999 r.).Od 1 czerwca 2000 r. przynależał do wspólnoty pallotyńskiego domu w Warszawie. Został wtedy oficjalnie mianowany kapelanem Komendy Stołecznej Policji, w części leżącej na terenie diecezji warszawsko-praskiej, dla Komisariatów: Warszawa Praga Północ, Praga Południe i Wydziału Patrolowo-Interwencyjnego. Wcześniej udzielał się jako wolontariusz. Od 2002 r. był kapelanem Komendy Głównej Policji, a następnie także naczelnym kapelanem Policji. 10 marca 2009 r. bp Tadeusz Płoski, biskup polowy Wojska Polskiego, mianował go kapelanem utworzonego Ośrodka Duszpasterskiego Komendy Głównej Policji w Warszawie.W pracy duszpasterskiej na rzecz swego środowiska ks. Jan organizował rekolekcje dla Policji, m.in. w pallotyńskim Domu Konferencyjnym w Centrum Animacji Misyjnej w Konstancinie-Jeziornie, pomagał policjantom w załatwianiu formalności związanych z sakramentami i posługą duszpasterską, przygotowywał do druku modlitewniki i informatory Duszpasterstwa Policji, współpracował z NSZZ Policjantów przy organizacji Jasnogórskich Spotkań Środowiska Policyjnego. Był w „porę i nie w porę”, „we dnie i w nocy”, gotowym do podejmowania spraw związanych z duszpasterstwem środowiska policyjnego.Został odznaczony m.in.: Złotym Medalem za Zasługi dla Policji, Medalem „Milito pro Christo”, Medalem „Pro Memoria”, Medalem Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki, Odznaką Honorową Biura Operacji Antyterrorystycznych KGP, Medalem „Cordi Nobile – Szlachetnemu Sercu”, Medalem XX-lecia NSZZP, Medalem XXV-lecia NSZZP, Medalem 100-lecia Powstania Polskiej Policji, Krzyżem Niepodległości z Gwiazdą kl. I oraz Medalem „Nasz Honor dla Godności Polski”.Ks. Jan zmarł po ciężkiej chorobie, 8 lipca o godz. 2.35, w Centralnym Szpitalu Klinicznym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie przy ul. Wołoskiej, gdzie przebywał około miesiąca. Odszedł w wieku 75 lat, przeżywszy 49 lat w pallotyńskiej konsekracji i 43 lata w kapłaństwie. Ks. Jan Kot wypełniając powierzone sobie zadania był jednoczenie człowiekiem cichym, niezwykle skromnym, uśmiechniętym, niosącym radość i nadzieję, oddanym ludziom, Stowarzyszeniu i Policji.Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie!
Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
Za: waw.pallotyni.pl