Urodzony w Łapach w Białymstoku 7 września 1957 r. (diecezja łomżyńska),38 lat życia zakonnego, 32 lata kapłaństwa Zmarł w Warszawie 16 kwietnia 2023, pochowany w swojej rodzinnej miejscowości w Łapach w grobowcu rodzinnym. Wstąpił do nowicjatu w Warszawie 7 września 1983 r. Pierwszą profesję zakonną złożył 8 września 1984 r. w Warszawie. 27 września 1984 roku przybył do Rzymu, a następnie przeniósł się do Asti, aby studiować filozofię. Studia filozoficzne odbył w Instytucie Oblatów św. Józefa w Asti-Włochy (1984-1986). Uzyskał licencjat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana w Rzymie-Włoszech (1986-1990). 18 września 1988 złożył śluby wieczyste w Kaplicy Kurii Generalnej w Rzymie. 15 czerwca 1990 opuścił Rzym i rozpoczął swoją pracę duszpasterską w Polsce. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1990 r. w kaplicy oblatów św. Józefa w Warszawie Zarówno w Polsce, jak i w Rzymie pełnił różne funkcje na rzecz naszego zgromadzenia. 4 października 1990 r. objął stanowisko prefekta formacji czasowej w Warszawie. W 1991 r. pełnił posługę w Lévico; następnie, 16 sierpnia, pomagał w Domu Generalnym, aż do 18 września 1991 r., kiedy opuścił Rzym i wrócił do Polski. 17 września 1991 został mianowany radcą Delegacji Oblatów św. Józefa, Rektorem i ekonomem w Warszawie. 4 września 1995: wyjeżdża do Boliwii i zostaje misjonarzem. W 1995 r. został mianowany wiceprefektem w Achumani, a rok później ekonomem i rektorem wspólnoty Villa Victoria i Achumani – La Paz. 30 czerwca 1997 – zostaje mianowany radcą Delegacji w Boliwii (1997-2000), a także sekretarzem i ekonomem delegacji. 26 lutego 1998: obejmuje stanowisko rektora, ekonoma i prefekta Wyższego Seminarium Duchownego San José Marello w Achumani-La Paz. Od 23 czerwca do 3 lipca 1998 r. uczestniczy w Rzymie 1 Międzynarodowym Spotkaniu Formatorów OSJ. 14 grudnia 1998: obejmuje stanowisko rektora i wikariusza parafii La Asunción-La Paz. 20 czerwca 2000 r.: powraca na stanowisko Ekonoma Delegacji 28 stycznia 2002: jest ekonomem i wikariuszem parafii N.S. z Guadalupe, Achumani-La Paz.
6 maja 2003: zostaje mianowany radnym Delegacji Boliwii i ekonomem Delegacji. 2004 powraca do Polski, i tutaj również pełni różne funkcje w naszych domach. Od 23 stycznia do 18 lutego 2006 r. uczestniczy w XV Kapitule Generalnej Getsemani w Paestum, jako delegat z Prowincji Polski. 16 maja 2006 wraca do Boliwii i zostaje wyznaczony do objęcia stanowiska proboszcza i ekonoma parafii SS. Trynidad – Santa Cruz de la Sierra. 12 grudnia 2008: Obejmuje stanowisko proboszcza parafii N.S. z Guadalupe – Achumani, La Paz. W 2010 r.: Obejmuje stanowisko doradcy Stowarzyszenia Świeckich Józeficko Marelliańskich. 10 maja 2012: Zostaje mianowany Radnym i Ekonomem Delegacji Boliwii na triennium od 14 marca 2013 do 2016 i ponownie wybrany na triennium od 14 marca 2016 do 2019. 7 stycznia 2019: Zostaje mianowany 1. doradcą delegacji Boliwii na triennium 2019-2022. 04 lutego 2019: Zostaje mianowany prorektorem i proboszczem parafii Ss. Trinidad – Pampa de la Isla, Santa Cruz. W 2022 r.: Zostaje mianowany ekonomem Delegacji.
Od kilku miesięcy jego zdrowie zaczęło słabnąć z powodu niektórych chorób, na które cierpiał. Ze względu na wątłe zdrowie udał się do Polski, aby tutaj podać się specjalistycznemu leczeniu. Niestety po dwóch tygodniach przebywania w szpitalu wraca do domu Ojca 16 kwietnia 2023 w święto Miłosierdzia Bożego.
Życie wojskowe i zawodowe hartowało jego ducha, czyniąc go zdyscyplinowanym i prawym kapłanem, miłośnikiem pracy fizycznej, jak jego patron św. Józef. Wszystko aranżował swoimi umiejętnościami jako józeficki rzemieślnik, ujawniając sztukę i pomysłowość. W konfesjonale i w rozmowach z wiernymi objawił się jako wielki spowiednik i duchowy przewodnik w mądrych słowach i ognistego ducha. Jego kazania były zawsze krótkie i głębokie, ku radości wielu, ponieważ powiedział jak św. Tomasz, „kiedy idee są jasne, wystarczy niewiele słów”. Był dobrym administratorem, ekonomem, formatorem, dobrym proboszczem. Na każdym stanowisku wykazał się dużą odpowiedzialnością, skutecznością i transparentnością. Był przyjacielem dla każdego, ale również umiał upominać, pamiętając o szacunku dla każdego człowieka. Pełen szacunku i troski o innych, interesował się dobrem maluczkich. Jego wielkie serce zostało przyjęte przez Pana Boga Miłosierdzia w jego święto. Nie mogło być inaczej. Ojcze Aleksanderze: DZIĘKUJĘ! Zawsze będziemy za Tobą tęsknić. „Wejdź do radości twego Pana!”
