Ze smutkiem, ale też z wiarą i nadzieją w zmartwychwstanie i życie wieczne, informujemy, że w nocy 7/8 marca 2024 r. Pan wezwał do siebie naszego Współbrata, śp. ks. Bernarda Bednarza SChr, l. 84, przed laty duszpasterza polonijnego w Australii i Nowej Zelandii
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Puszczykowie we wtorek 12 marca 2024 r.
o godz. 13.30 – różaniec w kaplicy pw. Chrystusa Uchodźcy Domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie,
o godz. 14.00 – Msza Święta pogrzebowa, po której ciało śp. ks. Bernarda odprowadzimy na miejscowy cmentarz, gdzie wraz z innymi zmarłymi chrystusowcami będzie oczekiwał Zmartwychwstania
Polecajmy Zmarłego Bożemu Miłosierdziu.
Requiescat in pace…
* * *
Ks. Bernard Bednarz SChr, syn Mikołaja i Marii z Prączaków, urodził się 1 stycznia 1940 r. w zajętym przez Sowietów wskutek ustaleń paktu Ribbentropp-Mołotow Hanaczowie (w okresie międzywojennym wieś należała do Polski i leżała w powiecie przemyślańskim w województwie tarnopolskim, a podczas wojny została całkowicie zniszczona przez bandy UPA). Został ochrzczony już 3 stycznia 1940 r. w miejscowej parafii pw. Świętej Marii Magdaleny. Dramatyczne i tragiczne przeżycia czasów II wojny światowej oraz zaistniałe przez działania wojenne i ustalenia Wielkiej Trójki zmiany granic spowodowały, że rodzina Bednarzów znalazła się na tzw. Ziemiach Odzyskanych i osiadła w Chotkowie w powiecie żagańskim. W sąsiedniej Brzeźnicy młody Bernard w 1950 r. przyjął sakrament bierzmowania. Szkołę średnią, Technikum Przemysłowo-Pedagogiczne, ukończył w 1964 r. Wtedy też zgłosił się i wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców. We wrześniu 1964 r. rozpoczął w Ziębicach nowicjat. Zwieńczył go złożeniem w Ziębicach pierwszej profesji zakonnej 8 września 1965 r. Po ślubach podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa, podczas których ponawiał śluby zakonne, został włączony do stanu duchownego przez obrzęd tonsury i przyjął niższe i wyższe święcenia. Śluby wieczyste złożył 13 września 1970 r. w Poznaniu, a w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego 20 maja 1971 r. z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach i krótkim zastępstwie w sanktuarium Marii Śnieżnej w Górze Iglicznej podjął posługę duszpasterską w parafiach Towarzystwa Chrystusowego na Pomorzu Zachodnim: w lipcu 1971 r. został skierowany do parafii pw. Świętego Ducha w Szczecinie Zdrojach, a po wakacjach 1971 r. przeniesiony do parafii pw. św. Ottona w Pyrzycach, w której posługiwał do wiosny 1973 r., ponieważ został wyznaczony do pracy wśród Polonii na Antypodach. W Australii posługiwał w Brisbane (na Bowen Hills), Newborough, Newcastle, Canberze, Adelajdzie, Keysborough na przedmieściach Melbourne, Sunshine Coast (w Maroochydore), Gold Coast (w Surfers Paradise), a w Nowej Zelandii, zarówno w Auckland, jak i Wellington.
W październiku 2020 r. powrócił do ojczyzny i zamieszkał w Domu Głównym w Poznaniu. W miarę sił i zdrowia angażował się w posługę duszpasterską, szczególnie w polonijnej parafii Miłosierdzia Bożego w niderlandzkiej diecezji den Bosch (obejmującej miejscowości den Bosch, Eindhoven, Oss i Tilburg), gdzie był ceniony jako spowiednik tamtejszej młodej Polonii. Chętnie pomagał również w Biurze Wieczystej Księgi Fundatorów i Darczyńców zgromadzenia w Poznaniu. Do wspomnianej polonijnej parafii wyjechał też na początku Wielkiego Postu 2024 r., jednak, gdy siły zdecydowanie odmówiły posłuszeństwa został przewieziony z powrotem do Polski. W puszczykowskim szpitalu w nocy 7/8 marca 2024 r. Pan Życia i Śmierci wezwał go do Siebie.
