Pożegnania: br. Zenon Maria Wojtasiuk OFMConv

Screenshot

ŚP. Brat Zenon Maria Wojtasiuk, profes uroczysty, jubilat w Zakonie, zmarł w Niepokalanowie  dnia 4 maja 2024 r. w wieku 95 lat, przeżywszy 65 lat w Zakonie.

Brat Zenon urodził się dnia 21 sierpnia 1928 r. w miejscowości Lipina Nowa, w gminie Skierbieszów, w województwie lubelskim, w rodzinie rolniczej Jana i Marii z domu Borys. Miał jednego brata i trzy siostry. Dnia 26 sierpnia 1928 r. na Chrzcie Świętym w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Skierbieszowie otrzymał imię Zdzisław. Swoją edukację rozpoczął w szkole powszechnej w Skierbieszowie, która została przerwana przez wybuch II wojny światowej. Po ustaniu działań wojennych kontynuował naukę w gimnazjum w Zamościu, jednak po ukończeniu pierwszej klasy przerwał swą edukację ze względu na problemy zdrowotne i powrócił do rodzinnej miejscowości. W latach 1949-1951 odbył zasadniczą służbę wojskową. W dniach od 1 września 1952 r. do 31 marca 1953 r. uczestniczył w kursie krawieckim w Lublinie, który uwieńczył egzaminem i otrzymaniem tytułu czeladnika w rzemiośle krawieckim męskim. Następnie w dniach od 1 marca do 30 lipca 1955 r. wziął udział, również w Lublinie, w kursie fotograficznym, który pozwolił uzyskać mu tytuł czeladnika w rzemiośle fotografowania.

Od lat młodzieńczych odczuwał wielką chęć służenia Panu Bogu. Bardzo chętnie i pobożnie uczestniczył we Mszach Świętych i innych nabożeństwach. Wiele też czasu poświęcał na osobistą modlitwę. Należał do parafialnego koła Rycerstwa Niepokalanej. Złożył również prywatny ślub czystości.

W roku 1955 pisząc prośbę o przyjęcie go do klasztoru w Niepokalanowie motywował ją następująco: „Pragnę poświęcić się dla Niepokalanej, w ukryciu przed światem, przez modlitwę i pracę, a przede wszystkim zjednoczyć się z naszym Ojcem Niebieskim, przez Pośredniczkę Łask”.

Dnia 5 lutego 1956 r. Zdzisław Wojtasiuk rozpoczął aspiranturę, a dnia 1 lutego 1957 r. postulat w Niepokalanowie. Roczny nowicjat odbył również w Niepokalanowie pod kierunkiem mistrza o. Rocha Betlejewskiego, otrzymując zakonne imię Zeno.

W czasie formacji zakonnej zawsze cieszył się bardzo dobrą opinią wśród wychowawców jak i współbraci, o czym zaświadczają sprawozdania braci odpowiedzialnych za jego formację. Był człowiekiem niezwykle pracowitym, sumiennym, skorym do innowacji, zawsze chętnym do pracy na rzecz Wspólnoty zakonnej. Nie lubił marazmu i miernoty, stawiał sobie wysokie wymagania i wiele pracował nad sobą. Jak w pracy tak i w życiu duchowym był ogromnie gorliwy, wiele czasu spędzał na modlitwie indywidualnej. Cechowała go prawdziwa szczerość, otwartość i szacunek do innych.

Dnia 2 lutego 1959 r. w Niepokalanowie złożył pierwszą profesję zakonną na ręce o. Rocha Betlejewskiego, a profesję wieczystą na ręce prowincjała o. Tytusa Strzelewicza dnia 2 lutego 1962 r., także w Niepokalanowie.

Całe swoje życie zakonne przeżył w niepokalanowskim klasztorze, gdzie powierzano mu obowiązki w kuchni, pralni, zakrystii, w dziale odzieżowym oraz fotograficznym. Najwięcej jednak czasu, ze względu na swoje wykształcenie, przepracował w klasztornej pracowni krawieckiej, w której przez wiele lat pełnił funkcję kierownika. Bardzo szybko zasłynął w całej Prowincji zakonnej jako wspaniały krawiec, któremu mało kto dorównuje w mistrzowskim uszyciu habitu, dlatego bardzo wielu braci z różnych klasztorów w Polsce i za granicą prosiło go o uszycie stroju zakonnego i wyjeżdżało z Niepokalanowa z nowym habitem. Nawet wtedy, gdy osłabły jego siły fizyczne i wzrok, nie odmówił pomocy nikomu, gdy trzeba było naprawić habit, spodnie czy koszulę.

Ostatni okres życia br. Zenona był nacechowany chorobą i cierpieniem, które przeżywał ze swoistą cierpliwością.

Mając nadzieję, że br. Zenon uczestniczy już w uczcie zbawionych i jednocześnie świadomość, że nikt z nas nie jest bez grzechu, zanosimy do Pana Boga ufne modlitwy, aby za wstawiennictwem Niepokalanej Dziewicy Maryi, Świętego Ojca Maksymiliana i Wszystkich Świętych br. Zenon otrzymał pełnię szczęścia wiecznego w Niebie. Jednocześnie wyrażamy naszą wdzięczność Panu Bogu za dar powołania go do naszego Zakonu. Natomiast jemu samemu składamy podziękowanie za niełatwą posługę w roli brata zakonnego oraz za jego pełne poświęcenia i życzliwości braterstwo, którego mogliśmy wielokrotnie doświadczać i za które jesteśmy mu ogromnie wdzięczni.

Msza Święta pogrzebowa za ŚP. Br. Zenona Wojtasiuka będzie sprawowana dnia 6 maja 2024 r. o godzinie 11.00 w bazylice w Niepokalanowie, po czym ciało Zmarłego zostanie złożone na cmentarzu klasztornym.

o. Dariusz Myszk

Wpisy powiązane

Pożegnania: Ks. Edward Firuta CM

Pożegnania: o. Marek Andrzejewski OFMConv

Pożegnania: ks. Wincenty Suwała CR