W nocy 1 marca br. w kolegium starowiejskim zmarł w 87. roku życia, 69. roku powołania zakonnego br. Tadeusz Nogaj SJ.
Msza święta pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi, w poniedziałek 4. marca 2024 roku, o godz. 10.30.
Uroczystości na cmentarzu rozpoczną się od bramy głównej cmentarza parafialnego kwadrans po zakończeniu Mszy św.
Brat Tadeusz Nogaj SJ urodził się 8 października 1937 r. w Starej Wsi k. Brzozowa, jako syn Stanisława i Marii z domu Data.
Br. Tadeusz przed wstąpieniem do zakonu ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Sanoku. Do Towarzystwa Jezusowego (Prowincji Polski Południowej) wstąpił 11 czerwca 1955 r. w Starej Wsi, gdzie odbył dwuletni nowicjat. Pierwsze śluby złożył 12 czerwca 1957 r., które przyjął o. Jan Dorda SJ, Rektor kolegium starowiejskiego.
Trzecią probację odbył w Czechowicach-Dziedzicach (październik-grudzień 1965) pod kierunkiem o. Edwarda Bulandy SJ. Ostatnie śluby złożył w Uroczystość Wniebowzięcia NMP 15 sierpnia 1971 r. w Starej Wsi, które przyjął o. Stanisław Leśniak SJ, Rektor Kolegium.
Br. Tadeusz Nogaj SJ po nowicjacie pracował jako kucharz w Starej Wsi (1957-1959) oraz w Krakowie (1960), skąd został wezwany do wojska by odbyć 3-letnią służbę w marynarce wojennej. Po powrocie z wojska pracował jako kucharz i ogrodnik w Czechowicach-Dziedzicach (1963-68). W 1968 r. wyjechał na misje do Zambii. W 1970 r. przebywał w Anglii ucząc się j. angielskiego. Wraz ze złożeniem ostatnich ślubów przepisany został do Prowincji Zambijskiej. Tam pracował w Kasisi, Chingombwe i Katondwe zajmując się pracami rolnymi oraz naprawą sprzętów mechanicznych. Do Polski powrócił w 1986 i pracował w Opolu. W 1987 r. zamieszkał w Starej Wsi posługując jako furtianin. W 2006 r. ponownie został przepisany do Prowincji Polski Południowej. W ostatnich latach przebywał w zakonnej infirmerii, gdzie troszczył się o swe zdrowie, ofiarując jednocześnie swe cierpienia i modlitwy w intencji Kościoła oraz Towarzystwa Jezusowego.
Brat Tadeusz Nogaj SJ cechował się oddaniem względem Zakonu i Kościoła, życzliwym przyjmowaniem współbraci i każdego nawiedzającego dom zakonny oraz sumiennością w wykonywaniu swojej pracy.
Za: www.jezuici.pl