Józef Paroń urodził się 1 grudnia 1938 r. w miejscowości Klonowa, w diecezji włocławskiej, województwie łódzkim, w rodzinie Antoniego i Genowefy z domu Derda,. Miał czworo rodzeństwa, z czego dwoje zmarło w dzieciństwie. Rodzina utrzymywała się z pracy w gospodarstwie rolnym.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości w 1952 r., podjął naukę w zasadniczej szkole zawodowej o profilu elektrycznym, którą ukończył zdobywając świadectwo czeladnika. Dalszą wiedzę zdobywał na kursach wieczorowych. I tak zdobył prawo jazdy zawodowe na wszystkie pojazdy samochodowe, uprawnienia do prowadzenia warsztatu mechanicznego oraz naprawy sprzętu radiowo-telewizyjnego. Przed wstąpieniem do Zgromadzenia Słowa Bożego pomagał rodzicom w gospodarstwie rolnym. W jego sercu tliła się jednak iskra powołania do służby Bożej.
24 sierpnia 1958 r. zgłosił się do werbistowskiego niższego seminarium w Domu św. Krzyża w Nysie. Jako kandydat na brata zakonnego w 1959 r. rozpoczął postulat zakonny w Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie. Po jego ukończeniu kontynuował od 1960 r. formację w nowicjacie. Pracował w tym czasie w ogrodzie, gospodarstwie, ślusarni oraz jako kierowca i mechanik.
30 kwietnia 1967 r. złożył wieczystą profesję zakonną w kościele w rodzinnej parafii Klonowa. Przyjął zakonne imię Marian. W latach 1967–72 przebywał w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie, gdzie służył wspólnocie jako kierowca, mechanik oraz pomocnik ekonoma domowego.
Pragnieniem Mariana był jednak wyjazd na misje. Przełożeni, odpowiadając na jego prośbę, skierowali go do pracy w Papui-Nowej Gwinei. Uroczyste pożegnanie wyjeżdżającego do pracy misyjnej brata Mariana odbyło się 7 lutego 1974 r. w Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie.
Po kilkumiesięcznym kursie języka angielskiego w Epping, w Australii, przybył na Papuę-Nową Gwineę. Pracował początkowo w diecezji Goroka, a później w katolickiej misji Kondju w diecezji Kundiawa. Elektryfikował szkoły, naprawiał generatory oraz instalacje hydrauliczne, prowadził warsztaty samochodowe, a w wolnych chwilach pomagał przy budowie kościołów i kaplic.
W 1984 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Domu św. Krzyża w Nysie, gdzie był pomocnikiem ekonoma. W latach 1986-92 mieszkał w Domu Królowej Apostołów w Rybniku, a następnie w Domu św. Józefa Freinademetza w Zakopanem. W 1994 r. skierowano go do Domu Słowa Bożego w Lublinie. Rok później zamieszkał w Domu św. Kazimierza w Kleosinie koło Białegostoku. Podjął tam obowiązki ekonoma domowego. Z wielkim zaangażowaniem włączył się również w animację misyjną, utrzymując kontakt z setkami przyjaciół dzieła misyjnego. Propagując ideę misyjną rozprowadzał duże ilości werbistowskiego miesięcznika „Misjonarz”. Życzliwy, pracowity, cichy i rozmodlony zyskał sobie powszechny szacunek współbraci, którzy zawsze mogli liczyć na jego pomoc. Żył dla wspólnoty Kościoła i Zgromadzenia, któremu ofiarnie służył.
Brat Marian Józef Paroń zmarł 27 grudnia 2023 r. w Domu św. Kazimierza w Kleosinie. Jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu zakonnym przy Domu św. Józefa w Górnej Grupie.
Opracował: Janusz Brzozowski SVD