W piątek 21 czerwca 2024 r. diecezja Treviso poinformowała, że w domu duchowieństwa w Treviso – po gwałtownym pogorszeniu stanu zdrowia w ostatnich tygodniach – Pan powołał dziś do siebie abpa Gianfranco Agostino Gardina OFMConv, w wieku 80 lat, byłego Ministra Prowincjalnego i Ministra Generalnego OFMConv.
Pogrzeb zostanie odprawiony w piątek 28 czerwca o godz. 10.30 w katedrze w Treviso pod przewodnictwem abpa Francesco Moraglia, patriarchy Wenecji i przewodniczącego Konferencji Episkopatu Triveneto.
Profil biograficzny.
Urodził się w S. Polo di Piave 15.3.1944 r. W czasie wojny wraz z rodziną powrócił do parafii Frari w Wenecji, gdzie poznał i często odwiedzał franciszkanów z historycznej bazyliki, prosząc w wieku 14 lat o wstąpienie do ich zakonu (Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych).
Po ukończeniu szkoły średniej w Brescii i roku nowicjatu w Padwie, u Świętego Antoniego, złożył profesję czasową 20.9.1961 r. i wieczystą 4.10.1965 r. Ukończył szkołę średnią w Brescii.
(1961-1964) i studia filozoficzno-teologiczne w Padwie (1965-1970). Po święceniach kapłańskich 21.3.1970 r. uzyskał tytuł doktora teologii moralnej na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim-Academia Alfonsiana w Rzymie (rozprawa Seksualność i cnota czystości w formacji seminaryjnej 31.5.1978).
To właśnie na polu formacji w seminariach prowincji Padewskiej oddał wiele swoich talentów, zarówno jako członek zespołu wychowawczego Seminarium Duchownego (1973-1976), jak i jako wykładowca teologii moralnej w Instytucie Teologicznym „Świętego Antoniego Doktora”, afiliowanym do Papieskiego Wydziału Teologicznego „Świętego Bonawentury” w Rzymie (1973-1988).
Współpracownik Messaggero di S. Antonio od 1978 r., w 1981 r. założył nowe czasopismo Credere oggi, narzędzie poradnictwa i aktualizacji teologicznej, które natychmiast zyskało sławę w dziedzinie edukacji teologicznej dzięki popularnemu, monograficznemu i systematycznemu podejściu; był jego redaktorem do 1988 r., kiedy to został wybrany Ministrem Prowincjalnym Prowincji Padewskiej S. Antoniego.
W ramach Prowincji był członkiem Prowincjalnej Komisji Formacji Permanentnej, której był również przewodniczącym przez sześć lat. Pełnił także urząd definitora prowincjalnego i prefekta studiów.
Wybrany Ministrem Prowincjalnym w 1988 roku, został ponownie wybrany na Kapitułach Prowincjalnych w 1991 i 1994 roku.
Podczas siedmioletniej posługi w Prowincji jako Minister Prowincjalny zwracał szczególną uwagę na formację naszych młodych mężczyzn w seminariach (w ramach CIMP, Konferencji Ministrów Prowincjalnych Konwentualnych Regionu Morza Śródziemnego, był delegatem ds. formacji początkowej) oraz na formację ciągłą braci, wspierając wszystkie inicjatywy realizowane przez odpowiednie komisje prowincjalne.
Realizując projekty, które prowincja wyznaczyła sobie w latach jego prowincjałatu, o. Augustyn promował drogę życia braterskiego we wspólnotach i nadał impet działalności misyjnej. W czasie jego prowincjalatu misja w Ghanie pomyślnie zakończyła swój rozwój i stała się kustodią prowincjalną, a projekt otwarcia misji w Chile otrzymał konkretny początek.
Wyrażał szczególną wrażliwość na rzeczywistość Kościoła, zwłaszcza Kościoła lokalnego, z którym starał się nawiązać więzi współpracy i przyjaźni, a także na inne elementy życia zakonnego, zwłaszcza franciszkańskiego (wierzył w drogę międzyfranciszkańską i był także przewodniczącym Mo.Fra.Ne., Ruchu Franciszkańskiego Północno-Wschodnich Włoch, składającego się ze wszystkich franciszkańskich instytutów zakonnych i świeckich). Jego więzi i współpraca z zarządem Zakonu były również bardzo intensywne, na którego problemy zawsze otwierał się z hojnością serca i środków.
Ostatnie lata jego prowincji wymagały dodatkowego nakładu pracy przy organizacji i zarządzaniu obchodami 8. stulecia urodzin św. Antoniego (1995. Właśnie w programie obchodów stulecia Antoniego chciał nadać największą wagę nie tyle wydarzeniom zewnętrznym, ile chwilom pielgrzymowania do grobu Świętego i inicjatywom charytatywnym prowadzonym w jego imieniu.
Wybrany 117. ministrem generalnym Zakonu w dniu 3 czerwca 1995 r., podczas swojej kadencji (1995-2001) kierował Zakonem poprzez częste wizyty w różnych prowincjach i zwracał szczególną uwagę na klasztory obecne w krajach Europy Wschodniej, które odradzały się po upadku muru berlińskiego, a także na wszystkie rzeczywistości misyjne, z uruchomieniem Prowincji Zambii.
Promował i oferował swoją aktywną współpracę w inicjatywach podejmowanych przez organy koordynujące Ruchu Franciszkańskiego, współpracując z innymi rodzinami franciszkańskimi i z Franciszkańskim Zakonem Świeckich, świeckim komponentem Ruchu Franciszkańskiego (szczególnie należy pamiętać o Jubileuszu Roku 2000).
W czasie jego generalatu na uwagę zasługują wydarzenia związane z trzęsieniem ziemi, które nawiedziło Asyż we wrześniu 1997 r. i spowodowało śmierć dwóch techników i dwóch braci (brata Angelo Api i polskiego postulanta) w bazylice św. Franciszka: o. Agostino był w stanie okazać szczególną bliskość wspólnocie braci i miastu poprzez stałą fizyczną obecność i współpracę z kustoszem Sacro Convento w fazie renowacji.
W listopadzie 1995 r. uczestniczył w Konwencji kościelnej w Palermo, a w październiku 1999 r. w Synodzie Biskupów dla Europy, jako przedstawiciel Unii Przełożonych Generalnych.
Podczas 58 Zgromadzenia Unii Przełożonych Generalnych, które odbyło się w Ariccia (Rzym) 24 listopada 2000 r., został wybrany na przewodniczącego Unii, zastępując o. Camillo Maccise.
Po zakończeniu kadencji Ministra Generalnego w lutym 2001 r. i powrocie do prowincji w klasztorze w Treviso, prowadził intensywną działalność jako wykładowca i doradca w formacji ciągłej licznych zgromadzeń zakonnych, zarówno męskich, jak i żeńskich, współpracując z organami odpowiedzialnymi za życie zakonne i konsekrowane (2001-2005).
Na Kapitule Prowincjalnej w 2005 r. został wybrany Dyrektorem Generalnym Posłańca św. Antoniego i Gwardianem Wspólnoty Niepokalanego Poczęcia.
W dniu 10 lipca 2006 r. Ojciec Święty mianował o. Augustyna Gianfranco Gardina arcybiskupem tytularnym Cissa i sekretarzem Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Na stanowisku sekretarza Kongregacji zastąpił bpa Piergiorgio Silvano Nesti, C.P., który opuścił to stanowisko ze względu na wiek.
- Sekretarz Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego – 10 lipca 2006 – 18 grudnia 2009.
- Biskup tytularny Torcello – 1 listopada 2007 – 18 grudnia 2009.
- Biskup Treviso – 18 grudnia 2009 – 6 lipca 2019.
- Emerytowany biskup Treviso, od 2020 r. do 21 czerwca 2024 r.
Tłumaczenie za www.francescaninorditalia.