„W każdym położeniu dziękujcie. Ducha nie gaście!” – tymi słowami przywitał pełnych radości oazowiczów różnego wieku i stanu o. Piotr Głód – gwardian i proboszcz franciszkańskiej parafii w Lubomierzu.
Osoby tworzące Ruch Światło-Życie Krakowskiej Prowincji Franciszkanów mogły uczestniczyć w wyjątkowym Dniu Wspólnoty związanym z Jubileuszem 40 lat oaz franciszkańskich. Do „Albertówki” pielgrzymowali uczestnicy pierwszych oaz, a także wspólnoty dzieci, młodzieży i dorosłych z Legnicy, Wrocławia, Kowar, Głogówka, Dąbrowy Górniczej, Krakowa, Jasła, Sanoka, Głowienki oraz rodziny Domowego Kościoła z Wrocławia, Kowar, Krakowa, Harmęż i Łodzi.
Podczas radosnego zawiązania wspólnoty wszyscy mogli się poznać, opowiedzieć, czym żyją wspólnoty lokalne oraz razem śpiewać na chwałę bożą. Był to czas dzielenia się tym co dzieje się w krakowskiej prowincji dzisiaj – a obecnie Ruch Światło-Zycie to 13 wspólnot w parafiach franciszkańskich obejmujących swoją opieką dzieci, młodzież i dorosłych, również małżeństwa i rodziny. To kilkaset osób, które formują się według zasady ks. Franciszka Blachnickiego – starając się FWS-Światło Słowa Bożego wcielać w swoje ZWH-Życie. To cotygodniowe spotkania małych grup, comiesięczne kręgi rodzin, to wreszcie 15-dniowe rekolekcje wakacyjne. Rokrocznie w „Albertówce” w trzech turnusach uczestniczy prawie 150 dzieci i młodzieży. Natomiast kilkadziesiąt małżeństw bierze udział w 15-dniowych Oazach Rodzin i innych krótszych rekolekcjach. To w końcu służba w wielu diakoniach w swoich parafiach i diecezjach – Diakonii Liturgicznej, Modlitwy, Muzycznej, Życia, Wyzwolenia, Ewangelizacji.
Nie byłoby dzisiejszej radości bez oazowych korzeni. Dlatego centralnym punktem Jubileuszowego Dnia Wspólnoty było uroczyste dziękczynienie – Eucharystia, której przewodniczył o. prof. Zdzisław Gogola, który wspierał wspólnoty Ruchu podczas swojej posługi jako prowincjał. W homilii przypomniał oazowiczom, jak ważnym zadaniem jest ewangeliczny nakaz bycia „światłem w świecie” i wskazał, jakie narzędzia daje Ruch Światło-Życie swoim uczestnikom, by mogli to szczególne powołanie wypełnić. Zaś dzięki pięknemu słońcu, które pojawiło się po kilku deszczowych dniach i wpadających przez okna świątyni promieniach przez całą mszę, w szczególny sposób było dane wszystkim doświadczyć obecności tego Bożego światła. W posługę podczas Liturgii włączyli się uczestnicy oraz animatorzy z różnych wspólnot – był to wyjątkowy czas dziękczynienia za minione 40 lat.
Umocnieni Eucharystią i posiłkiem oazowicze mieli okazję wysłuchać wspomnień o początkach oaz franciszkańskich, wyjątkowej historii Lubomierza i „Albertówki” oraz poruszających świadectw o mocy działania Ducha Świętego w życiu konkretnych osób poprzez program Ruchu Światło-Życie w trudnych czasach komunizmu. Świadectwo o „przed” oazowych rekolekcjach dla ministrantów w 1974 roku przekazał o. Zdzisław Gogola. Natomiast uczestnicy pierwszej franciszkańskiej oazy w Lubomierzu w 1975 roku dzielili się bogatymi refleksjami i wspomnieniami z tego czasu. Ważnym i fundamentalnym wydarzeniem z tego okresu było utworzenie w roku formacyjnym 1977/78 w Lubomierzu Oazy Wielkiej Betlejem. Jej zadaniem było gromadzenie wokół siebie okolicznych oaz, których z powodu coraz większej liczebności nie mogło już pomieścić Krościenko. Z tym wydarzeniem wiązały się odwiedziny w Lubomierzu Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego wraz z Metropolitą Krakowskim Ks. Kardynałem Wojtyłą.
Następnie w kościele wszyscy zgromadzili się na modlitwie różańcowej – powierzając Bogu poprzez Niepokalaną żyjących i zmarłych uczestników oaz, moderatorów (szczególnie ś.p. o. Rufina Oreckiego) i animatorów. W czasie Godziny odpowiedzialności i misji – dzieci, młodzież i dorośli dzielili się swoimi spotkaniami z Jezusem i tym, jak łaska przemienia ich życie.
Jubileuszowy Dzień Wspólnoty zakończyła agapa – czas radosnych spotkań, wspomnień, rozmów i dziękczynienia Bogu za dar Ruchu Światło-Życie!
40 lat – to już dobry czas na podsumowanie i przede wszystkim podziękowanie:
– Panu Bogu w Trójcy Jedynemu – za żywy i działający charyzmat Ruchu Światło-Życie we wspólnotach franciszkańskich
– kapłanom – diakonom – klerykom – braciom – wszystkim moderatorom, którzy przez te 40 lat prowadzili, towarzyszyli, napominali i byli razem ze swoimi wspólnotami oazowymi. Często była i jest to organiczna „praca u podstaw”, ale też dająca niezliczone owoce i radość z konkretnej posługi formacyjnej w ciągu roku i na wakacjach, podczas piętnastodniowych rekolekcjach w Lubomierzu, Rychwałdzie, Chęcinach, Kalwarii Pacławskiej.
– animatorkom i animatorom – którzy w czasie roku szkolnego prowadzą małe grupy formacyjne, a przede wszystkim poświęcają swój wolny czas na posługiwanie w czasie oaz wakacyjnych, niejednokrotnie podczas kilku turnusów
– wszystkim oazowiczom – którzy prawdziwie tworzą, jak to określił ks. Franciszek Blachnicki, Żywy Kościół.
Za wszystko dziękujcie – Ducha nie gaście. A to, co przed nami niech będzie, jak głosi hasło obecnego roku formacyjnego – „w mocy Ducha”.
uf/apk
foto: Piotr Kuropka