Publikujemy List Przełożonego Generalnego dotyczący Roku Współpracy Wincentyńskiej.
Rzym, 16 marca 2015, uroczystość św. Ludwiki de Marillac
Drodzy członkowie Międzynarodowej Rodziny Wincentyńskiej
W obecnym liście powtarza się wiele elementów zawartych w mojej poprzedniej korespondencji z 30 stycznia odnoszącej się do „Roku Współpracy”. Lecz zawiera więcej szczegółów oraz wskazówki jak zastosować plan roczny.
Temat to: “Zjednoczeni w Chrystusie, my Wincentianie dokonamy zmian.”
Wszyscy wiemy w jaki sposób współpraca jest zakorzeniona w naszym charyzmacie jako Rodziny Wincentyńskiej. Zwłaszcza na przykładzie życia naszych Założycieli. Wiemy również, że żyjącym w ubóstwie najskuteczniej pomożemy tylko wtedy, gdy będziemy współpracować w tym posłannictwie z nimi i między sobą.
Rok Współpracy rozpocznie się w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, 24 maja 2015 a zakończy się w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego 15 maja 2016 r.
W trakcie trwania tego roku poprosimy o to, aby struktury lokalne, regionalne i międzynarodowe Rodziny Wincentyńskiej zbadały sposoby jakimi ze sobą będą mogli świętować, łączyć się i uczyć oraz służyć. Nasze starania będą koordynowane Komisję Współpracy Rodziny Wincentyńskiej (VFCC). Niniejszy list zawiera rekomendacje VFCC na nadchodzący rok.
Wydarzenia tego roku składają się z trzech elementów:
Celebracji
Połączenia i poznania
Posługi
Poniżej znajdują się materiały źródłowe, które mogą ułatwić Rodzinie Wincentyńskiej uczcić Rok Współpracy.
I. CELEBRACJA
Pragniemy wyróżnić trzy wyjątkowe dni, które należy uczcić w ciągu tego roku: 24 maja 2015 (Pięćdziesiątnica), 27 września 2015 i 15 maja 2016 (Pięćdziesiątnica). Oto sugestie obchodów każdego z tych dni:
Dziękczynienie: 24 maja 2015; zgromadzić członków Rodziny Wincentyńskiej na dziękczynienie Bogu i wspólną celebrację. Poniżej znajdują się trzy czytania z Listów św. Wincentego, które można będzie wykorzystać podczas nabożeństwa modlitewnego lub Mszy św. dziękczynnej. Możecie również włączyć w celebrację czas na świadectwa lub prezentację dokonań miejscowej Rodziny Wincentyńskiej.
Propozycje czytań z listów św. Wincentego:
A. 204. – DO JEANA DE FONTENEIL 29 sierpnia 1635; (CCD:I, 291)
„Jestem również zaskoczony miłosierdziem jak rozciągnąłeś i nadal rozciągasz na mojego biednego brata. Ponieważ uczyniłeś to wszystko z miłości do Boga i ponieważ wdzięczność za tak wiele życzliwości jest poza naszą mocą, błagam Naszego Pana, Monsieur, aby jednocześnie był twoim podziękowaniem i nagrodą”
B. 189. – DO JEANA DE FONTENEIL 7 grudnia 1634; (CCD:I , 268)
„Teraz, za wszystko to, Monsieur, dziękuje ci jak najpokorniej i błagam samego Pana Naszego, aby był twoim podziękowaniem i nagrodą i aby jeszcze bardziej rozlał na ciebie swoje łaski i błogosławieństwa. O, Monsieur, jakże pełne pociechy jest moje serce za każdym razem, gdy wspomniany wyżej M. De Salle pisze do mnie o twojej gorliwości o zbawienie dusz, twojej staranności o wygranie ich, błogosławieństwie, którym Nasz Pan cię obdarowuje i stałej cnocie, którą posiadasz! Zapewniam Cię Monsieur, że wszystko to sprawia mi radość, której nie potrafię ci wyrazić oraz bardzo szczególną wiara w modlitwie do Boga, abyś nadal cię lubił i aby wzmacniał te same łaski w tobie.”
C. 1017. – DO ETIENNE’A BLATIRONA 14 lutego 1648; (CCD:III, 274-275)
„Łaski, którymi Bóg obsypuje twoje trudy są skutkiem Jego czystego miłosierdzia , a nie naszych wątłych modlitw. Jesteśmy słabymi ludźmi, którzy są bardziej zdolni do zmarnowania Jego błogosławieństw niż to ich przyciągnięcia. Dziękuje Jego Boskiej Dobroci za gorliwość i wierność, którymi obdarza twoje serce i tych, z którymi jesteś. W istocie, Monsieur, jestem poruszony tym w jaki sposób korzystasz z tych cnót i wielu innych, kiedy nadarza się okazja do pobudzenia wspólnoty Saint-Lazare do jej własnej doskonałości. Odnoszę do tego przykłady, które ty nam dajesz o tym. Mówię im o twoich długotrwałych pracach, twojej cierpliwości przy trudnościach, twojej miłości i wsparciu dla siebie, łaskawym powitaniu, uprzejmości i powinnościach, które osoby z zewnątrz odnajdują w każdym z was. Stąd widzisz, Monsieur, że miód z twojego ula wypływa nawet do tego domu i służy jako pokarm dla jego dzieci. O Boże! Jakież to źródło pocieszenia dla całego Zgromadzenia, ale również jaki powód dla naszej małej rodziny do ukorzenia się przed Bogiem i do działania lepiej i lepiej, skoro podoba mu się, aby powiększyć i pomnożyć w ten sposób dobro, które jest czynione nawet w miejscach, w których nie jest obecne!”
Refleksja: 27 września 2015; te “24 godziny modlitwy wincentyńskiej” to czas na refleksję. Do swoich modlitw dołączcie proszę Modlitwę Rodziny Wincentyńskiej. Sugerujemy, aby zaplanować nie tylko indywidualnie, lecz również z innymi członkami Rodziny Wincentyńskiej czas na refleksję na dzisiejszą rzeczywistością lokalnej Rodziny Wincentyńskiej mając na względzie rosnące potrzeby żyjących w ubóstwie w waszym regionie.
Działanie: 15 maja 2016: prośmy Ducha Świętego, aby nas błogosławił i poruszył nas do działania lokalnie jako Rodzina Wincentyńska. Prosimy o wykorzystanie podczas Waszych celebracji cytatu św. Wincentego: “Niech Bóg będzie uradowany wzmacniając was i ustanawiając wielką jedność pomiędzy wami, bowiem będziecie o tyle silniejsi, o ile wszyscy będzie blisko zjednoczeni” (CCD, VII:473). Poświęćcie czas na rozważanie czytań biblijnych z dnia oraz poniższych fragmentów z publikacji AIC: “Być profetycznym członkiem Rodziny Wincentyńskiej” oraz artykułu Siostry Julmy Neo SM a “Wspominając Wincentego i Ludwikę dwoje wielkich proroków miłosierdzia” :
a. “W tym świecie, podążającym na opak, pełnym przeciwności, prorocy to wszyscy ci mężczyźni i kobiety, którzy poświęcili swoje życie głoszeniu Królestwa Bożego, głoszeniu prawd naszej wiary, głoszeniu, że Królestwo Boże jest blisko i jest obiecane ubogim, przemawiającym przeciwko wszelkim niesprawiedliwościom, które uniemożliwiają wypełnienie Bożych planów” (http://bit.ly/YVC2015-aicpdf5 tekst angielski)
b. “…Gdyby Wincenty i Ludwika byli dzisiaj w naszym otoczeniu, jak odbieraliby dzisiejszą sytuację w świetle Chrystusa, którego chcieli naśladować? Jakimi słowami mówiliby do nas? Jak zareagowaliby na nowe sytuacje, którym dzisiaj stawiamy czoło? Jakich dokonaliby wyborów?” Rozważania miesięczne na 350. rocznicę – Rozważanie 1. – autorstwa S. Julmy C. Neo SM (http://bit.ly/YVC2015pol-annref1)
c. “Nasz świat, na wiele sposobów jest radykalnie różny od świata Wincentego i Ludwiki. Narzucają się nam nowe pytania. W świecie, który wygenerował nowe formy ubóstwa, nowe oblicza biedy, kto i co powinno być naszym priorytetem? Wincenty i Ludwika nieustanie uważali na wydarzenia jako “miejsce” (locus) spotkania Ducha. W świecie z obsesją na temat “błyskawiczny” i “super szybki”, jak możemy być nadal naprawdę uważni i wnikliwi?” Rozważania miesięczne na 350. rocznicę – Rozważanie 1. – autorstwa S. Julmy C. Neo SM (http://bit.ly/YVC2015pol-annref1)
d. Posuwać się do przodu… razem: „Jesteśmy spadkobiercami wielkiego dziedzictwa… synowie i córki dwojga wielkich proroków miłosierdzia. Jesteśmy dumni z tego wspólnego dziedzictwa. Nasze więzy wzmacniają się. Mając licznych członków na wszystkich kontynentach, my, Rodzina Wincentyńska posiadamy wielki potencjał do dokonania w naszych czasach zmian tak, jak Wincenty i Ludwika zrobili to w swoich… Mamy ‚geny’ Wincentego i Ludwiki. Mamy ich serce i ducha. Wierność ich dziedzictwu ponagla nas do posuwania się do przodu razem… aby być prorokami miłosierdzia w dzisiejszym świecie… być prorokami i generować nadzieję…” (http://bit.ly/YVC2015eng-aicpdf1 tekst angielski)
Proszę publikujcie zdjęcia i/lub wideo z waszych obchodów na fanpage’u Vincentian Collaboration na Facebooku (https://www.facebook.com/Vincentian.Collaboration) lub przesyłanie ich do redakcji famvin.org przez formularz kontaktowy http://bit.ly/YVC2015-send-file.
Nie będzie zgromadzeń międzynarodowych za wyjątkiem spotkania liderów, międzynarodowych Rodziny Wincentyńskiej, które odbędzie się w Rzymie (w styczniu 2016). Omawiane tutaj obchody odbędą się na poziomie lokalnym i regionalnym.
II. POŁĄCZYĆ I POZNAĆ SIĘ
Bardzo inspirujące będzie dowiedzieć się więcej na temat nasze Rodziny Wincentyńskiej, zwłaszcza o tych gałęziach, o które z perspektywy międzynarodowej są mniej znane. Wzajemne głębsze poznanie się wytworzy lepsze środowisko do współpracy.
Śledźcie informacje o Rodzinie Wincentyńskiej za pośrednictwem fanpage’a Vincentian Collaboration na Facebooku oraz w portalu famvin.org (jak cytowane wyżej).
W każdym z 52 tygodni Roku Współpracy wyróżnimy jedną gałąź Rodziny Wincentyńskiej, aby w ten sposób więcej dowiedzieć się o sobie nawzajem.
Raz w miesiącu będziemy publikować opowiadania o współpracy, podkreślając w nich to jak Rodzina Wincentyńska pracuje wspólnie. Za pośrednictwem tej samej strony na Facebooku i przez portal famvin.org zapraszamy Wasz do publikowania i dzielenia się swoimi włąsnymi doświadczeniami dotyczącymi skutecznej współpracy w posłudze ubogim wewnątrz Rodziny Wincentyńskiej i poza nią.
Tak wiele się dzieje, a razem możemy zrobić o wiele więcej!
III. SŁUŻYĆ
Wspomniana wcześniej VFCC nadzorowała rozwój doświadczeń formacyjnych w dziedzinie współpracy. W 2013 i 2014 w Paryżu odbyły się sesje Programu Działania Współpracy Rodziny Wincentyńskiej (Vincentian Family Collaborative Action Program lub VFCAP), więcj: http://tinyurl.com/VFCAP. Uczestniczyło w nich ponad 70 członków Rodziny Wincentyńskiej. Poprosimy ich o nagranie trzyminutowych videoklipów o tym czego nauczyli się podczas sesji w Paryżu i jak to im pomogło w ich własnych staraniach o promowanie współpracy w swoich regionach i krajach. Prosimy również uczestników sesji regionalnych VFCAP z 2015 i 2016 roku do uczynienia tego samego.
W nadchodzących miesiącach wideoklipy pojawią się na Facebooku, na fanpage’u Vincentian Collaboration (http://www.facebook.com/Vincentian.Collaboration) i w portalu famvin.org.
Odzwiedzajcie, oglądajcie i komentujcie to, co tam znajdziecie. Mamy tak wiele do nauczenia się nawzajem od siebie.
Jak widzicie, mamy bogate plany działań upamiętniających ten szczególny rok dla Rodziny Wincetyńskiej. Z góry dziękuję za wszystko co zrobicie w ramach współpracy w Rodzinie Wincentyńskiej oraz wspólnie i dla żyjących w ubóstwie. A szczególnie dziękuję za sposoby, dzięki którym ukształtujecie tę cnotę, która nadaje naszemu charyzmatowi wyjątkową naturę i oddziaływanie.
szczerze oddany
G. Gregory Gay, C.M.
Przełożony Generalny
Za: www.famvin.org.
