W dniu 6 stycznia w miejscowości Płoty u Chrystusowców nastąpiło uroczyste zakończenie peregrynacji Kopii cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, w męskich wspólnotach życia konsekrowanego i stowarzyszeniach życia apostolskiego, Diecezji Szczecińsko – Kamieńskiej.
Przeniesiono Obrazu z kaplicy domowej do świątyni parafialnej, gdzie rozbrzmiewa modlitwa różańcowa i rozmyślania tajemnic radosnych. Przybył ks. abp Andrzej Dzięga, który przewodniczył uroczystej Eucharystii. Przełożony generalny Chrystusowców wygłosił homilię ukazując, że jak Gwiazda prowadziła mędrców do żłóbka, tak Maryja jest dla nas Gwiazdą, prowadząca do Chrystusa i wieczności. Uroczysty akt oddania się Matce Bożej zakończył liturgię.
Po zakończeniu liturgii i pożegnaniu kopii cudownego Obraz, chrystusowcy przekazali Obraz nam cystersom, który powędrował do Winnik, aby w kaplicy domu rekolekcyjnego mógł być znakiem szczególnej obecności Maryi. Podczas drogi modlimy się kolejnymi tajemnicami różańca światła i bolesnymi. O godz. 21.00 w łączności z Jasną Górą śpiewamy Apel, który wypadł w drodze. W kaplicy w Winnikach oprócz domowników jest pani Burmistrz i kilka miejscowych osób. Po przywitaniu, rozważamy Słowo Boże z Monastycznej Liturgii Godzin, recytując Nieszpory i Godzinę czytań. Kontynuując Różaniec, zawierzamy nasze dźwiganie krzyża, a w części chwalebnej, dziękujemy przez Maryję i razem z Nią, za wspaniałą perspektywę jaką Pan Jezus roztacza przed nami przez swe zmartwychwstanie i wniebowstąpienie. Przyzywamy, aby Oblubienica Ducha Świętego wypraszała nam wrażliwość serca, byśmy zawsze szli za natchnieniami Ducha Świętego i mogli uczestniczyć w Jej chwale nieba. Tak umocnieni, w późnych godzinach nocnych zakończyliśmy dzień Kompletą.
Następnego dnia 7 stycznia, wspólne modlitwy rozpoczęliśmy śpiewem Godzinek i wpatrywaniem się w Gwiazdę zaranną. Eucharystia z Jutrznią zjednoczyła nas z Chrystusem, aby w tej świętej Wspólnocie przeżywać nasz dzień skupienia. Dziękczynienie wyraziliśmy Koronką pokoju przyzywając odnowienie wszelkich darów Ducha Świętego, poprzez siedmiokrotne odmówienie Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo… i Chwała Ojcu…. O godz. 9.00 ponownie zgromadziliśmy się w kaplicy na Modlitwę przedpołudniową, przyzywając Ducha Świętego na cały dzień trwania przy Najmilszej Matce. W południe Anioł Pański uczy, by z Maryją słuchać i odpowiadać na Boże Słowo, niech mi się stanie według odwiecznych Bożych przeznaczeń, przedłużając rozważaniem radosnych tajemnic Różańca świętego. Godzina 15.00 to zanurzenie się w Bożym Miłosierdziu, wzywając jego potęgi dla nas i całego świata, a wszystko razem z Matką Miłosierdzia. Na wieczorne modlitwy dojechali przyjaciele i budowniczowie tego cysterskiego miejsca modlitwy na Pomorzu Zachodnim. Przybył też miejscowy ks. Proboszcz, którego do południa gościliśmy z kolędą. Rozbrzmiewał śpiew i modlitwa różańcowa, przygotowując serca do Mszy św. z Nieszporami. Odczytaliśmy słowa sługi Bożego ks. kard. Stefana Wyszyńskiego zamieszczone na odwrocie Obrazu i przesłanie wyjaśniające na czym polega prawdziwe przyjęcie Maryi. Każdy mógł odnaleźć siebie i swoje życie w spojrzeniu Matki, łaskawie spoglądającej na swoje dzieci. Po modlitwach jest chwila przy stole, była doświadczeniem Kany i troski matczynej, aby w sercach nie zabrakło miłości wzajemnej. Brewiarzowa Godzina czytań ponownie napełniła umysły treściami Bożymi a modlitwa wzniosła się ku niebu jak dym kadzidła. W Apelu wyśpiewaliśmy gotowość trwania przy Maryi i kroczenia po drogach Ewangelii. W ciszy wieczoru każdy mógł wypowiedzieć się cały i przebywać u boku Najlepszej Matki.
W dzień 8 stycznia przypada 120 rocznica urodzin św. Maksymiliana, którego relikwie i obraz, był blisko Cudownego Obrazu. Wzywając jego wstawiennictwa, wyśpiewaliśmy Godzinki ku czci Niepokalanej i sprawowaliśmy Eucharystię z Jutrznią. Po śniadaniu, Modlitwa przedpołudniowa i część radosna Różańca św. Zdając sobie sprawę, że Maryja w tej Ikonie niebawem odejdzie do sąsiedniej diecezji Koszalińsko – Kołobrzeskiej, każdy chciał jeszcze nasycić się widokiem Matki a niektórzy zrobić pamiątkowe zdjęcie. Przyjazd ks. Piotra zwiastował ostatnie chwile. Podjęliśmy zacnego gościa i choć na zewnątrz padał deszcz, jakby płakało niebo, to my rozważaniem tajemnic światła, prosiliśmy Niepokalaną, o pomoc w codziennym wypełnianiu przesłania Matki do słuchania i życia Słowem Jej Syna. Oddajemy siebie i to miejsce Jej Niepokalanemu Sercu. Modlitwa Anioł Pański to wszystko nam jeszcze raz przypomniała, a błogosławieństwo relikwiarzem św. Maksymiliana zwieńczyło naszą modlitwę. Pocałunek złożony na ramie Obrazu i śpiew towarzyszył odprowadzeniu Matki Bożej do samochodu, który w tym Znaku powędrowała dalej.
O. Rajmund Guzik OCist
