Mniszki z klasztorów w Kłodzku, Kętach, Pniewach oraz z Ząbkowic Śląskich wzięły udział w specjalnej konferencji poświęconej 150 lat obecności Klarysek od Wieczystej Adoracji na ziemiach polskich. Sympozjum naukowe, które poprowadziła s. Rafaela Rapacz OCPA z kęckiego klasztoru, odbyło się 19 czerwca 2021 r. w Ząbkowicach Śląskich. Była to okazja do zapoznania się z fascynującą historią sióstr, których charyzmatem jest całodobowa lub całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu.
Pierwszy wykład na temat genezy, transformacji i ekspansji klarysek od Wieczystej Adoracji przygotował o. prof. dr hab. Roland Prejs OFMCap z Lublina. Odczytała go w zastępstwie nieobecnego zakonnika s. Bonawentura Stawarz OCPA z Kęt. Mowa była o duchowym tle epoki, w której narodziła się przed 150 laty franciszkańska idea monastyczna spleciona z pragnieniem nieustającej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem.
O tym jak wyglądały pierwsze kroki mniszek na ziemiach polskich – w Poznaniu, Granowie, Gnieźnie i Lwowie – opowiedziała s. Barbara Kijak OCPA z Ząbkowic Śląskich, która także przybliżyła w kolejnym referacie postać służebnicy Bożej Matki Marii od Krzyża Morawskiej – pierwszej przełożonej zakonu na ziemiach polskich.
Kolejny wykład „Apostolstwo przez muzykę. Pieśni eucharystyczne i okolicznościowe Siostry Marii Anuncjaty Łady” wygłosił ks. dr Wojciech Kałamarz CM z Krakowa.
Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. Do jego powstania przyczyniło się dwoje fundatorów: ks. Jan Chrzciciel Heurlaut i Matka Maria od św. Klary (Wiktoria Józefina Bouillevaux). W 1866 roku do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 roku przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.
Początkowo siostry próbowały założyć klasztor w Granowie, a następnie w Gnieźnie. Na skutek germanizacji i kulturkampfu musiały opuścić Wielkopolskę i osiedliły się we Lwowie. Stamtąd wyszły kolejne fundacje. Obecnie na całym świecie istnieje około 30 autonomicznych domów Klarysek od Wieczystej Adoracji – m.in. we Francji, w Niemczech, w Austrii, Stanach Zjednoczonych, Indiach i Bangladeszu. W Polsce jest osiem takich domów: w Bydgoszczy, Elblągu, Hajnówce, Kętach, Kłodzku, Pniewach, Słupsku i Ząbkowicach Śląskich.
Do Kęt siostry przybyły w 1910 r., na prośbę istniejących tu wcześniej kapucynek, które nie mogąc otrzymać oficjalnego zatwierdzenia ze strony władz państwowych i kościelnych, zdecydowały się na inkorporację do innego, duchowo bliskiego im zgromadzenia. 6 lutego 1910 r. bp Anatol Nowak dokonał uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu do kęckiego klasztoru. W 1999 roku bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.
W ostatnich latach widać wzrost liczby kościołów i kaplic, w których trwa całodobowa lub całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. Papież Benedykt XVI nazwał ten proces „eucharystyczną wiosną”.