Wywiad: proroctwo czuwania, proroctwo radykalizmu i proroctwo spotkania

W przerwie obrad Episkopatu sekretariat KWPZM odwiedzili dotychczasowy przewodniczący Komisji ks. bp Kazimierz Gurda oraz nowo wybrany o. bp Jacek Kiciński.

Udało się z nimi przez chwilę porozmawiać. O. Sebastian Feret OFM sporządził zapis tej rozmowy. Oto jej treść: 

Bardzo dziękujemy Księdzu Biskupowi za 10 lat pracy w Komisji ds. Życia Konsekrowanego. Prosimy o wstępne podsumowanie tego czasu i tej posługi

Bp Kazimierz Gurda: 10 lat. W jaki sposób podsumować 10 lat? Wiele się wydarzyło i dlatego jest to bardzo trudne. Niewątpliwie wydarzeniem szczególnym był Rok Życia Konsekrowanego, którego przecież nigdy wcześniej nie było w historii Kościoła.

Jako Komisja przygotowywaliśmy przebieg tego Roku w polskim Kościele i naprawdę wiele udało się zrobić. Nie tylko w wymiarze ogólnopolskim (sympozjum w Lublinie, kongres młodych osób konsekrowanych, pielgrzymka na Jasną Gorę) ale także w poszczególnych diecezjach i parafiach.

Ksiądz Biskup przez 10 lat towarzyszył osobom konsekrowanym. Jak więź z życiem zakonnym zaowocowała w osobistym doświadczeniu ks. Biskupa?

Bp Kazimierz Gurda: Przez dekadę spotykałem się z wieloma osobami zakonnymi. To był czas i obserwacji i poznawania różnych sposobów życia i różnych charyzmatów. Towarzyszenie również wymagało studium. Każde wystąpienie poprzedzone było lekturą, dotknięciem źródeł życia różnych form zawierzenia Bogu. Tak, ta 10-letnia relacja pomogła mi osobiście zobaczyć siebie przez poznanie doświadczenia duchowego różnych wspólnot życia konsekrowanego.

Ks. Biskup kończy obowiązek i przekazuje go o. bp. Jackowi Kicińskiemu. Prosimy o słowo wsparcia dla niego

Bp Kazimierz Gurda: Ojciec Biskup jest zakonnikiem, zna życie zakonne od „podszewki”, dlatego niewiele trzeba mu radzić. Podstawową zasadą współpracy jest wzajemne zaufanie. To bardzo ważne, aby okazywać sobie szacunek i zaufanie. Zawsze żywiłem głębokie zaufanie do osób odpowiedzialnych za życie konsekrowane w Polsce, do Konsult i nie zawiodłem się.

Drugą ważną zasadą współpracy jest dyspozycyjność. Ona wiele kosztuje w życiu biskupim, ale zawsze rodzi dobre owoce.

Ojcze Biskupie Jacku, dzisiaj o. Biskup podejmuje funkcję przewodniczącego w Komisji ds. Życia Konsekrowanego. Bardzo prosimy o komentarz tuż po wyborze.

Bp Jacek Kiciński CMF: Na początku pragnę wyrazić wielką wdzięczność wobec tego, co uczynił dla życia konsekrowanego w Polsce ks. bp Kazimierz Gurda. Ponieważ to była praca na bardzo dobrym poziomie.

Teraz jest bardzo ważny moment dla życia konsekrowanego w Polsce wobec obserowanych wokół wyzwań: spadku liczby powołań, coraz mniejszych wspólnot, podejmujących często większe od dotychczasowych zadania.

Podążając za myślą Ojca Świętego Franciszka, widzę 3 priorytety: wracać do przeszłości z wdzięcznością, przeżywać teraźniejszość z pasją i spoglądać z nadzieją w przyszłość.

Pierwszym zadaniem powinna być aktualizacja wyzwań nakreślonych podczas Roku Życia Konsekrowanego. Należy powrócić do wydanych wtedy dokumentów. Chce szczególnie przywołać list Kongregacji pt. „Rozpoznawajcie”, który przypomina nam trzy rodzaje proroctwa: proroctwo czuwania, proroctwo radykalizmu i proroctwo spotkania.

To są 3 filary na których widzę swoją posługę: czuwać czyli otwartość na nowe wyzwania, otwartość na Słowo, radykalizm czyli powrót do tożsamości zakonnej do jego źródeł, do fundamentów. I na końcu duszpasterstwo spotkania, czyli bycie razem z tymi, do których posyła człowieka Bóg.

Pragnę w swojej posłudze wychodzić naprzeciw nowych wyzwań, otwierając się szeroko na współpracę z osobami życia konsekrowanego.       

Red.

 

Wpisy powiązane

Jubileusz 25-lecia obecności sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej na liście UNESCO

Warsztaty dla sióstr organistek

Warszawa: ojciec Paweł Zając OMI laureatem Nagrody Klio