Ogólnopolskie spotkania mają na celu przygotowanie wolontariuszy do wyjazdów i formację, która pogłębia w nich ducha misyjnego. Codzienna Msza święta, medytacja Słowa Bożego, wspólne modlitwy, przypominają, że spełnienie „misji specjalnej” jest możliwe tylko i wyłącznie dzięki Bogu i Jego łasce.
W planie spotkania uwzględniono praktyczne przygotowanie do posługi wolontariatu. Warsztaty z bezpieczeństwa podróży prowadzone przez pana Jerzego Jaskułę, ratownika medycznego poruszały tematykę profilaktyki zdrowotnej w krajach tropiku. Wszystkim uczestnikom zapadły w pamięć szkolenia z orientacji w terenie, zdolności oceny ryzyka, zarządzania bezpieczeństwem i sytuacjami kryzysowymi oraz taktycznej opieki nad poszkodowanym, prowadzone przez profesjonalną i wyszkolona kadrę. Szerokim zainteresowaniem cieszyło się również szkolenie z wielokulturowości pod przewodnictwem Anny Woźniak. Każdy mógł dowiedzieć się jak radzić sobie z nową kulturą i przekraczać wszelkie granice. Dodatkowo zajęcia zorganizowane przez Magdalenę Kaczor i Magdalenę Borowiec pozwalały na integracje i wspólne zabawy.
Na spotkaniu ogólnopolskim nie brakowało ciekawych i niezwykłych osobowości. Do ich grona można zaliczyć kleryków salwatoriańskich z Tanzanii: Exupery’ego i Japheta, którzy swoim świadectwem i zaangażowaniem dali lekcje pokory i głębokiego zawierzenia Bogu. Wspólne modlitwy w języku suahili jednoczyły i wyznaczały nowe misyjne horyzonty. Ciekawy wykład na temat powołania do misji wygłosił ks. Luca Bovio, Włoch pracujący w Polsce. Swoim przykładem wytrwałej pracy i zaangażowania, dał wyraźny znak do głoszenia Chrystusa w świecie. W spotkaniu brały udział również wolontariuszki Ala Kamasa i Ania Tomaszewska, misjonarki z Zambii. Prezentacja wyjazdowa pozwoliła poznać pracę i trud misji na czarnym lądzie. Uwieńczeniem spotkania był happening na głównej ulicy miasta. Ta forma nowej ewangelizacji pozwoliła zaprezentować wolontariat i przekazać napotkanym ludziom idę głoszenia Chrystusa. Był to piękny i radosny czas, przepełniony modlitwą, spotkaniem z drugim człowiekiem, pracą duchową i poszerzeniem zdolności praktycznych. Wydaje mi się, że w każdym sercu rodzi się wdzięczność Bogu za ten czas, bo tylko dzięki Niemu tyle dobra zagościło między nami.
Bartłomiej Połczyński, WMS Kraków
Za: www.sds.pl