To tam rozpoczęła się modlitwa w obronie dzieci poczętych a nie narodzonych. Dziś Duchowa Adopcja jest dziełem krzewionym na całym świecie jako szczególna forma obrony życia i pomoc rodzicom zmagającym się m.in. z syndromem proaborcyjnym. Dziewięciomiesięczna modlitwa za życie jest także odpowiedzią na Jasnogórskie Śluby Narodu kard. Stefana Wyszyńskiego.
Modlitwę w obronie życia odkrył w Londynie, pod koniec lat 80., opracował zasady i opublikował je dr Paweł Milcarek, aktualnie redaktor naczelny “Christianitas”. Dostrzegł w tej modlitwie twórczą realizację jednej z zasad św. Tomasza z Akwinu, z której wynika, że „zaangażowanie w społeczne dzieło przynosi większe efekty, gdy odnosi się do konkretnych osób i samo jest osobistym zobowiązaniem”. Pomysł oraz tekst modlitwy opublikował w styczniowym numerze „Rycerza Niepokalanej” z 1987 roku, opatrując go zachęcającym komentarzem i krótkimi zasadami ideowymi nowej inicjatywy.
Na artykuł zareagowali paulini oraz osoby zgrupowane w kościele Ducha św. przy ul. Długiej 3 w Warszawie i już 2 lutego 1987 r. zorganizowali pierwsze rekolekcje i przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Paulini widzieli w tej modlitwie również odpowiedź na Jasnogórskie Śluby Narodu z 1956r., których autorem jest kard. Stefan Wyszyński.
Od 1990 r. różni świeccy krzewiciele zaczęli tę nową inicjatywę z paulińskiego kościoła w Warszawie rozpowszechniać w Polsce, ale wciąż to klasztor na Długiej pozostawał najbardziej znanym ośrodkiem w kraju. Z czasem Centralny Ośrodek Krzewienia tej modlitwy został przeniesiony na Jasną Górę.
Duchowa Adopcja jest osobistą modlitwą jednej osoby o ocalenie życia dziecka wybranego przez Boga, Dawcę Życia. Trwa przez 9 miesięcy, czyli okres wzrostu dziecka w łonie matki. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza.
To właśnie ze względu na zainicjowanie przez paulinów w Warszawie tej szczególnej modlitwy w obronie życia pojawiła się myśl ustanowienia w kościele Ducha Świętego Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Życia. Tego tytułu Maryi – Matka Życia używał właśnie kard. Stefan Wyszyński. To inicjatywa oddolna wiernych modlących się w tym miejscu.
O. Marek Tomczyk, przeor warszawskiego klasztoru podkreśla, że sanktuarium ma być wciąż miejscem „odkrywania i przeżywania misterium życia zarówno tego duchowego, jak i tego ludzkiego”. – Uczestniczymy w zmaganiach kultury życia i śmierci, my stoimy za życiem, które nie zna żadnych zamienników, jest bezcennym darem Boga – podkreśla o. Tomczyk. Zauważa, że „współczesny człowiek, człowiek syty, lekką ręką traktuje życie, interesuje się zupełnie czymś innym. My przypominamy, że jest pewien punkt odniesienia, że jest Matka Boża, która daje nam poczucie pewności i że Ona jest przewodniczą na drogach wiary i życia”.
Na erygowanie Diecezjalnego Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Życia na prośbę Paulinów zezwolił kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski.
Nadanie tytułu Diecezjalnego Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Życia odbędzie się 8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Mszy św. o godz. 18.00 przewodniczyć ma kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski wraz z generałem Zakonu Paulinów, o. Arnoldem Chrapkowskim. 30 listopada rozpocznie się nowenna przygotowująca do tego wydarzenia. Codziennie odprawiane będą Msze św. ze specjalną nauką, głoszone będą konferencje i celebrowane będą nabożeństwa ekspiacyjne za grzechy przeciw życiu.
Sprawa obrony życia to wciąż wielkie wyzwanie. W 2013r. oszacowano liczbę aborcji przeprowadzonych na świecie od 1973 r. Przez 40 lat wykonano ponad 1,7 mld aborcji. Niektóre kobiety poddawały się jej kilkakrotnie.
Ta ponura liczba dotyczy w zasadzie aborcji chirurgicznej oraz niektórych przypadków aborcji farmakologicznej. W rzeczywistości życie straciło znacznie więcej poczętych dzieci – najnowsze preparaty antykoncepcyjnych wykazują bowiem działanie wczesnoporonne.
Średnioroczna liczba aborcji stale rośnie. Coraz więcej krajów legalizuje przerywanie ciąży i upowszechnia „skuteczną” antykoncepcję, czyli preparaty o działaniu wielokierunkowym, w tym powodującym śmierć poczętego dziecka przed albo po jego implantacji w macicy.
Metody kontroli populacji sprzedawane są ludziom pod płaszczykiem idei „planowania rodziny” i “zdrowia reprodukcyjnego”.
Komentatorzy wydarzeń społecznych piszą, że doszło do ewidentnej „korozji życia”. Niemy krzyk naszych najmniejszych braci i sióstr nie dociera do coraz liczniejszych zwolenników relatywizmu i „praw” bez żadnej odpowiedzialności.
Wiedza i podejmowanie Duchowej Adopcji ma odwodzić od zamiaru popełnienia aborcji lub niszczących ludzkie zarodki praktyk „in vitro”.
Wiedza i podejmowanie tej posługi ma służyć kształtowaniu postaw pro rodzinnych. Osobom, które popełniły grzech aborcji, czy „in vitro”, lub w jakiś sposób w niej uczestniczyły, Duchowa Adopcja przywraca równowagę ducha i usuwa udrękę sumienia tzw. syndromu postaborcyjny.
Duchowa Adopcja umacnia ludzi w zdrowych zasadach moralnych, buduje w rodzinie poczucie więzi, wzajemnej miłości, bezpieczeństwa i solidarności, a niezakłócony rozwój prokreacji jest gwarancją bezpiecznej egzystencji narodu.
Z warszawskiego kościoła Ducha Świętego co roku wyrusza na szlak na Jasną Górę Warszawska Pielgrzymka Piesza. Tegoroczna 308. odbywała się pod hasłem: „Jasnogórska Matka Życia” i była także prośbą o szacunek dla życia na każdym jego etapie.
O. Marek Tomczyk przypomniał, że kard. Wyszyński w wyjątkowy sposób wyrażał troskę o życie a Maryi Matce Życia zawierzał tych wszystkich, do których należy przekazywanie, pielęgnowanie, rozwijanie i ochrona życia.
Gdy w 1956 r. komuniści wprowadzili aborcję na życzenie Prymas wspólnie z polskimi biskupami wydał list, w którym aborcję nazwano „pokojowym samobójstwem narodu”. Kard. Wyszyński wskazał na potrzebę obrony życia nienarodzonych, która jest polską racją stanu i nadrzędnym interesem państwowym. Jasno opowiedział się za życiem, podkreślając, że czasem trzeba znosić nawet prześladowania dla dobra narodu.
Apelował do rodzin, by one stały na straży życia. – Jaka jest rodzina domowa, taka też będzie rodzina ojczysta. Jeśli rodzina domowa będzie rodzić żywych, to i Naród będzie żył. (…) Jeśli nie będą umieli uszanować maleńkiego życia, które się rodzi w komórce życia domowego, nie uszanują i życia obywateli, bo nauczą się mordować już w rodzinach – wskazywał kard. Wyszyński. – W ten sposób zamiast społeczności życiodajnej, będzie się wyrabiać społeczność morderców. Będzie to naród samobójczy (…). Taki naród się skończy – przestrzegał Prymas Tysiąclecia.
Przełożony Generalny Zakonu Paulinów o. Arnold Chrapkowski zauważył, że „kard. Stefan Wyszyński bronił życia, uczył jak życie szanować i tego jak żyć”, dlatego wyniesienie warszawskiego kościoła pielgrzymkowego w tym czasie do rangi sanktuarium Paulini traktują jako ważny i wielki znak. – To będzie kolejna stacja modlitwy również przez jego przyczynę w intencji obrony życia – deklaruje o. generał.
Za: www.ekai.pl