W moich latach studenckich, miałem możność uczestniczyć w spotkaniu z prof. Wiktorem Zinem, głośnym wówczas autorem programu telewizyjnego „Piórkiem i węglem”. Z podziwem patrzyłem jak spod jego ręki wyrastały dziewiętnastowieczne chłopskie chatki z Bronowic, z okolic Krakowa. Wystarczało mu kilka „trafnych” kresek, by oddać rzeczywisty obraz tego czy innego domu. Tam nie było żadnej zbytecznej kreski. Wszystkie miały swoje miejsce i znaczenie. Wszystkie razem tworzyły piękny i realny obraz.
Czytając z uwagą „Rozmowy z bł. Bronisławem Markiewiczem” ks. Marcina Różańskiego odnoszę wrażenie, jakby je pisała sprawna ręka prof. Wiktora Zina. Każde słowo jest tu lekkie jak puch, trafne i wyraziste. Razem tworzą wiarygodny obraz ks. Bronisława Markiewicza.
Niewątpliwą nowością tejże biografii jest forma dialogu. Dialog już w czasach starożytnych był bardzo cenionym sposobem przekazywania wiedzy i nauczania. Konstrukcja pytanie-odpowiedź była użyta w tym celu już przez Sokratesa (470-399 r. p.n.e).
Rozmowy ks. Różańskiego z bł. ks. Bronisławem Markiewiczem, mówią nie tylko o nauczycielu – Markiewiczu, ale także o uczniu – ks. Marcinie, o jego erudycji i dociekliwości. Jest to książka ważna, mądra i piękna. Prawdziwa jej waga polega na tym, że prezentuje nowoczesną, spójną wizję Błogosławionego Ojca Założyciela, opartą na wnikliwym odczytaniu różnych dokumentów źródłowych. Dzięki czemu – jak zaznacza Autor we wstępie – mamy dostęp do „mało znanych wątków z życia Błogosławionego”. Tu każdy fragment ma swoją wymowę, ale chciałbym podkreślić wrażliwość ks. Różańskiego na zagadnienia nie tylko natury historycznej, lecz także patriotycznej i wychowawczej. Wyraźnie wyczuwa się „osobiste doświadczenie” pedagoga, jako że Autor jest dyrektorem Gimnazjum i ze sprawami nauczania i wychowania młodzieży ma na co dzień do czynienia.
W jednym z opowiadań Izaak B. Singer mówi o młodej żydowskiej dziewczynie, która w Polsce, w okresie międzywojennym, starała się o pracę w fabryce. Dano jej formularz do wypełnienia i na pytanie o stan cywilny napisała: „dziewica patentowana”. Urzędniczka zaskoczona tym określeniem prosi o wyjaśnienie. Otrzymuje wówczas odpowiedź: „dziewica patentowana” oznacza stuprocentowa. Kto wie czy „Rozmowy z bł. Bronisławem Markiewiczem” ks. Różańskiego nie posiadają takiej cechy: „Markiewicza stuprocentowego”. Tak czy inaczej, jest to książka mądra, budująca i skłania ku dobremu. Warto by trafiła do rąk wielu czytelników, zwłaszcza do młodzieży.
Ks. Henryk Skoczylas CSMA
Więcej o książce na: www.michalici.pl