Warszawski odpust bł Władysława z Gielniowa, Patrona stolicy

Warszawa świętowała ostatnio dwukrotnie odpust swego Patrona. 22 września uroczystości odpustowe miały miejsce w parafii p.w. Bł Władysława z Gielniowa na Ursynowie – Natolinie , gdzie Eucharystii przewodniczył Metropolita Warszawski ks. kard. Kazimierz Nycz, a homilię wygłosił o. bp. Damian Muskus OFM. W koncelebrze obecni byli  m. In. bernardyni z kilku klasztorów, dziekan dekanatu ursynowskiego ks. Edward Nowakowski oraz ks. Jacek Siekierski, proboszcz kościoła akademickiego św. Anny na Krakowskim Przedmieściu.  Wraz z ks. Jackiem  Siekierskim zostały przywiezione z kościoła św. Anny relikwie bł. Władysława , które spoczęły  w prezbiterium  na czas  uroczystości.

Natomiast w kościele akademickim św. Anny, gdzie pracował i zmarł Patron Warszawy , bernardyn Władysław z Gielniowa , Eucharystii  29 września o godz. 15 Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił  ks. bp Józef Zawitkowski z  Łowicza.

Doroczny odpust   bł. Władysława z Gielniowa we wrześniu  jest ważnym wydarzeniem  w życiu stolicy. Bł Władysław  odbiera kult w warszawskiej    parafii na Natolinie   pod wezwaniem swego imienia  od 25 lat.

W każdy poniedziałek o godz. 19 jest tutaj odprawiana  msza z nowenną do błogosławionego Patrona parafii i Warszawy.   Parafianie modlą się  o kanonizacje swego błogosławionego Patrona. Parafia utrzymuje żywe kontakty z  bernardynami.

O. Krystian Olszewski OFM , na zaproszenie proboszcza natolińskiej parafii, ks. Jacka Kozuba , celebrował w tym roku  triduum modlitewne, tzw. 40-godzinne nabożeństwo, przed wspomnieniem  bł. Władysława, które przypada 25 września.

Równocześnie z uroczystością odpustową warszawiacy  świętowali srebrny jubileusz  parafii na Natolinie.

Jak zwykle, tak i w tym  roku na uroczystość odpustową przybyli przedstawiciele władz państwowych, samorządowych i pozarządowych,   miejskich i dzielnicowych. Po Mszy świętej złożyli oni kwiaty pod pomnikiem  bł. Władysława, usytuowanym tuż przy kościele.

Po mszy świętej parafianie i mieszkańcy Warszawy zostali zaproszeni na poczęstunek,  uczestniczyli w festynie , wysłuchali koncertów, mogli się zaopatrzyć w rękodzieło ludowe i regionalne przysmaki . Przedstawiciele grup i ruchów modlitewnych , działających przy parafii zapraszali chętnych do przyłączenia się .

Władysław urodził się ok. 1440 w.  Gielniowie k. Opoczna., otrzymał na chrzcie imię Marcin Jan. W 1462 r. rozpoczął studia   na Akademii  Krakowskiej,  jednak jeszcze tego samego roku porzucił studia i wstąpił do bernardyńskiego  klasztoru św. Anny w Warszawie  , przyjmując imię zakonne Władysław.

W latach 1486–1487 był egzaminatorem w sprawie cudów za przyczyną św. Szymona z Lipnicy, dzięki czemu stał się znany i ceniony  wśród polskich bernardynów. W 1489 r. zwołał do Przeworska kapitułę.  Uczestniczył w kapitułach generalnych zakonu w Urbino (1490) i Mediolanie (1498). Założył dwa domy zakonne w Skępem i w Połocku.

W 1504 r. O.  Władysław z Gielniowa został mianowany przełożonym klasztoru w Warszawie. Dwukrotnie pełnił on urząd prowincjała. Był jednym z najznakomitszych  kaznodziejów bernardyńskich. Kazania głosił w języku polskim., jasno, dobitnie i rzeczowo, tak, aby każdy zrozumiał.  Na kazania o. Władysława przychodziły tłumy, zarówno szlachta , mieszczanie jak i mieszkańcy wsi.  W 1488 r.  O. Władysław, wówczas wikariusz prowincji ,  zapoczątkował  śpiewanie pieśni w jęz. polskim w czasie popołudniowych nabożeństw zamiast psalmów po łacinie. Pieśni te samodzielnie układał. Właśnie w r. 1488  ułożył jedną z najbardziej znanych pieśni  “Jezusa Judasz przedał za pieniądze nędzne”. O. Władysław  napisał wiele utworów, co dowiadujemy się z kronik: : ” wiele jeszcze innych wierszy o o świętych na cały rok ułożył , które są powszechnie  wykładane chłopcom w szkołach; także różne liczne, wierszowane wykładane chłopcom w szkołach; także różne liczne wierszowane nabożeń, psałterze, koronki do Najświętszej Panny” .

Antyfona , ułożona  przez o. Władysława w r. 1498, podczas najazdu tatarsko-tureckiego ”Jezus Nazaraenus, Rex ludaeorume” śpiewana była w kościołach podczas nabożeństw przebłagalnych.  Inne pieśni , ułożone przez o. Władysława śpiewano podczas epidemii. Pisał kazania i rozmyślania o Męce Pańskiej,  wskazówki dla spowiedników ,  modlitwy i koronki w jęz. łacińskim i polskim. Znane są jego utwory o Maryi , np. “Kto chce Pannie Maryi służyć”. Był tez wielkim czcicielem św. Anny. W czasie, gdy był gwardianem w Warszawie, właśnie tam  powstało bractwo św. Anny.  W utworze „Anna , niewiasta niepłodna” o. Władysłąw przytacza przepowiednie ze Starego Testamentu, odnoszące się do narodzin Maryi bez grzechu.

Podsumowaniem niezwykłego życia Władysława były jego ostatnie chwile. W Wielki Piątek 1505 r. w czasie gdy głosił kazanie o Męce Chrystusa wpadł w ekstazę i wołając: “O Jezu, o Jezu, o Jezu” uniósł się nad ambonę, czego świadkami byli zgromadzeni w kościele.

W wyniku tego przeżycia zasłabł i nie był w stanie dokończyć kazania. Przeniesiono go do szpitalika. Dnia 4 maja 1505 r. zmarł w opinii świętości w 65 roku życia i 43 roku pobytu w zakonie.

Na prośbę Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego papież Jan XXIII ogłosił 19 grudnia 1962 bł. Władysława patronem Warszawy.

W tym roku uroczystości odpustowe ku czci patrona Warszawy zbiegają się z 60. rocznicą  uwięzienia przez komunistyczny reżim Kardynała Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski. 25 września rozpoczęła  się w  archidiecezji warszawskiej nowenna przed peregrynacją Obrazu Matki Bożej. Treścią nowenny będą złożone wówczas i ciągle nie wypełnione do końca Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego.

Obecnie główną Patronką Warszawy jest Najświętsza Maryja Panna Łaskawa z kościoła jezuitów przy katedrze, a bł . Władysław jest patronem drugorzędnym. Pomimo tego,  warszawiacy czczą  swego patrona i pamiętają o nim. Każdego 4 dnia miesiąca w kościele św. Anny ma miejsce msza św. o kanonizację bł. Władysława z Gielniowa, na którą przybywają warszawiacy, a także czciciele bł. Władysława spoza Warszawy.

Anna Dziemska 

Wykorzystano broszurę:  „ Życie i działalność bł. Władysłąwa z Gielniowa” , autor:  Monika Bachowska, Wyd. Klasztor OO. Bernardynów w Dukli, 2006.

Wpisy powiązane

Kęty: 25 lat Sanktuarium

Bł. Maria Franciszka Siedliska: obywatelka świata – dla Polonii

“Wioząc nadzieję” – tegoroczna akcja “Ciacho za Ciacho”