Przypomnijmy, że na wiosnę rozpoczęliśmy odsłanianie trzynastowiecznej ściany wschodniej, która wieńczy i zamyka przestrzeń w prezbiterium. Praca polegała na skuciu tynku, a później konserwacji i zabezpieczeniu odkrytych ciosów. Warto zaznaczyć, że dzięki temu zabiegowi we wnętrzu świątyni można podziwiać jedyny w Polsce przykład włoskiego gotyku, tzw. stylu pasowego, w którym to stylu zbudowany jest cały kościół klasztorny. Pracę mającą na celu odsłonięcie ściany i jej konserwację wykonał inż. Jan Dobrzyński. Podczas usuwania tynku odkryto niewielkie fragmenty gotyckich i barokowych polichromii, które zostały zachowane.
Kolejnym zadaniem było wyczyszczenie i konserwacja wielkiego ołtarza neoromańskiego, stojącego w centralnej części prezbiterium. Ołtarz ten powstał w XIX w. według projektu bp Stanisława Sotkiewicza i przez niego był konsekrowany w 1894 roku. Pracę renowacyjną przy monumencie wykonał również inż. Jan Dobrzyński.
W pracowni tego artysty odnowiono także nastawę ołtarzową oraz obraz przedstawiający Maryję Wniebowziętą w towarzystwie św. Floriana i św. Bernarda, będący zasłoną obrazu Matki Miłosierdzia. Malunek ten zostanie zamontowany po definitywnym zakończeniu wszystkich zamierzonych prac. Dziewiętnastowieczna nastawa ołtarzowa (retabulum) prawdopodobnie zostanie umieszczona w konwencie klasztornym.
18 grudnia zamontowano nowe, wspaniałe tabernakulum. Zostało ono wykonane w pracowni rzeźby „Forma” krakowskiego artysty rzeźbiarza, pochodzącego z pobliskiego Stąporkowa, dr hab. Karola Badyny. Więcej na temat pracowni i artysty na www.badyna.pl.
Tabernakulum, świeczniki, krzyż ołtarzowy oraz lampy wieczne zostały zaprojektowane i wykonane specjalnie do naszego klasztornego kościoła. Ornamenty i symbolika zawarte w tych świętych przedmiotach są mocno zakorzenione w architekturze klasztoru, w jego wystroju i dekoracjach. Tym samym w nadzwyczajny sposób wpisują się w całą bryłę obiektu, ubogacają ją, dodają nowego blasku i tworzą harmonijną całość. Tuż przed świętami w kościele umieszczono tabernakulum, lichtarze i krzyż, natomiast na wieczne lampy musimy poczekać do wiosny.
Nasze opactwo wyraża wdzięczność Wspólnocie Cysterskiej z Krakowa Mogiły, która w całości ufundowała nowe wyposażenie wąchockiego prezbiterium. Bez ich finansowej dotacji nie bylibyśmy w stanie zakupić tak kosztownych elementów, dzięki którym nasz kościół bardzo wiele zyskał, zarówno pod względem sakralnym jak i artystycznym.
Z serca dziękujemy także Urzędowi Miasta i Gminy Wąchock za finansowe wsparcie prac konserwatorskich w naszym zabytkowym kościele. Dziękujemy za zaangażowanie i życzliwość.
Kolejne prace, które nas czekają, to zakup mechanizmu do obsługi obrazu, sukna oraz w dalszej perspektywie zastąpienie obecnej rozety metalowej, rozetą kamienną i jej montaż na szczycie prezbiterium.
Więcej (zdjęcia) na: www.wachock.cystersi.pl