“W szkole o. Wenantego” – nowa książka o Słudze Bożym Wenantym Katarzyńcu

Ojciec Wenanty od młodych lat z wielką powagą i odpowiedzialnością podchodził do swojego życia. Świadomie praktykował cnoty chrześcijańskie: posłuszeństwo, odwagę, pobożność, radość, skromność, prostotę. Jego głęboka duchowość i dojrzałość są inspiracją dla młodzieży XXI wieku.

Jak realizować wolę Bożą?

Młodość nie odpuszcza – zwłaszcza jeśli idzie za głosem serca! A młody Józef Katarzyniec pragnął dostać się do zakonu franciszkanów i swoje życie poświecić Bogu. Chociaż spotkał się z odmową prowincjała franciszkańskiego zakonu we Lwowie, to nie zmienił decyzji. Polecenie, by najpierw skończył szkołę i zdał maturę nie tylko go nie zniechęciło, ale dało powód do jeszcze pilniejszej i wytrwalszej nauki oraz pracy nad sobą.

Iwona Zyskowska, autorka książki W szkole o. Wenantego, pozostawia Czytelnikom siedem cennych lekcji na życie od młodego Józefa Katarzyńca, przyszłego franciszkanina i przyjaciela św. Maksymiliana Marii Kolbego. Opisuje jego postawy, wybory i sytuacje z dnia codziennego, dając tym samym przykład świętego i pokornego życia, osoby pełnej pobożności, prostoty oraz dojrzałości.

Wstęp

Gdyby ktoś zamknął mi przed nosem drzwi, kiedy miałem osiemnaście lat, i powiedział, że spotkamy się za rok, nie wiem, czy po raz drugi zapukałbym pod ten sam adres. Prawdopodobnie nie. Odwróciłbym się na pięcie, burknął coś – pewnie niezbyt miłego – i powiedział: „Nie to nie, bez łaski, mam was gdzieś”. Jak potoczyłoby się wtedy moje życie?

Józef Katarzyniec (o. Wenanty) w roku 1907 miał 18 lat. Od trzech lat mieszkał  w internacie w ponad dwustutysięcznym Lwowie. Pod koniec czerwca tegoż roku zapukał do drzwi klasztoru lwowskich franciszkanów. „Proszę skończyć szkołę, zdać maturę i za rok tutaj wrócić” – usłyszał skromny, cichy, małomówny chłopak z zapadłej wsi spod Kamionki Strumiłowej. Jakie emocje i uczucia obudziły się w jego sercu? To pozostanie tajemnicą. Jedno jest pewne – rok później znowu zapukał do tej samej furty klasztornej we Lwowie. Dlaczego?

Tę zagadkę próbuje rozwikłać Iwona Zyskowska, żona i matka, wieloletnia katechetka, nauczycielka geografii i przyrody oraz wychowania do życia w rodzinie, a także wychowawczyni dzieci i młodzieży. W książce W szkole o. Wenantego autorka pokazuje takie cechy charakteru młodego Katarzyńca, jak: posłuszeństwo, odwaga, pobożność, radość, skromność i prostota. Prowadząc Czytelnika przez pozornie banalne doświadczenia, przygotowuje go do egzaminu dojrzałości zdawanego w codziennym życiu. Czy jej się to udało? Czy jest to trudna szkoła? Ojcu Wenantemu udało się przez nią przejść.

Dlaczego Józef Katarzyniec zapukał po raz drugi do tych samych drzwi? Odpowiedź jest prosta: bo ktoś mu zaufał i nie zgasił jego marzeń, i dał mu nadzieję. A z drugiej strony on sam nie zniechęcił się i podjął wyzwanie. I dobrze odrobił „zadanie domowe” w szkole życia, i nie porzucił swoich aspiracji. Ojcu Wenantemu się udało.

o. Edward Staniukiewicz, franciszkanin

Kalwaria Pacławska, 21 lutego 2023 r.

---