Pobłogosławienia tablicy, wobec licznie zgromadzonych parafian i gości, dokonał na rozpoczęcie niedzielnej sumy o. Tadeusz Florek OCD, prowincjał Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych. Okolicznościową homilię wygłosił ks. dr Andrzej Scąber, kierownik Referatu Spraw Beatyfikacyjnych w Kurii Metropolitalnej w Krakowie i delegat biskupi w procesie beatyfikacyjnym Sługi Bożego.
Kaznodzieja, w nawiązaniu do przywoływanego przez liturgię drugiej niedzieli adwentu św. Jana Chrzciciela, który na Jordanem udzielił chrztu Chrystusowi, stwierdził, że dla o. Rudolfa Warzechy „Jordanem stała się chrzcielnica kościoła w Spytkowicach, i z tego źródła czerpał on przez całe życie, potwierdzając swoją konsekrację chrzcielną konsekracją zakonną w Karmelu i gorliwą posługą kapłańską”.
Zgromadzonym podziękował postulator w procesie beatyfikacyjnym świątobliwego zakonnika – o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, który przybył na uroczystość z Wadowic, wraz z przeorem wadowickiego klasztoru – o. Grzegorzem Irzykiem OCD. To w klasztorze wadowickim o. Rudolf przeżył ostatnie lata swego życia i tam zmarł w opinii świętości.
Postulator poinformował o aktualnym stanie prac procesowych zmierzających do udowodnienia heroicznych cnót o. Rudolfa, wyrażając nadzieję, że najbliższy rok będzie decydującym, aby doprowadzić diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego do szczęśliwego finału i przekazać zgromadzoną dokumentację do Stolicy Apostolskiej. Nadto podziękował za życzliwość ks. Józefowi Piwowarskiemu, proboszczowi parafii w Spytkowicach i dziekanowi dekanatu zatorskiego, a także zarządowi i członkom Stowarzyszenia Przyjaciół o. Rudolfa, oraz władzom samorządowym miejscowej gminy z wójtem Mariuszem Krystianem, wspierającym liczne inicjatywy promujące postać swego wybitnego Ziomka. Podziękował również za obecność senatorowi Andrzejowi Pająkowi i radnemu sejmiku małopolskiego Rafałowi Stuglikowi
Stanisław Warzecha został ochrzczony w spytkowickim kościele parafialnym pw. św. Katarzyny 30 listopada 1919 r. Urodził się szesnaście dni wcześniej w Bachowicach – wiosce, która wówczas należała do parafii spytkowickiej, a od 1929 r. stała się siedzibą nowej parafii pw. Najśw. Serca Pana Jezusa. Rodzinny dom opuścił już w 1932 r., kiedy to rozpoczął naukę w Niższym Seminarium Karmelitów Bosych w Wadowicach, po którym w 1935 r. wstąpił do Zakonu w Czernej k. Krakowa. W 1944 r. przyjął w Krakowie święcenia kapłańskie, zostając niezwłocznie wychowawcą młodego pokolenia karmelitów bosych i duszpasterzem dzieci i młodzieży. Zasłynął jako światły kierownik duchowy, prowadził rekolekcje i dni skupienia, był prekursorem duszpasterstwa akademickiego w Krakowie. Do końca życia był wierny posłudze w konfesjonale, oddawał się duszpasterstwu rodzin i apostolstwu chorych. Zmarł 27 lutego 1999 r. Od 2011 r. trwa jego proces beatyfikacyjny.