W Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego odbyły się główne uroczystości odpustowe. Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Koncelebrowali ojcowie Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej na czele z prowincjałem o. Pawłem Zającem oraz kapłani przybyli z pielgrzymami. We wspólnej modlitwie uczestniczyli przedstawiciele władz wojewódzkich i parlamentarzyści. Asystę liturgiczną przygotowali żołnierze z 10 Świętokrzyskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Eucharystia transmitowana była przez TV Trwam oraz Radio Maryja. Nawiązując do święta Podwyższenia Krzyża Świętego, bp Krzysztof Nitkiewicz wyjaśnił jego genezę i znaczenie. Zauważył, iż Ojciec św. Franciszek pobłogosławił akcję ewangelizacyjną „Polska pod krzyżem”, zachęcając do trwania wraz z Maryją, Matką Bolesną u stóp krzyża Jej Syna.
Pan Jezus pragnie nas blisko siebie, gdy doświadcza opuszczenia i poniżenia. On chce, abyśmy stali przy krzyżach naszych prześladowanych sióstr i braci chrześcijan (niemal ćwierć miliarda) na Bliskim Wschodzie, w Afryce, Azji oraz w innych częściach globu. A stać przy ich krzyżach to znaczy pamiętać. Pamiętać przez modlitwę, pomoc materialną, a także domagając się zdecydowanych działań na forum międzynarodowym – powiedział kaznodzieja.
Biskup Sandomierski przybliżył następnie dzieje świętokrzyskiego klasztoru i sanktuarium na Łysej Górze. Powołał się na słowa prymasa Stefana Wyszyńskiego, który nazwał je „świadectwem starcia Dawidów z Goliatami, pomnikiem konfliktu pomiędzy kulturą i brutalizmem”.
Ta walka mocy ciemności o panowanie nad człowiekiem trwa nadal i zaczyna się zawsze od odrzucenia Chrystusa. Pomimo chrześcijańskich korzeni naszego narodu oraz wielkiego dziedzictwa wyrosłego na gruncie Ewangelii, odradza się w Polsce pogaństwo i próbuje zaprowadzić swoje porządki. „Wiara nie do wytrzebienia, głucha, ciemno-nocna, leśna, swoja” – pisał Stefan Żeromski o przesądach pokutujących w okolicach św. Krzyża („Puszcza Jodłowa”). I dodawał, że „przyrosły czary nowe”. Stoją dzisiaj za nimi partie i grupy otwarcie antychrześcijańskie. Pod hasłami rozdziału Kościoła od Państwa, który przecież jest faktem, gdyż oba podmioty są niezależne i autonomiczne, trybunowie społeczeństwa bez Boga domagają się agresywnie przywrócenia ateizmu państwowego.
Jednocześnie mamy do czynienia z ateizacją na drodze rewolucji obyczajowej. Ona chce zburzyć porządek ustanowiony przez Boga Stwórcę odnośnie życia i śmierci, mężczyzny i kobiety, rodziny i relacji międzyludzkich. „Przyjdą takie czasy – mówił siedemnaście wieków temu św. Antoni Wielki – egipski eremita – że ludzie oszaleją i widząc kogoś, kto nie stracił rozumu, wystąpią przeciwko niemu mówiąc: Jesteś szalony ! Dlatego, że się od nich odróżniasz”. To dzieje się już na naszych oczach i powinniśmy być solidarni ze wszystkimi, którzy są napiętnowani. Trzeba dalej nazywać rzeczy po imieniu, bez obrażania kogokolwiek, ale i bez politycznej poprawności. Uratujemy w ten sposób siebie i wielu innych.
Mamy jeszcze jeden problem, wydaje się, że nawet poważniejszy. Już 61 lat temu, ks. prof. Joseph Ratzinger, wykładający wówczas na Uniwersytecie w Bonn, demaskował nowe pogaństwo w Kościele („Die neuen Heiden und die Kirche”). Miał na myśli osoby uważające się za chrześcijan, ale w praktyce będące od dawna poganami. To „nowe pogaństwo rosnące w sposób niepowstrzymany w samym sercu Kościoła, grozi zniszczeniem go od środka” – ostrzegał wtedy przyszły papież Benedykt XVI, wspominając zarazem ateizm w krajach Bloku Wschodniego.
Jak bardzo prorocze były to słowa. Widzimy, co stało się w Niemczech, a dzisiaj doświadczamy tego również na polskiej ziemi, chociaż na tle innych krajów Unii Europejskiej nasz Kościół wyróżnia się nadal pozytywnie. Nie ulegajmy jednak pokusie, żeby widzieć tylko to, co chcemy zobaczyć. Bądźmy czujni, bo lawina ruszyła. Neopogaństwo robi niestety postępy i u nas. Zawłaszcza polskie dusze, zaczynając od najmłodszych pokoleń. Jego zwiastunami są: wybiórcze podejście do prawd wiary, zanik praktyk religijnych, moralność czysto rozumowa, odrzucanie zbawczego posłannictwa Kościoła (cf. Ratzinger jw.). Żyje się chwilą obecną, tu i teraz, bez transcendencji natomiast religia stanowi coraz częściej jedną z form spędzania czasu wolnego. Chociaż wartości chrześcijańskie są jeszcze obecne, osłabła osobista relacja z Chrystusem. A przecież bez Niego nic nie możemy uczynić (cf. J 15,5).
Ja i Ty nie jesteśmy tutaj bez winy. „Idziemy przez życie z myślą o Tobie i wciąż uciekamy od Ciebie, Boże, od męczeństwa wyboru Twej drogi. Pozostała nam teraz jedna droga. Twoje Miłosierdzie”. Jakże prawdziwie brzmią te słowa bł. Michała Sopoćki. Dlatego spójrzmy na Chrystusowy krzyż, abyśmy zostali przy życiu (cf. Lb 21,9). Postawmy tamę złu rozlewającemu się w naszych sercach, w Kościele i Polsce. Odrzućmy również tzw. „mniejsze zło”, gdyż dodane mogłoby niespodziewanie przechylić szalę w stronę katastrofy. Opłakujmy grzechy, bo łzy – jak naucza Ojciec św. Franciszek – „przygotowują nas do zobaczenia Jezusa”.
Niech zapłonie w każdym „szaleństwo krzyża” konieczne do tego, aby podążać za Zbawicielem z naszymi krzyżami i głosić prawdę o Jego miłości skierowanej do każdego. Wokół wiją się jadowite węże, lecz z Jezusem jesteśmy bezpieczni.
Powierzmy się jednocześnie opiece Matki Bożej, która umierała pod krzyżem razem ze swoim Synem. „Z bólem serca uczy się człowiek Ukrzyżowanej Miłości zanim ją zrozumie” – mówił przed 20 laty w Sandomierzu św. Jan Paweł II. „Lecz jeśli – jak Maryja – «chowa wiernie w swym sercu» wszystko, co mówi Chrystus; jeśli jest wierny Bożemu wezwaniu, pojmie u stóp Krzyża to, co najważniejsze, że prawdziwa jest tylko miłość złączona z Bogiem, który jest Miłością” (Kazanie z 12 VI 1999). Niech tak się stanie. Amen.
Po uroczystej Eucharystii pielgrzymi mogli uczestniczyć w koncercie uwielbienia pt. “ŚWIĘĆ SIĘ IMIĘ TWOJE”, w wykonaniu Chóru “Con Anima” z parafii pw. św. Piotra i Pawła w Waśniowie, soliści i band pod dyrekcją Moniki Gryzki. Podczas koncertu wykonane zostały utwory zarówno skomponowane, jak i zaaranżowane przez Piotra Pałkę i Sebastiana Iwanowicza. Natomiast o godz. 21 rozpoczęło się ogólnopolskie czuwanie Wspólnot Intronizacji NSPJ.
Uroczystości odpustowe na Świętym Krzyżu rozpoczęły się 8 września, Mszę św. na błoniach sprawował bp Wiesław Mering z Włocławka. Oprawę muzyczną liturgii zapewnił chór “Masłowianie” z Masłowa oraz Młodzieżowa Orkiestra Dęta OSP z Bodzentyna. W kolejne dni na Świętym Krzyżu odbywała się modlitwa w poszczególnych intencjach: w poniedziałek modlono się za leśników, we wtorek za małżonków i rodziców z małymi dziećmi. Czwartek był dniem modlitwy o uświęcenie kapłanów, w piątek modlitwą ogarniano rolników, ogrodników, sadowników, plantatorów truskawek i pszczelarzy. Zakończenie odpustu nastąpi w niedzielę i będzie to dzień modlitwy za chorych i starszych.